|
عَبْدًا إِذَا صَلَّى
﴿۱۰﴾
بنده اى را آنگاه كه نماز مى گزارد (10)
أَرَأَيْتَ إِنْ كَانَ عَلَى الْهُدَى
﴿۱۱﴾
چه پندارى اگر او بر هدايت باشد (11)
أَوْ أَمَرَ بِالتَّقْوَى
﴿۱۲﴾
يا به پرهيزگارى وادارد [براى او بهتر نيست] (12)
أَرَأَيْتَ إِنْ كَذَّبَ وَتَوَلَّى
﴿۱۳﴾
[و باز] آيا چه پندارى [كه] اگر او به تكذيب پردازد و روى برگرداند [چه كيفرى در پيش دارد] (13)
أَلَمْ يَعْلَمْ بِأَنَّ اللَّهَ يَرَى
﴿۱۴﴾
مگر ندانسته كه خدا مى بيند (14)
كَلَّا لَئِنْ لَمْ يَنْتَهِ لَنَسْفَعًا بِالنَّاصِيَةِ
﴿۱۵﴾
زنهار اگر باز نايستد موى پيشانى [او] را سخت بگيريم (15)
نَاصِيَةٍ كَاذِبَةٍ خَاطِئَةٍ
﴿۱۶﴾
[همان] موى پيشانى دروغزن گناهپيشه را (16)
فَلْيَدْعُ نَادِيَهُ
﴿۱۷﴾
[بگو] تا گروه خود را بخواند (17)
سَنَدْعُ الزَّبَانِيَةَ
﴿۱۸﴾
بزودى آتشبانان را فرا خوانيم (18)
كَلَّا لَا تُطِعْهُ وَاسْجُدْ وَاقْتَرِبْ
﴿۱۹﴾
زنهار فرمانش مبر و سجده كن و خود را [به خدا] نزديك گردان (19)
|
||
Search
Recite
Select Chapter