ParsQuran
سوره 89: الفجر - جزء 30

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
وَالْفَجْرِ ﴿۱﴾
انصاریان: سوگند به سپیده دم
خرمشاهی: سوگند به سپيده دم‏
فولادوند: سوگند به سپيده‏ دم
قمشه‌ای: قسم به صبحگاه (هنگامی که خدا جهان را به نور خورشید تابان روشن می‌سازد).
مکارم شیرازی: به سپيده دم سوگند.
وَلَيَالٍ عَشْرٍ ﴿۲﴾
انصاریان: و به شب های ده گانه
خرمشاهی: و سوگند به شبهاى ده‏گانه‏
فولادوند: و به شبهاى دهگانه
قمشه‌ای: و قسم به ده شب (اول ذیحجه که بندگان خدا به دعا و ذکر مشغولند).
مکارم شیرازی: و به شبهاي دهگانه.
وَالشَّفْعِ وَالْوَتْرِ ﴿۳﴾
انصاریان: و به زوج و فرد
خرمشاهی: و سوگند به زوج و فرد
فولادوند: و به جفت و تاق
قمشه‌ای: قسم به حق جفت (که کلیه موجودات عالم است) و به حقّ فرد (که ذات یکتای خداست).
مکارم شیرازی: و به زوج و فرد.
وَاللَّيْلِ إِذَا يَسْرِ ﴿۴﴾
انصاریان: و به شب هنگامی که می گذرد.
خرمشاهی: و سوگند به شب چون سرآيد
فولادوند: و به شب وقتى سپرى شود
قمشه‌ای: و قسم به شب تار هنگامی که برود.
مکارم شیرازی: و به شب هنگامي كه (به سوي روشنايي روز) حركت مي‏كند سوگند (كه پروردگارت در كمين ظالمان است).
هَلْ فِي ذَلِكَ قَسَمٌ لِذِي حِجْرٍ ﴿۵﴾
انصاریان: آیا در آنچه گفته شد، سوگندی برای خردمند هست؟
خرمشاهی: آيا در اينها خردمندان را سوگندى سزاوار است؟
فولادوند: آيا در اين براى خردمند [نياز به] سوگندى [ديگر] است
قمشه‌ای: آیا در این امور که (قسم به آنها یاد شد) نزد اهل خرد لیاقت سوگند نیست؟
مکارم شیرازی: آيا در آنچه گفته شد سوگند مهمي براي صاحبان خرد نيست؟!
أَلَمْ تَرَ كَيْفَ فَعَلَ رَبُّكَ بِعَادٍ ﴿۶﴾
انصاریان: آیا ندانسته ای که پروردگارت با قوم عاد چه کرد؟
خرمشاهی: آيا نينديشيده‏اى كه پروردگارت در حق [قوم و سرزمين‏] عاد چگونه عمل كرد؟
فولادوند: مگر ندانسته‏ اى كه پروردگارت با عاد چه كرد
قمشه‌ای: آیا ندیدی که خدای تو با عاد (قوم هود) چه کرد؟
مکارم شیرازی: آيا نديدي پروردگارت به قوم عاد چه كرد؟
إِرَمَ ذَاتِ الْعِمَادِ ﴿۷﴾
انصاریان: و [با آن شهر] اِرم که دارای کاخ های باعظمت و ساختمان های بلند بود؟
خرمشاهی: كه ارم ستون‏دار داشت‏
فولادوند: با عمارات ستون‏دار ارم
قمشه‌ای: و نیز به اهل شهر ارم (یا قوم ارم) که صاحب قدرت و عظمت بودند چگونه کیفر داد؟
مکارم شیرازی: و با آن شهر «ارم» با عظمت.
الَّتِي لَمْ يُخْلَقْ مِثْلُهَا فِي الْبِلَادِ ﴿۸﴾
انصاریان: همان که مانندش در شهرها ساخته نشده بود؟
خرمشاهی: همان كه مانندش در [هيچ‏يك از] شهرها ساخته نشده بود
فولادوند: كه مانندش در شهرها ساخته نشده بود
قمشه‌ای: در صورتی که مانند آن شهری (در استحکام و بزرگی و تنعّم) در بلاد عالم ساخته نشده بود.
مکارم شیرازی: همان شهري كه نظيرش در بلاد آفريده نشده بود.
وَثَمُودَ الَّذِينَ جَابُوا الصَّخْرَ بِالْوَادِ ﴿۹﴾
انصاریان: و با قوم ثمود آنان که در آن وادی [برای ساختن بناهای استوار و محکم] تخته سنگ ها را می بریدند؟
خرمشاهی: و نيز قوم ثمود كه در وادى‏القرى، [خانه از] سنگ مى‏بريدند [و مى‏تراشيدند]
فولادوند: و با ثمود همانان كه در دره تخته ‏سنگها را مى ‏بريدند
قمشه‌ای: و نیز به قوم ثمود که در دل آن وادی سنگ را شکافته و کاخها بر خود از سنگ می‌ساختند چه کیفر سخت داد؟
مکارم شیرازی: و قوم ثمود كه صخره‏ هاي عظيم را از دره مي‏بريدند (و از آن خانه و كاخ مي‏ساختند).
وَفِرْعَوْنَ ذِي الْأَوْتَادِ ﴿۱۰﴾
انصاریان: و با فرعون نیرومند که دارای میخ های شکنجه بود؟
خرمشاهی: و فرعون صاحب سپاه‏
فولادوند: و با فرعون صاحب خرگاه ‏ها [و بناهاى بلند]
قمشه‌ای: و نیز فرعون (و فرعونیان) را که صاحب قدرت و سپاه بسیار بود (چگونه به دریای هلاک غرق نمود).
مکارم شیرازی: و فرعوني كه قدرتمند و شكنجه گر بود.