إِنَّهُ لَقَوْلُ رَسُولٍ كَرِيمٍ
﴿۱۹﴾
كه [قرآن] سخن فرشته بزرگوارى است (19)
ذِي قُوَّةٍ عِنْدَ ذِي الْعَرْشِ مَكِينٍ
﴿۲۰﴾
نيرومند [كه] پيش خداوند عرش بلندپايگاه است (20)
مُطَاعٍ ثَمَّ أَمِينٍ
﴿۲۱﴾
در آنجا [هم] مطاع [و هم] امين است (21)
وَمَا صَاحِبُكُمْ بِمَجْنُونٍ
﴿۲۲﴾
و رفيق شما مجنون نيست (22)
وَلَقَدْ رَآهُ بِالْأُفُقِ الْمُبِينِ
﴿۲۳﴾
و قطعا آن [فرشته وحى] را در افق رخشان ديده (23)
وَمَا هُوَ عَلَى الْغَيْبِ بِضَنِينٍ
﴿۲۴﴾
و او در امر غيب بخيل نيست (24)
وَمَا هُوَ بِقَوْلِ شَيْطَانٍ رَجِيمٍ
﴿۲۵﴾
و [قرآن] نيست سخن ديو رجيم (25)
فَأَيْنَ تَذْهَبُونَ
﴿۲۶﴾
پس به كجا مى رويد (26)
إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ لِلْعَالَمِينَ
﴿۲۷﴾
اين [سخن] بجز پندى براى عالميان نيست (27)
لِمَنْ شَاءَ مِنْكُمْ أَنْ يَسْتَقِيمَ
﴿۲۸﴾
براى هر يك از شما كه خواهد به راه راست رود (28)
|
||