أَرَأَيْتَ إِنْ كَانَ عَلَى الْهُدَى
﴿۱۱﴾
چه پندارى اگر او بر هدايت باشد (11)
أَوْ أَمَرَ بِالتَّقْوَى
﴿۱۲﴾
يا به پرهيزگارى وادارد [براى او بهتر نيست] (12)
أَرَأَيْتَ إِنْ كَذَّبَ وَتَوَلَّى
﴿۱۳﴾
[و باز] آيا چه پندارى [كه] اگر او به تكذيب پردازد و روى برگرداند [چه كيفرى در پيش دارد] (13)
أَلَمْ يَعْلَمْ بِأَنَّ اللَّهَ يَرَى
﴿۱۴﴾
مگر ندانسته كه خدا مى بيند (14)
كَلَّا لَئِنْ لَمْ يَنْتَهِ لَنَسْفَعًا بِالنَّاصِيَةِ
﴿۱۵﴾
زنهار اگر باز نايستد موى پيشانى [او] را سخت بگيريم (15)
نَاصِيَةٍ كَاذِبَةٍ خَاطِئَةٍ
﴿۱۶﴾
[همان] موى پيشانى دروغزن گناهپيشه را (16)
فَلْيَدْعُ نَادِيَهُ
﴿۱۷﴾
[بگو] تا گروه خود را بخواند (17)
سَنَدْعُ الزَّبَانِيَةَ
﴿۱۸﴾
بزودى آتشبانان را فرا خوانيم (18)
كَلَّا لَا تُطِعْهُ وَاسْجُدْ وَاقْتَرِبْ
﴿۱۹﴾
زنهار فرمانش مبر و سجده كن و خود را [به خدا] نزديك گردان (19)
|
||