ParsQuran
سوره 77: المرسلات - جزء 29

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
وَالْمُرْسَلَاتِ عُرْفًا ﴿۱﴾
انصاریان: سوگند به آن فرشتگانی که پی در پی فرستاده می شوند،
خرمشاهی: سوگند به فرستادگان پياپى‏
فولادوند: سوگند به فرستادگان پى ‏درپى
قمشه‌ای: قسم به رسولانی که از پی هم (بر خیر و سعادت خلق) فرستاده شدند.
مکارم شیرازی: سوگند به فرشتگاني كه پي درپي فرستاده مي‏شوند.
فَالْعَاصِفَاتِ عَصْفًا ﴿۲﴾
انصاریان: و سوگند به آن فرشتگانی که [برای آوردن وحی در سرعت حرکت] چون تندبادند.
خرمشاهی: و تندبادهاى سخت‏
فولادوند: كه سخت توفنده‏ اند
قمشه‌ای: قسم به فرشتگانی که به سرعت تند باد (به انجام حکم حق) می‌شتابند.
مکارم شیرازی: و آنها كه همچون تند باد حركت مي‏كنند.
وَالنَّاشِرَاتِ نَشْرًا ﴿۳﴾
انصاریان: و سوگند به آن فرشتگانی که گشاینده صحیفه های وحی اند،
خرمشاهی: و سوگند به بادهاى پراكنده ساز [ابرها]
فولادوند: و سوگند به افشانندگان افشانگر
قمشه‌ای: قسم به آنان که (وحی حق و شرع الهی را در جهان) نیکو نشر می‌دهند.
مکارم شیرازی: و سوگند به آنها كه (ابرها را) مي‏گسترانند، و منتشر مي‏سازند.
فَالْفَارِقَاتِ فَرْقًا ﴿۴﴾
انصاریان: و سوگند به آن فرشتگانی که جدا کننده حق از باطل اند،
خرمشاهی: و جداسازان [حق و باطل‏]
فولادوند: كه [ميان حق و باطل] جداگرند
قمشه‌ای: و قسم به حق آنان که (به حکم خدا راه هدایت را از ضلالت ممتاز کرده و بین حق و باطل را بر خلق) کاملا جدا می‌کنند.
مکارم شیرازی: و آنها كه جدا مي‏كنند.
فَالْمُلْقِيَاتِ ذِكْرًا ﴿۵﴾
انصاریان: و سوگند به آن فرشتگانی که القاکننده آیات آسمانی به پیامبران [اند،]
خرمشاهی: و سوگند به فرشتگان وحى‏آور
فولادوند: و القاكننده وحى‏ اند
قمشه‌ای: و قسم به آنان که ذکر (خدا و کتاب الهی) را (به انبیاء) وحی می‌کنند.
مکارم شیرازی: و سوگند به آنها كه آيات بيدار كننده (الهي) را به (انبياء) القا مي‏نمايند.
عُذْرًا أَوْ نُذْرًا ﴿۶﴾
انصاریان: تا حجت [باشد برای اهل ایمان] و بیم و هشدار باشد [برای کافران]
خرمشاهی: براى اتمام حجت و هشدار
فولادوند: خواه عذرى باشد يا هشدارى
قمشه‌ای: تا عذر و حجت (نیکان) و بیم و تهدید (بدان) شود.
مکارم شیرازی: براي اتمام حجت، يا انذار!
إِنَّمَا تُوعَدُونَ لَوَاقِعٌ ﴿۷﴾
انصاریان: [به همه این حقایق سوگند] که آنچه [به عنوان روز قیامت] وعده داده می شوید بی تردید واقع شدنی است.
خرمشاهی: كه آنچه به شما وعده داده شده است، رخ دادنى است‏
فولادوند: كه آنچه وعده يافته‏ ايد قطعا رخ خواهد داد
قمشه‌ای: (قسم به همه اینان) که آنچه (از ثواب و عقاب آخرت) به شما وعده دهند البته واقع خواهد شد.
مکارم شیرازی: كه آنچه به شما (درباره قيامت) وعده داده مي‏شود به وقوع مي‏پيوندد.
فَإِذَا النُّجُومُ طُمِسَتْ ﴿۸﴾
انصاریان: در آن زمان که ستارگان محو و تاریک شوند،
خرمشاهی: پس چون ستارگان تيره شوند
فولادوند: پس وقتى كه ستارگان محو شوند
قمشه‌ای: وقتی که ستارگان همه بی نور و محو شوند.
مکارم شیرازی: در آن هنگام كه ستارگان محو و تاريك گردند،
وَإِذَا السَّمَاءُ فُرِجَتْ ﴿۹﴾
انصاریان: و آن زمانی که آسمان بشکافد.
خرمشاهی: و چون آسمان شكافته شود
فولادوند: و آنگاه كه آسمان بشكافد
قمشه‌ای: و آن گاه که آسمان شکافته شود.
مکارم شیرازی: و (كواكب) آسمان از هم بشكافند،
وَإِذَا الْجِبَالُ نُسِفَتْ ﴿۱۰﴾
انصاریان: و آن زمان که کوه ها از بیخ و بن کنده شوند.
خرمشاهی: و چون كوهها بر باد رود
فولادوند: و آنگاه كه كوه ‏ها از جا كنده شوند
قمشه‌ای: و آن گاه که کوهها (چون خاک بر دم باد) پراکنده شوند.
مکارم شیرازی: و در آن زمان كه كوهها از جا كنده شوند.