|
لَا ظَلِيلٍ وَلَا يُغْنِي مِنَ اللَّهَبِ
﴿۳۱﴾
نه سايه دار است و نه از شعله [آتش] حفاظت مى كند (31)
إِنَّهَا تَرْمِي بِشَرَرٍ كَالْقَصْرِ
﴿۳۲﴾
[دوزخ] چون كاخى [بلند] شراره مى افكند (32)
كَأَنَّهُ جِمَالَتٌ صُفْرٌ
﴿۳۳﴾
گويى شترانى زرد رنگند (33)
وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ
﴿۳۴﴾
آن روز واى بر تكذيب كنندگان (34)
هَذَا يَوْمُ لَا يَنْطِقُونَ
﴿۳۵﴾
اين روزى است كه دم نمى زنند (35)
وَلَا يُؤْذَنُ لَهُمْ فَيَعْتَذِرُونَ
﴿۳۶﴾
و رخصت نمى يابند تا پوزش خواهند (36)
وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ
﴿۳۷﴾
آن روز واى بر تكذيب كنندگان (37)
هَذَا يَوْمُ الْفَصْلِ جَمَعْنَاكُمْ وَالْأَوَّلِينَ
﴿۳۸﴾
اين [همان] روز داورى است شما و [جمله] پيشينيان را گرد مى آوريم (38)
فَإِنْ كَانَ لَكُمْ كَيْدٌ فَكِيدُونِ
﴿۳۹﴾
پس اگر حيلتى داريد در برابر من بسگاليد (39)
وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ
﴿۴۰﴾
آن روز واى بر تكذيب كنندگان (40)
|
||
Search
Recite
Select Chapter