ParsQuran
سوره 85: البروج - جزء 30

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
وَالسَّمَاءِ ذَاتِ الْبُرُوجِ ﴿۱﴾
انصاریان: سوگند به آسمان که دارای برج هاست
خرمشاهی: سوگند به آسمانى كه داراى برجهاست‏
فولادوند: سوگند به آسمان آكنده ز برج
قمشه‌ای: قسم به آسمان بلند که دارای کاخهای با عظمت است.
مکارم شیرازی: سوگند به آسمان كه داراي برجهاي بسيار است.
وَالْيَوْمِ الْمَوْعُودِ ﴿۲﴾
انصاریان: و سوگند به روزی که [برپا شدنش را برای داوری میان مردم] وعده داده اند
خرمشاهی: و سوگند به روز موعود
فولادوند: و به روز موعود
قمشه‌ای: و قسم به روز موعود (قیامت که وعده گاه خلایق است).
مکارم شیرازی: و سوگند به آن روز موعود.
وَشَاهِدٍ وَمَشْهُودٍ ﴿۳﴾
انصاریان: و سوگند به شاهد [که پیامبر هر امت است] و مورد مشاهده [که اعمال هر امت است؛]
خرمشاهی: و سوگند به گواه و مورد گواهى‏
فولادوند: و به گواه و مورد گواهى
قمشه‌ای: و قسم به شاهد (عالم، پیغمبر خاتم صلّی اللّه علیه و آله و سلّم) و به مشهود (او قیامت و امت).
مکارم شیرازی: و «شاهد» «و مشهود» (شاهد پيامبر و گواهان اعمال و مشهود اعمال امت است).
قُتِلَ أَصْحَابُ الْأُخْدُودِ ﴿۴﴾
انصاریان: مرده باد صاحبان آن خندق [که مؤمنان را در آن سوزاندند.]
خرمشاهی: مرگ بر آتش افروزان گودال پرآتش‏
فولادوند: مرگ بر آدم‏سوزان خندق
قمشه‌ای: قسم به اینان که اصحاب اخدود (یعنی آن قوم کافری که بر مؤمنان به مکر مسلط شدند و آنها را به خندقهای آتش در افکندند) همه کشته (یعنی ملعون و مطرود) شدند.
مکارم شیرازی: مرگ و عذاب بر شكنجه گران صاحب گودال (آتش) باد.
النَّارِ ذَاتِ الْوَقُودِ ﴿۵﴾
انصاریان: آن آتشی که آتش گیرانه اش فراوان و بسیار بود،
خرمشاهی: آتشى داراى هيزم‏
فولادوند: همان آتش مايه‏ دار [و انبوه]
قمشه‌ای: همان آتش سختی که (آن مردم ظالم به جان خلق) بر افروختند.
مکارم شیرازی: گودالهايي پر از آتش شعله ور.
إِذْ هُمْ عَلَيْهَا قُعُودٌ ﴿۶﴾
انصاریان: هنگامی که آنان پیرامونش [به تماشا] نشسته بودند
خرمشاهی: آنگاه كه آنان بر كناره آن نشسته بودند
فولادوند: آنگاه كه آنان بالاى آن [خندق به تماشا] نشسته بودند
قمشه‌ای: که بر کنار آن خندقهای آتش بنشستند.
مکارم شیرازی: هنگامي كه در كنار آن نشسته بودند.
وَهُمْ عَلَى مَا يَفْعَلُونَ بِالْمُؤْمِنِينَ شُهُودٌ ﴿۷﴾
انصاریان: و آنچه را از شکنجه و آسیب درباره مؤمنان انجام می دادند تماشاگر و ناظر بودند
خرمشاهی: و آنان بر آنچه در حق مؤمنان مى‏كردند، گواه بودند
فولادوند: و خود بر آنچه بر [سر] مؤمنان مى ‏آوردند گواه بودند
قمشه‌ای: و سوختن مؤمنانی که به آتش افکندند مشاهده می‌کردند.
مکارم شیرازی: و آنچه را نسبت به مؤ منان انجام مي‏دادند (با خونسردي) تماشا مي‏كردند!
وَمَا نَقَمُوا مِنْهُمْ إِلَّا أَنْ يُؤْمِنُوا بِاللَّهِ الْعَزِيزِ الْحَمِيدِ ﴿۸﴾
انصاریان: و از مؤمنان چیزی را منفور و ناپسند نمی داشتند مگر ایمانشان را به خدای توانای شکست ناپذیر و ستوده؛
خرمشاهی: و به آنان كينه نورزيدند، مگر از آن روى كه به خداوند پيروزمند ستوده ايمان مى‏ورزيدند
فولادوند: و بر آنان عيبى نگرفته بودند جز اينكه به خداى ارجمند ستوده ايمان آورده بودند
قمشه‌ای: و با آن مؤمنان که بسوختند هیچ عداوتی نداشتند جز آنکه آنان به خدای مقتدر ستوده صفات ایمان آورده بودند.
مکارم شیرازی: هيچ ايرادي بر آنها (مؤ منان) نداشتند جز اينكه به خداوند عزيز و حميد ايمان آورده بودند.
الَّذِي لَهُ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَاللَّهُ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ شَهِيدٌ ﴿۹﴾
انصاریان: خدایی که مالکیّت و فرمانروایی آسمان ها و زمین در سیطره اوست و خدا بر همه چیز گواه است.
خرمشاهی: كسى كه فرمانروايى آسمانها و زمين او راست، و خداوند بر همه چيز گواه است‏
فولادوند: همان [خدايى] كه فرمانروايى آسمانها و زمين از آن اوست و خدا[ست كه] بر هر چيزى گواه است
قمشه‌ای: آن خدایی که فرمانروایی آسمانها و زمین از آن اوست، و خدا بر هر چه در عالم است گواه است.
مکارم شیرازی: همان خدايي كه حكومت آسمانها و زمين از آن او است و بر همه چيز گواه است.
إِنَّ الَّذِينَ فَتَنُوا الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ ثُمَّ لَمْ يَتُوبُوا فَلَهُمْ عَذَابُ جَهَنَّمَ وَلَهُمْ عَذَابُ الْحَرِيقِ ﴿۱۰﴾
انصاریان: کسانی که مردان و زنان مؤمن را مورد شکنجه و آزار قرار دادند، سپس توبه نکردند، نهایتاً عذاب دوزخ و عذاب سوزان برای آنان است.
خرمشاهی: كسانى كه مردان مؤمن و زنان مؤمن را آزار دادند و سپس توبه نكردند، براى آنان عذاب جهنم [مهيا] است و عذاب آتش [در پيش‏] دارند
فولادوند: كسانى كه مردان و زنان مؤمن را آزار كرده و بعد توبه نكرده‏ اند ايشان راست عذاب جهنم و ايشان راست عذاب سوزان
قمشه‌ای: آنان که مردان و زنان با ایمان را به آتش فتنه سوختند و توبه نکردند، بر آنها عذاب جهنم و آتش سوزان دوزخ مهیاست.
مکارم شیرازی: كساني كه مردان و زنان با ايمان را مورد شكنجه قرار دادند عذاب دوزخ براي آنها است، و عذاب آتش سوزان.