وَاجْعَلْ لِي وَزِيرًا مِنْ أَهْلِي
﴿۲۹﴾
و براى من دستيارى از كسانم قرار ده (29)
هَارُونَ أَخِي
﴿۳۰﴾
هارون برادرم را (30)
اشْدُدْ بِهِ أَزْرِي
﴿۳۱﴾
پشتم را به او استوار كن (31)
وَأَشْرِكْهُ فِي أَمْرِي
﴿۳۲﴾
و او را شريك كارم گردان (32)
كَيْ نُسَبِّحَكَ كَثِيرًا
﴿۳۳﴾
تا تو را فراوان تسبيح گوييم (33)
وَنَذْكُرَكَ كَثِيرًا
﴿۳۴﴾
و بسيار به ياد تو باشيم (34)
إِنَّكَ كُنْتَ بِنَا بَصِيرًا
﴿۳۵﴾
زيرا تو همواره به [حال] ما بينايى (35)
قَالَ قَدْ أُوتِيتَ سُؤْلَكَ يَا مُوسَى
﴿۳۶﴾
فرمود اى موسى خواسته ات به تو داده شد (36)
وَلَقَدْ مَنَنَّا عَلَيْكَ مَرَّةً أُخْرَى
﴿۳۷﴾
و به راستى بار ديگر [هم] بر تو منت نهاديم (37)
إِذْ أَوْحَيْنَا إِلَى أُمِّكَ مَا يُوحَى
﴿۳۸﴾
هنگامى كه به مادرت آنچه را كه [بايد] وحى مى شد وحى كرديم (38)
|
||