ParsQuran
سوره 79: النازعات - جزء 30

فَكَذَّبَ وَعَصَى ﴿۲۱﴾
انصاریان: ولی [او آن را] تکذیب کرد و سرپیچی نمود.
خرمشاهی: پس او انكار كرد و سركشيد
فولادوند: و[لى فرعون] تكذيب نمود و عصيان كرد
قمشه‌ای: فرعون تکذیب و نافرمانی کرد.
مکارم شیرازی: اما او تكذيب كرد و عصيان نمود.
ثُمَّ أَدْبَرَ يَسْعَى ﴿۲۲﴾
انصاریان: سپس [به حق] پشت کرد [و برای نابودی موسی] به تلاش برخاست!
خرمشاهی: سپس شتابان روى برتافت‏
فولادوند: سپس پشت كرد [و] به كوشش برخاست
قمشه‌ای: از آن پس (که معجزه موسی دید) باز روی از حق بگردانید و (برای دفع موسی) به جهد و کوشش برخاست.
مکارم شیرازی: سپس پشت كرد و پيوسته (براي محو آيين موسي) تلاش ‍ نمود.
فَحَشَرَ فَنَادَى ﴿۲۳﴾
انصاریان: پس [قومش را] گرد آورد، و ندا داد
خرمشاهی: و [سپاه جادوگران را] گردآورد و ندا [به ادعا] در داد
فولادوند: و گروهى را فراهم آورد [و] ندا درداد
قمشه‌ای: پس (با رجال بزرگ دربار خود) انجمن کرد و ندا داد.
مکارم شیرازی: و ساحران را جمع كرد و مردم را دعوت نمود.
فَقَالَ أَنَا رَبُّكُمُ الْأَعْلَى ﴿۲۴﴾
انصاریان: و گفت: من پروردگار بزرگ تر شما هستم.
خرمشاهی: و گفت من پروردگار برتر شما هستم‏
فولادوند: و گفت پروردگار بزرگتر شما منم
قمشه‌ای: و گفت: منم خدای بزرگ شما.
مکارم شیرازی: و گفت من پروردگار بزرگ شما هستم!
فَأَخَذَهُ اللَّهُ نَكَالَ الْآخِرَةِ وَالْأُولَى ﴿۲۵﴾
انصاریان: پس خدا هم [به کیفر این ادعای نابجا] او را به عذاب آخرت و دنیا دچار ساخت.
خرمشاهی: آنگاه خداوند به عقوبت [گناه‏] واپسين و نخستين او را فرو گرفت‏
فولادوند: و خدا [هم] او را به كيفر دنيا و آخرت گرفتار كرد
قمشه‌ای: خدا هم او را به عقاب دنیا و آخرت گرفتار کرد.
مکارم شیرازی: لذا خداوند او را به عذاب آخرت و دنيا گرفتار ساخت.
إِنَّ فِي ذَلِكَ لَعِبْرَةً لِمَنْ يَخْشَى ﴿۲۶﴾
انصاریان: بی تردید در این سرگذشت برای کسی که [از عذاب خدا] بترسد عبرتی است.
خرمشاهی: بى‏گمان در اين براى هر كس كه خشيت داشته باشد، عبرتى است‏
فولادوند: در حقيقت براى هر كس كه [از خدا] بترسد در اين [ماجرا] عبرتى است
قمشه‌ای: تا به هلاکت او اهل ترس از خدا عبرت گیرند.
مکارم شیرازی: در اين عبرتي است براي كساني كه خدا ترسند.
أَأَنْتُمْ أَشَدُّ خَلْقًا أَمِ السَّمَاءُ بَنَاهَا ﴿۲۷﴾
انصاریان: آیا آفریدن شما [پس از مرگ] دشوارتر است یا آسمان که او آن را بنا کرد؟
خرمشاهی: آيا شما استوار آفريده‏تريد يا آسمان كه آن را برافراشت‏
فولادوند: آيا آفرينش شما دشوارتر است‏ يا آسمانى كه [او] آن را برپا كرده است
قمشه‌ای: آیا بنای شما آدمیان استوارتر است یا بنای آسمان بلند که خدا آفرید؟
مکارم شیرازی: آيا آفرينش شما (بعد از مرگ) مشكل تر است يا آفرينش آسماني كه خداوند بنا نهاد؟!
رَفَعَ سَمْكَهَا فَسَوَّاهَا ﴿۲۸﴾
انصاریان: سقفش را برافراشت، پس آن را درست و نیکو قرار داد،
خرمشاهی: سقف آن را بلند بركشيد و آن را استوار كرد
فولادوند: سقفش را برافراشت و آن را [به اندازه معين] درست كرد
قمشه‌ای: که سقفی بس بلند و محکم بنیان در کمال زیبایی استوار ساخت.
مکارم شیرازی: سقف آن را برافراشته و آن را منظم ساخت.
وَأَغْطَشَ لَيْلَهَا وَأَخْرَجَ ضُحَاهَا ﴿۲۹﴾
انصاریان: و شبش را تاریکو روزش را روشن ساخت،
خرمشاهی: و شب آن را تاريك كرد و روز آن را برآورد
فولادوند: و شبش را تيره و روزش را آشكار گردانيد
قمشه‌ای: و شامش را تیره و روزش را روشن گردانید.
مکارم شیرازی: و شبش را تاريك و روزش را آشكار نمود.
وَالْأَرْضَ بَعْدَ ذَلِكَ دَحَاهَا ﴿۳۰﴾
انصاریان: و زمین را پس از آن گسترانید،
خرمشاهی: و بعد از آن زمين را گستراند
فولادوند: و پس از آن زمين را با غلتانيدن گسترد
قمشه‌ای: و زمین را پس از آن بگسترانید.
مکارم شیرازی: و زمين را بعد از آن گسترش داد.