انصاریان: مگر ندانسته که قطعاً خدا [همه کارهایش را] می بیند؟
خرمشاهی: آيا نمى‏داند كه همانا خداوند [همه چيز را] مى‏بيند؟
فولادوند: مگر ندانسته كه خدا مى ‏بيند
قمشه‌ای: آیا او ندانست که خدا (اعمال زشتش را) می‌بیند (و از او روزی انتقام می‌کشد).
مکارم شیرازی: آيا او نمي‏داند كه خداوند همه اعمالش را مي‏بيند؟!

انصاریان: این چنین نیست که می پندارد [که ما کارهایش را زیرنظر نداریم،] اگر [از کارهایش] باز نایستد، به شدت موی جلوی سرش را می گیریم [و به سوی دوزخ می کشانیم.]
خرمشاهی: حاشا، اگر از آن كار دست بر ندارد، موى پيشانى او را به سختى بگيريم‏
فولادوند: زنهار اگر باز نايستد موى پيشانى [او] را سخت بگيريم
قمشه‌ای: هرگز (این را نداند)، اگر او (از کفر و ظلم و تکذیبش) دست نکشد البته ما موی پیشانیشن (به قهر و انتقام) بگیریم.
مکارم شیرازی: چنان نيست كه او خيال مي‏كند اگر دست از كار خود بر ندارد ناصيه‏ اش (موي پيش سرش) را گرفته (و به سوي عذاب مي‏كشانيم).

انصاریان: [آری] موی جلوی سر دروغگوی خطاپیشه را
خرمشاهی: موى پيشانى دروغ‏زن خطاپيشه را
فولادوند: [همان] موى پيشانى دروغزن گناه‏پيشه را
قمشه‌ای: آن پیشانی دروغزن خطا پیشه را (به خاک هلاک کشیم).
مکارم شیرازی: همان ناصيه دروغگوي خطا كار!

انصاریان: پس [اگر بخواهد] اهل مجلس و انجمنش را [برای یاری دادنش] فرا خواند،
خرمشاهی: پس [مذبوحانه‏] هم‏مجلسانش را [به كمك‏] بخواند
فولادوند: [بگو] تا گروه خود را بخواند
قمشه‌ای: آن گاه او هر که از قبیله و عشیره خود را خواهد بخواند (که از هلاکش برهانند و هیچ کس نتواند).
مکارم شیرازی: سپس هر كه را مي‏خواهد صدا بزند (تا ياريش كند).

انصاریان: ما هم به زودی مأموران آتش دوزخ را فرا می خوانیم.
خرمشاهی: ما نيز آتشبانان دوزخ را فراخوانيم‏
فولادوند: بزودى آتشبانان را فرا خوانيم
قمشه‌ای: ما هم زبانیه دوزخ را (که فرشتگان قهر و عذاب و مأموران آتش جهنم‌اند، بر گرفتن او) می‌خوانیم.
مکارم شیرازی: ما هم به زودي ماءموران دوزخ را صدا مي‏زنيم!

انصاریان: این چنین نیست [که بتواند برای نجات خود کاری کند]، هرگز از او اطاعت مکن، و سجده کن و به خدا تقرب جوی.
خرمشاهی: حاشا، از او پيروى مكن، و سجده بر و تقرب بجوى‏
فولادوند: زنهار فرمانش مبر و سجده كن و خود را [به خدا] نزديك گردان
قمشه‌ای: (ای رسول گرامی) چنین نیست (که ابو جهل پنداشته که تو را به زجر و ظلم مطیع خود تواند کرد) تو هیچ از او اطاعت مکن و به نماز و سجده خدا پرداز و به حق نزدیک شو (که سجده و نماز موجب قرب حضرت بی نیاز است).
مکارم شیرازی: چنان نيست كه او مي‏پندارد، هرگز او را اطاعت مكن و سجده نما و تقرب جوي.