فَلَا أُقْسِمُ بِالشَّفَقِ
﴿۱۶﴾
انصاریان: سوگند به سرخی کنار افق به هنگام غروب خورشید
خرمشاهی: پس سوگند مىخورم به شفق فولادوند: نه نه سوگند به شفق قمشهای: چنین نیست (که خدا از فعل مخلوقش آگه نباشد) قسم به شفق (و روشنی او وقت غروب، هنگام نماز مغرب). مکارم شیرازی: سوگند به شفق!
وَاللَّيْلِ وَمَا وَسَقَ
﴿۱۷﴾
انصاریان: و سوگند به شب و آنچه را [از موجودات پراکنده شده در روز، در خانه ها و لانه ها] جمع می کند
خرمشاهی: و به شب و آنچه گرد آورد فولادوند: سوگند به شب و آنچه [شب] فروپوشاند قمشهای: و قسم به شب تار و آنچه در خود گرد آورده (و در دل شب خزیده و آرام گرفته). مکارم شیرازی: و سوگند به شب و آنچه را جمع آوري ميكند.
وَالْقَمَرِ إِذَا اتَّسَقَ
﴿۱۸﴾
انصاریان: و سوگند به ماه هنگامی که بَدْر کامل می شود
خرمشاهی: و سوگند به ماه چون كامل گردد فولادوند: سوگند به ماه چون [ب در] تمام شود قمشهای: و قسم به ماه تابان هنگام بدر که تمام فروزان شود. مکارم شیرازی: و سوگند به ماه آنگاه كه بدر كامل ميشود.
لَتَرْكَبُنَّ طَبَقًا عَنْ طَبَقٍ
﴿۱۹﴾
انصاریان: که شما حالی را پس از حالی [که مراحل مختلف زندگی است و در سختی و زحمت مطابق یکدیگرند] طی می کنید [تا به دیدار پروردگارتان نایل آیید.]
خرمشاهی: كه شما از حالى به حالى ديگر در آييد فولادوند: كه قطعا از حالى به حالى برخواهيد نشست قمشهای: (قسم به این امور) که شما حوال گوناگون و حوادث رنگارنگ (از نخستین خلقت تا مرگ و برزخ و ورود به بهشت و دوزخ) خواهید یافت. مکارم شیرازی: كه همه شما دائما از حالي به حال ديگر منتقل ميشويد.
فَمَا لَهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ
﴿۲۰﴾
انصاریان: پس اینان را چه می شود که ایمان نمی آورند؟!
خرمشاهی: پس ايشان را چه مىشود كه ايمان نمىآورند فولادوند: پس چرا آنان باور نمى دارند قمشهای: پس کافران از چه رو ایمان نمیآورند؟ مکارم شیرازی: پس چرا آنها ايمان نميآورند؟
وَإِذَا قُرِئَ عَلَيْهِمُ الْقُرْآنُ لَا يَسْجُدُونَ
﴿۲۱﴾
انصاریان: و هرگاه قرآن را بر آنان خوانند، خاضع و تسلیم نمی شوند؟!
خرمشاهی: و چون بر آنان قرآن خوانند، به سجده نيفتند فولادوند: و چون بر آنان قرآن تلاوت مى شود چهره بر خاك نمى سايند قمشهای: و چون بر آنان آیات قرآن تلاوت شود سجده حق نمیکنند؟ مکارم شیرازی: و هنگامي كه قرآن بر آنها خوانده شود سجده نميكنند؟
بَلِ الَّذِينَ كَفَرُوا يُكَذِّبُونَ
﴿۲۲﴾
انصاریان: بلکه کافران همواره انکار هم می کنند!
خرمشاهی: بلكه كافران انكار مىورزند فولادوند: [نه] بلكه آنان كه كفر ورزيده اند تكذيب مى كنند قمشهای: بلکه آن مردم کافر (قرآن خدا را) تکذیب میکنند. مکارم شیرازی: بلكه كافران پيوسته آيات الهي را تكذيب ميكنند.
وَاللَّهُ أَعْلَمُ بِمَا يُوعُونَ
﴿۲۳﴾
انصاریان: و خدا به آنچه [از انکار، کفر، نفاق، حسد و...] در دل خود جمع می کنند، داناتر است.
خرمشاهی: و خداوند به آنچه در دل مىدارند داناتر است فولادوند: و خدا به آنچه در سينه دارند داناتر است قمشهای: و خدا به آنچه در دل پنهان میدارند (از خود آنها) داناتر است. مکارم شیرازی: و خداوند آنچه را در دل پنهان ميدارند به خوبي ميداند.
فَبَشِّرْهُمْ بِعَذَابٍ أَلِيمٍ
﴿۲۴﴾
انصاریان: پس آنان را به عذابی دردناک بشارت ده. ….
خرمشاهی: پس ايشان را از عذابى دردناك خبر ده فولادوند: پس آنان را از عذابى دردناك خبر ده قمشهای: پس آنها را به عذاب دردناک (دوزخ) بشارت ده. مکارم شیرازی: پس آنها را به عذاب دردناك بشارت ده.
إِلَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَهُمْ أَجْرٌ غَيْرُ مَمْنُونٍ
﴿۲۵﴾
انصاریان: مگر آنان را که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام داده اند، که آنان را پاداشی جاودان و بی منت است.
خرمشاهی: مگر كسانى كه ايمان آوردهاند و كارهاى شايسته كردهاند، كه ايشان را پاداشى است ناكاسته [/بىمنت] فولادوند: مگر كسانى كه گرويده و كارهاى شايسته كرده اند كه آنان را پاداشى بى منت خواهد بود قمشهای: مگر آنان که ایمان آرند و نیکوکار شوند که آنها را اجری بی منّت و ثوابی بی نهایت (در بهشت جاودانی) خواهد بود. مکارم شیرازی: مگر آنها كه ايمان آورده اند و اعمال صالح انجام داده اند كه براي آنها پاداشي است قطع نشدني. |
||