|
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
﴿۵۹﴾
پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را منكريد (59)
هَلْ جَزَاءُ الْإِحْسَانِ إِلَّا الْإِحْسَانُ
﴿۶۰﴾
مگر پاداش احسان جز احسان است (60)
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
﴿۶۱﴾
پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را منكريد (61)
وَمِنْ دُونِهِمَا جَنَّتَانِ
﴿۶۲﴾
و غير از آن دو [باغ] دو باغ [ديگر نيز] هست (62)
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
﴿۶۳﴾
پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را منكريد (63)
مُدْهَامَّتَانِ
﴿۶۴﴾
كه از [شدت] سبزى سيه گون مى نمايد (64)
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
﴿۶۵﴾
پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را منكريد (65)
فِيهِمَا عَيْنَانِ نَضَّاخَتَانِ
﴿۶۶﴾
در آن دو [باغ] دو چشمه همواره جوشان است (66)
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
﴿۶۷﴾
پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را منكريد (67)
فِيهِمَا فَاكِهَةٌ وَنَخْلٌ وَرُمَّانٌ
﴿۶۸﴾
در آن دو ميوه و خرما و انار است (68)
|
||
Search
Recite
Select Chapter