بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
عَمَّ يَتَسَاءَلُونَ
﴿۱﴾
انصاریان: درباره چه چیز از یکدیگر می پرسند؟
خرمشاهی: از چه از همديگر مىپرسند؟ فولادوند: درباره چه چيز از يكديگر مى پرسند قمشهای: (مردم) از چه خبر مهمی پرسش و گفتگو میکنند؟ مکارم شیرازی: آنها از چه چيز از يكديگر سؤ ال ميكنند؟!
عَنِ النَّبَإِ الْعَظِيمِ
﴿۲﴾
انصاریان: از آن خبر بزرگ [قیامت کبری]
خرمشاهی: از خبر بزرگ فولادوند: از آن خبر بزرگ قمشهای: از خبر بزرگ (قیامت). مکارم شیرازی: از خبر بزرگ و پر اهميت (رستاخيز).
الَّذِي هُمْ فِيهِ مُخْتَلِفُونَ
﴿۳﴾
انصاریان: که همواره درباره آن با یکدیگر اختلاف دارند [که واقع می شود یا نه؟]
خرمشاهی: همانكه ايشان در آن اختلاف دارند فولادوند: كه در باره آن با هم اختلاف دارند قمشهای: که در آن با هم به جدال و اختلاف کلمه برخاستند. مکارم شیرازی: همان خبري كه پيوسته در آن اختلاف دارند.
كَلَّا سَيَعْلَمُونَ
﴿۴﴾
انصاریان: نه چنین است [که می پندارند] به زودی [به حتمی بودن وقوع آن] آگاه خواهند شد.
خرمشاهی: چنين نيست، زودا كه بدانند فولادوند: نه چنان است به زودى خواهند دانست قمشهای: چنین نیست (که منکران پنداشتهاند) به زودی (به وقت مرگ) خواهند دانست. مکارم شیرازی: چنين نيست كه آنها فكر ميكنند، و به زودي ميفهمند.
ثُمَّ كَلَّا سَيَعْلَمُونَ
﴿۵﴾
انصاریان: باز هم نه چنین است [که می پندارند] به زودی [به حتمی بودن وقوع آن] آگاه خواهند شد.
خرمشاهی: باز چنين نيست زودا كه بدانند فولادوند: باز هم نه چنان است بزودى خواهند دانست قمشهای: و باز چنین نیست (که منکران پنداشتهاند) البته به زودی آگاه میشوند. مکارم شیرازی: باز هم چنين نيست كه آنها ميپندارند، و به زودي ميفهمند.
أَلَمْ نَجْعَلِ الْأَرْضَ مِهَادًا
﴿۶﴾
انصاریان: آیا زمین را بستر آرامش قرار ندادیم؟
خرمشاهی: آيا زمين را زيرانداز نساختهايم؟ فولادوند: آيا زمين را گهواره اى نگردانيديم قمشهای: آیا ما زمین را مهد آسایش خلق نگردانیدیم؟ مکارم شیرازی: آيا ما زمين را محل آرامش (شما) قرار نداديم ؟
وَالْجِبَالَ أَوْتَادًا
﴿۷﴾
انصاریان: و کوه ها را میخ هایی [برای استواری آن؟]
خرمشاهی: و كوهها را مانند ميخها فولادوند: و كوهها را [چون] ميخهايى [نگذاشتيم] قمشهای: و کوهها را عماد و نگهبان آن نساختیم؟ مکارم شیرازی: و كوهها را ميخهاي زمين ؟
وَخَلَقْنَاكُمْ أَزْوَاجًا
﴿۸﴾
انصاریان: و شما را جفت هایی [به صورت نر و ماده] آفریدیم،
خرمشاهی: و شما را به صورت جفتها[ى گوناگون] آفريدهايم فولادوند: و شما را جفت آفريديم قمشهای: و شما را جفت (زن و مرد) آفریدیم. مکارم شیرازی: و شما را به صورت زوجها آفريديم.
وَجَعَلْنَا نَوْمَكُمْ سُبَاتًا
﴿۹﴾
انصاریان: و خوابتان را مایه استراحت و آرامش [و تمدّد اعصاب] قرار دادیم،
خرمشاهی: و خوابتان را مايه آرامش گرداندهايم فولادوند: و خواب شما را [مايه] آسايش گردانيديم قمشهای: و خواب را برای شما مایه (قوم حیات و) استراحت قرار دادیم. مکارم شیرازی: و خواب شما را مايه آرامشتان قرار داديم.
وَجَعَلْنَا اللَّيْلَ لِبَاسًا
﴿۱۰﴾
انصاریان: و شب راپوششی
خرمشاهی: و شب را همچون پوششى ساختهايم فولادوند: و شب را [براى شما] پوششى قرار داديم قمشهای: و (پرده سیاه) شب را ساتر (احوال خلق) گردانیدیم. مکارم شیرازی: و شب را پوششي (براي شما). |
||