|
عَلَّمَهُ شَدِيدُ الْقُوَى
﴿۵﴾
آن را [فرشته] شديدالقوى به او فرا آموخت (5)
ذُو مِرَّةٍ فَاسْتَوَى
﴿۶﴾
[سروش] نيرومندى كه [مسلط] درايستاد (6)
وَهُوَ بِالْأُفُقِ الْأَعْلَى
﴿۷﴾
در حالى كه او در افق اعلى بود (7)
ثُمَّ دَنَا فَتَدَلَّى
﴿۸﴾
سپس نزديك آمد و نزديكتر شد (8)
فَكَانَ قَابَ قَوْسَيْنِ أَوْ أَدْنَى
﴿۹﴾
تا [فاصله اش] به قدر [طول] دو [انتهاى] كمان يا نزديكتر شد (9)
فَأَوْحَى إِلَى عَبْدِهِ مَا أَوْحَى
﴿۱۰﴾
آنگاه به بنده اش آنچه را بايد وحى كند وحى فرمود (10)
مَا كَذَبَ الْفُؤَادُ مَا رَأَى
﴿۱۱﴾
آنچه را دل ديد انكار[ش] نكرد (11)
أَفَتُمَارُونَهُ عَلَى مَا يَرَى
﴿۱۲﴾
آيا در آنچه ديده است با او جدال مى كنيد (12)
وَلَقَدْ رَآهُ نَزْلَةً أُخْرَى
﴿۱۳﴾
و قطعا بار ديگرى هم او را ديده است (13)
عِنْدَ سِدْرَةِ الْمُنْتَهَى
﴿۱۴﴾
نزديك سدرالمنتهى (14)
|
||
Search
Recite
Select Chapter