|
الَّذِينَ يُكَذِّبُونَ بِيَوْمِ الدِّينِ
﴿۱۱﴾
انصاریان: آنان که همواره روز جزا را تکذیب می کنند.
خرمشاهی: كسانى كه روز جزا را منكرند فولادوند: آنان كه روز جزا را دروغ مى پندارند قمشه‌ای: آنان که روز جزا را تکذیب می‌کنند. مکارم شیرازی: همانها كه روز قيامت را انكار ميكنند.
وَمَا يُكَذِّبُ بِهِ إِلَّا كُلُّ مُعْتَدٍ أَثِيمٍ
﴿۱۲﴾
انصاریان: و آن را جز هر متجاوز گناه پیشه تکذیب نکند،
خرمشاهی: و جز هر تجاوزگر گناهكار هيچ كس آن را انكار نكند فولادوند: و جز هر تجاوزپيشه گناهكارى آن را به دروغ نمى گيرد قمشه‌ای: در صورتی که آن روز را کسی تکذیب نمی‌کند مگر هر ظالم و بد کاری در عالم. مکارم شیرازی: و تنها كساني آن را انكار ميكنند كه متجاوز و گنهكارند.
إِذَا تُتْلَى عَلَيْهِ آيَاتُنَا قَالَ أَسَاطِيرُ الْأَوَّلِينَ
﴿۱۳﴾
انصاریان: [که] هرگاه آیات ما را بر او خوانند می گوید: افسانه های پیشینیان است.
خرمشاهی: كه چون آيات ما بر او خوانده شود، گويد افسانههاى پيشينيان است فولادوند: [همان كه] چون آيات ما بر او خوانده شود گويد [اينها] افسانه هاى پيشينيان است قمشه‌ای: که بر او چون آیات ما تلاوت شود گوید: این سخنان افسانه پیشینیان است. مکارم شیرازی: همان كس كه وقتي آيات ما بر او خوانده ميشود ميگويد: اين افسانه هاي پيشينيان است!
كَلَّا بَلْ رَانَ عَلَى قُلُوبِهِمْ مَا كَانُوا يَكْسِبُونَ
﴿۱۴﴾
انصاریان: این چنین نیست که می گویند، بلکه گناهانی که همواره مرتکب شده اند بر دل هایشان چرک و زنگار بسته است [که حقایق را افسانه می پندارند.]
خرمشاهی: چنين نيست، بلكه آنچه كردهاند بر دلهايشان زنگار نهاده است فولادوند: نه چنين است بلكه آنچه مرتكب مى شدند زنگار بر دلهايشان بسته است قمشه‌ای: چنین نیست، بلکه ظلمت ظلم و بد کاریهاشان بر دلهای تیره آنها غلبه کرده است (که قرآن را انکار می‌کنند). مکارم شیرازی: چنين نيست كه آنها خيال ميكنند، بلكه اعمالشان چون زنگاري بر دلهايشان نشسته!
كَلَّا إِنَّهُمْ عَنْ رَبِّهِمْ يَوْمَئِذٍ لَمَحْجُوبُونَ
﴿۱۵﴾
انصاریان: این چنین نیست که آنان می پندارند، بلکه اینان در آن روز از پروردگارشان محجوب اند.
خرمشاهی: چنين نيست، آنان در چنين روز از ديدار پروردگارشان در پرده باشند فولادوند: زهى پندار كه آنان در آن روز از پروردگارشان سخت محجوبند قمشه‌ای: چنین نیست (که می‌پندارند)، آنها در آن روز از (رحمت و کرم) پروردگارشان محجوب و محرومند. مکارم شیرازی: چنين نيست كه آنها ميپندارند، بلكه آنها در آن روز از پروردگارشان محجوبند.
ثُمَّ إِنَّهُمْ لَصَالُو الْجَحِيمِ
﴿۱۶﴾
انصاریان: سپس آنان بی تردید وارد دوزخ می شوند.
خرمشاهی: سپس آنان در آينده به دوزخند فولادوند: آنگاه به يقين آنان به جهنم درآيند قمشه‌ای: سپس آنها را به آتش دوزخ در افکنند. مکارم شیرازی: سپس آنها مسلما وارد دوزخ ميشوند.
ثُمَّ يُقَالُ هَذَا الَّذِي كُنْتُمْ بِهِ تُكَذِّبُونَ
﴿۱۷﴾
انصاریان: [به آنان] گویند: این است آن دوزخی که همواره تکذیبش می کردید.
خرمشاهی: سپس گفته شود اين همان است كه به آن انكار مىورزيديد فولادوند: سپس [به ايشان] گفته خواهد شد اين همان است كه آن را به دروغ مى گرفتيد قمشه‌ای: و به آنان گویند: این همان دوزخی است که تکذیب آن می‌کردید. مکارم شیرازی: بعد به آنها گفته ميشود اين همان چيزي است كه آن را تكذيب ميكرديد!
كَلَّا إِنَّ كِتَابَ الْأَبْرَارِ لَفِي عِلِّيِّينَ
﴿۱۸﴾
انصاریان: این چنین نیست [که این سبک مغزان درباره نیکان می پندارند] بلکه پرونده نیکان در علیّین است
خرمشاهی: چنين نيست، بىگمان كارنامه نيكان در عليين است فولادوند: نه چنين است در حقيقت كتاب نيكان در عليون است قمشه‌ای: چنین نیست (که شما کافران پنداشتید، امروز) نکو کاران عالم با نامه اعمالشان در بهشت علّیّین روند. مکارم شیرازی: چنان نيست كه آنها (درباره معاد) خيال ميكنند، بلكه نامه اعمال نيكان در عليين است.
وَمَا أَدْرَاكَ مَا عِلِّيُّونَ
﴿۱۹﴾
انصاریان: تو چه می دانی علیّین چیست؟
خرمشاهی: و تو چه دانى عليين چيست فولادوند: و تو چه دانى كه عليون چيست قمشه‌ای: و چگونه به حقیقت علّیّین آگاه توانی شد؟ مکارم شیرازی: و تو چه ميداني عليين چيست؟!
كِتَابٌ مَرْقُومٌ
﴿۲۰﴾
انصاریان: قضا و سرنوشتی حتمی [برای نیکان] است.
خرمشاهی: كتابى است نگاشته فولادوند: كتابى است نوشته شده قمشه‌ای: کتابی است (که به قلم حق) نوشته شده. مکارم شیرازی: نامه اي است رقم زده شده و سرنوشتي است قطعي. |
||
تغيير سوره و ترجمه
تلاوت
جستجو