|
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
وَالسَّمَاءِ ذَاتِ الْبُرُوجِ
﴿۱﴾
انصاریان: سوگند به آسمان که دارای برج هاست
خرمشاهی: سوگند به آسمانى كه داراى برجهاست فولادوند: سوگند به آسمان آكنده ز برج قمشه‌ای: قسم به آسمان بلند که دارای کاخهای با عظمت است. مکارم شیرازی: سوگند به آسمان كه داراي برجهاي بسيار است.
وَالْيَوْمِ الْمَوْعُودِ
﴿۲﴾
انصاریان: و سوگند به روزی که [برپا شدنش را برای داوری میان مردم] وعده داده اند
خرمشاهی: و سوگند به روز موعود فولادوند: و به روز موعود قمشه‌ای: و قسم به روز موعود (قیامت که وعده گاه خلایق است). مکارم شیرازی: و سوگند به آن روز موعود.
وَشَاهِدٍ وَمَشْهُودٍ
﴿۳﴾
انصاریان: و سوگند به شاهد [که پیامبر هر امت است] و مورد مشاهده [که اعمال هر امت است؛]
خرمشاهی: و سوگند به گواه و مورد گواهى فولادوند: و به گواه و مورد گواهى قمشه‌ای: و قسم به شاهد (عالم، پیغمبر خاتم صلّی اللّه علیه و آله و سلّم) و به مشهود (او قیامت و امت). مکارم شیرازی: و «شاهد» «و مشهود» (شاهد پيامبر و گواهان اعمال و مشهود اعمال امت است).
قُتِلَ أَصْحَابُ الْأُخْدُودِ
﴿۴﴾
انصاریان: مرده باد صاحبان آن خندق [که مؤمنان را در آن سوزاندند.]
خرمشاهی: مرگ بر آتش افروزان گودال پرآتش فولادوند: مرگ بر آدمسوزان خندق قمشه‌ای: قسم به اینان که اصحاب اخدود (یعنی آن قوم کافری که بر مؤمنان به مکر مسلط شدند و آنها را به خندقهای آتش در افکندند) همه کشته (یعنی ملعون و مطرود) شدند. مکارم شیرازی: مرگ و عذاب بر شكنجه گران صاحب گودال (آتش) باد.
النَّارِ ذَاتِ الْوَقُودِ
﴿۵﴾
انصاریان: آن آتشی که آتش گیرانه اش فراوان و بسیار بود،
خرمشاهی: آتشى داراى هيزم فولادوند: همان آتش مايه دار [و انبوه] قمشه‌ای: همان آتش سختی که (آن مردم ظالم به جان خلق) بر افروختند. مکارم شیرازی: گودالهايي پر از آتش شعله ور.
إِذْ هُمْ عَلَيْهَا قُعُودٌ
﴿۶﴾
انصاریان: هنگامی که آنان پیرامونش [به تماشا] نشسته بودند
خرمشاهی: آنگاه كه آنان بر كناره آن نشسته بودند فولادوند: آنگاه كه آنان بالاى آن [خندق به تماشا] نشسته بودند قمشه‌ای: که بر کنار آن خندقهای آتش بنشستند. مکارم شیرازی: هنگامي كه در كنار آن نشسته بودند.
وَهُمْ عَلَى مَا يَفْعَلُونَ بِالْمُؤْمِنِينَ شُهُودٌ
﴿۷﴾
انصاریان: و آنچه را از شکنجه و آسیب درباره مؤمنان انجام می دادند تماشاگر و ناظر بودند
خرمشاهی: و آنان بر آنچه در حق مؤمنان مىكردند، گواه بودند فولادوند: و خود بر آنچه بر [سر] مؤمنان مى آوردند گواه بودند قمشه‌ای: و سوختن مؤمنانی که به آتش افکندند مشاهده می‌کردند. مکارم شیرازی: و آنچه را نسبت به مؤ منان انجام ميدادند (با خونسردي) تماشا ميكردند!
وَمَا نَقَمُوا مِنْهُمْ إِلَّا أَنْ يُؤْمِنُوا بِاللَّهِ الْعَزِيزِ الْحَمِيدِ
﴿۸﴾
انصاریان: و از مؤمنان چیزی را منفور و ناپسند نمی داشتند مگر ایمانشان را به خدای توانای شکست ناپذیر و ستوده؛
خرمشاهی: و به آنان كينه نورزيدند، مگر از آن روى كه به خداوند پيروزمند ستوده ايمان مىورزيدند فولادوند: و بر آنان عيبى نگرفته بودند جز اينكه به خداى ارجمند ستوده ايمان آورده بودند قمشه‌ای: و با آن مؤمنان که بسوختند هیچ عداوتی نداشتند جز آنکه آنان به خدای مقتدر ستوده صفات ایمان آورده بودند. مکارم شیرازی: هيچ ايرادي بر آنها (مؤ منان) نداشتند جز اينكه به خداوند عزيز و حميد ايمان آورده بودند.
الَّذِي لَهُ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَاللَّهُ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ شَهِيدٌ
﴿۹﴾
انصاریان: خدایی که مالکیّت و فرمانروایی آسمان ها و زمین در سیطره اوست و خدا بر همه چیز گواه است.
خرمشاهی: كسى كه فرمانروايى آسمانها و زمين او راست، و خداوند بر همه چيز گواه است فولادوند: همان [خدايى] كه فرمانروايى آسمانها و زمين از آن اوست و خدا[ست كه] بر هر چيزى گواه است قمشه‌ای: آن خدایی که فرمانروایی آسمانها و زمین از آن اوست، و خدا بر هر چه در عالم است گواه است. مکارم شیرازی: همان خدايي كه حكومت آسمانها و زمين از آن او است و بر همه چيز گواه است.
إِنَّ الَّذِينَ فَتَنُوا الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ ثُمَّ لَمْ يَتُوبُوا فَلَهُمْ عَذَابُ جَهَنَّمَ وَلَهُمْ عَذَابُ الْحَرِيقِ
﴿۱۰﴾
انصاریان: کسانی که مردان و زنان مؤمن را مورد شکنجه و آزار قرار دادند، سپس توبه نکردند، نهایتاً عذاب دوزخ و عذاب سوزان برای آنان است.
خرمشاهی: كسانى كه مردان مؤمن و زنان مؤمن را آزار دادند و سپس توبه نكردند، براى آنان عذاب جهنم [مهيا] است و عذاب آتش [در پيش] دارند فولادوند: كسانى كه مردان و زنان مؤمن را آزار كرده و بعد توبه نكرده اند ايشان راست عذاب جهنم و ايشان راست عذاب سوزان قمشه‌ای: آنان که مردان و زنان با ایمان را به آتش فتنه سوختند و توبه نکردند، بر آنها عذاب جهنم و آتش سوزان دوزخ مهیاست. مکارم شیرازی: كساني كه مردان و زنان با ايمان را مورد شكنجه قرار دادند عذاب دوزخ براي آنها است، و عذاب آتش سوزان.
إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَهُمْ جَنَّاتٌ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ ذَلِكَ الْفَوْزُ الْكَبِيرُ
﴿۱۱﴾
انصاریان: بی تردید کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام داده اند بهشت هایی که از زیرِ [درختانِ] آن نهرها جاری است، ویژه آنان است، این است کامیابی بزرگ.
خرمشاهی: بىگمان كسانى كه ايمان آوردهاند و كارهاى شايسته كردهاند، ايشان راست بوستانهايى [بهشتى] كه جويباران از فرودست آن جارى است، اين رستگارى بزرگ است فولادوند: كسانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كرده اند براى آنان باغهايى است كه از زير [درختان] آن جويها روان است اين است [همان] رستگارى بزرگ قمشه‌ای: آنان که به خدا ایمان آورده و نیکوکار شدند بر آنها البته (در بهشت) باغهایی است که زیر درختانش نهرها جاری است. این بهشت ابد به حقیقت سعادت و فیروزی بزرگ است. مکارم شیرازی: كساني كه ايمان آوردند و اعمال صالح انجام دادند براي آنها باغهايي از بهشت است كه نهرها زير درختانش جاري است، و اين پيروزي بزرگي است.
إِنَّ بَطْشَ رَبِّكَ لَشَدِيدٌ
﴿۱۲﴾
انصاریان: بی تردید به قهر گرفتن و مجازات پروردگارت بسیار سخت است. ….
خرمشاهی: بىگمان سختگيرى پروردگارت، سهمگين است فولادوند: آرى عقاب پروردگارت سخت سنگين است قمشه‌ای: همانا مؤاخذه و انتقام خدا بسیار سخت است. مکارم شیرازی: گرفتن قهرآميز و مجازات پروردگارت بسيار شديد است،
إِنَّهُ هُوَ يُبْدِئُ وَيُعِيدُ
﴿۱۳﴾
انصاریان: اوست که [مخلوقات را] می آفریند، و [پس از مرگ] باز می گرداند….
خرمشاهی: اوست كه [آفرينش را] آغاز كرده است و باز مىگرداند فولادوند: هم اوست كه [آفرينش را] آغاز مى كند و بازمى گرداند قمشه‌ای: اوست که به حقیقت نخست خلق را بیافریند و باز (پس از مرگ به عرصه قیامت) برگرداند. مکارم شیرازی: او است كه آفرينش را آغاز ميكند، و او است كه بازمي گرداند.
وَهُوَ الْغَفُورُ الْوَدُودُ
﴿۱۴﴾
انصاریان: و او بسیار آمرزنده و دوستدار [مؤمنان] است.
خرمشاهی: و اوست آمرزگار دوستدار فولادوند: و اوست آن آمرزنده دوستدار [مؤمنان] قمشه‌ای: و هم او بسیار آمرزنده و دوستدار مؤمنان است. مکارم شیرازی: و او آمرزنده و دوستدار (مؤ منان) است.
ذُو الْعَرْشِ الْمَجِيدُ
﴿۱۵﴾
انصاریان: صاحب عرش و ارجمند [و عالی صفات] است. ….
خرمشاهی: صاحب ارجمند عرش فولادوند: صاحب ارجمند عرش قمشه‌ای: و خداوند عرش (عظیم) و هم با اقتدار و عزت است. مکارم شیرازی: صاحب عرش مجيد است.
فَعَّالٌ لِمَا يُرِيدُ
﴿۱۶﴾
انصاریان: آنچه را بخواهد [بی آنکه بازدارنده ای در برابرش باشد] انجام می دهد. ….
خرمشاهی: كردگار خواسته خويش فولادوند: هر چه را بخواهد انجام مى دهد قمشه‌ای: هر چه بخواهد آن را در کمال قدرت و اختیار انجام دهد. مکارم شیرازی: و آنچه را ميخواهد انجام ميدهد.
هَلْ أَتَاكَ حَدِيثُ الْجُنُودِ
﴿۱۷﴾
انصاریان: آیا خبر آن سپاهیان به تو رسیده است؟
خرمشاهی: آيا داستان سپاهيان به تو رسيده است؟ فولادوند: آيا حديث [آن] سپاهيان قمشه‌ای: آیا احوال جنود (شاهان گذشته) بر تو حکایت شده است؟ مکارم شیرازی: آيا داستان لشكرها به تو رسيده است؟!
فِرْعَوْنَ وَثَمُودَ
﴿۱۸﴾
انصاریان: [سپاهیان] فرعون و ثمود [که به سبب تکذیبشان به عذابی دردناک دچار شدند؛]
خرمشاهی: فرعون و قوم ثمود فولادوند: فرعون و ثمود بر تو آمد قمشه‌ای: داستان فرعون و قوم ثمود (که به کیفر کفر و دشمنی با رسل هلاک شدند). مکارم شیرازی: لشكريان فرعون و ثمود.
بَلِ الَّذِينَ كَفَرُوا فِي تَكْذِيبٍ
﴿۱۹﴾
انصاریان: [فقط آنان تکذیب گر نبودند] بلکه کافران [قوم تو] در تکذیبی سخت ترند….
خرمشاهی: آرى كافران در انكارند فولادوند: [نه] بلكه آنان كه كافر شده اند در تكذيباند قمشه‌ای: بلی آنان که کافرند به تکذیب می‌پردازند. مکارم شیرازی: بلكه كافران پيوسته مشغول تكذيب حقند.
وَاللَّهُ مِنْ وَرَائِهِمْ مُحِيطٌ
﴿۲۰﴾
انصاریان: و خدا از همه سو بر آنان احاطه دارد.
خرمشاهی: و خداوند بر فراز ايشان چيره است فولادوند: با آنكه خدا از هر سو بر ايشان محيط است قمشه‌ای: و خدا بر همه آنها محیط است. مکارم شیرازی: و خداوند به همه آنها احاطه دارد.
بَلْ هُوَ قُرْآنٌ مَجِيدٌ
﴿۲۱﴾
انصاریان: [چنین نیست که درباره قرآن می پندارند] بلکه آن، قرآنی باعظمت و بلند مرتبه است
خرمشاهی: حق اين است كه آن قرآن مجيد است فولادوند: آرى آن قرآنى ارجمند است قمشه‌ای: بلکه این کتاب قرآن بزرگوار و ارجمند الهی است. مکارم شیرازی: (اين سخن سحر و دروغ نيست) بلكه قرآن با عظمت است.
فِي لَوْحٍ مَحْفُوظٍ
﴿۲۲﴾
انصاریان: که در لوح محفوظ است [به همین خاطر از دستبرد هر تحریف گری مصون است.]
خرمشاهی: در لوحى محفوظ فولادوند: كه در لوحى محفوظ است قمشه‌ای: که در لوح محفوظ حق (و صفحه عالم ازلی) نگاشته است. مکارم شیرازی: كه در لوح محفوظ جاي دارد. |
||
تغيير سوره و ترجمه
تلاوت
جستجو