|
وَمَا يُغْنِي عَنْهُ مَالُهُ إِذَا تَرَدَّى
﴿۱۱﴾
و چون هلاك شد [ديگر] مال او به كارش نمى آيد (11)
إِنَّ عَلَيْنَا لَلْهُدَى
﴿۱۲﴾
همانا هدايت بر ماست (12)
وَإِنَّ لَنَا لَلْآخِرَةَ وَالْأُولَى
﴿۱۳﴾
و در حقيقت دنيا و آخرت از آن ماست (13)
فَأَنْذَرْتُكُمْ نَارًا تَلَظَّى
﴿۱۴﴾
پس شما را به آتشى كه زبانه مى كشد هشدار دادم (14)
لَا يَصْلَاهَا إِلَّا الْأَشْقَى
﴿۱۵﴾
جز نگونبخت تر[ين مردم] در آن درنيايد (15)
الَّذِي كَذَّبَ وَتَوَلَّى
﴿۱۶﴾
همان كه تكذيب كرد و رخ برتافت (16)
وَسَيُجَنَّبُهَا الْأَتْقَى
﴿۱۷﴾
و پاكرفتارتر[ين مردم] از آن دور داشته خواهد شد (17)
الَّذِي يُؤْتِي مَالَهُ يَتَزَكَّى
﴿۱۸﴾
همان كه مال خود را مى دهد [براى آنكه] پاك شود (18)
وَمَا لِأَحَدٍ عِنْدَهُ مِنْ نِعْمَةٍ تُجْزَى
﴿۱۹﴾
و هيچ كس را به قصد پاداشيافتن نعمت نمى بخشد (19)
إِلَّا ابْتِغَاءَ وَجْهِ رَبِّهِ الْأَعْلَى
﴿۲۰﴾
جز خواستن رضاى پروردگارش كه بسى برتر است [منظورى ندارد] (20)
|
||
Search
Recite
Select Chapter