إِنَّ هَذَا كَانَ لَكُمْ جَزَاءً وَكَانَ سَعْيُكُمْ مَشْكُورًا
﴿۲۲﴾
انصاریان: [به آنان گوید:] یقیناً این [نعمت ها] پاداش شماست و تلاشتان مقبول افتاده است؛
خرمشاهی: اين پاداشى براى شماست و سعى شما مشكور است فولادوند: اين [پاداش] براى شماست و كوشش شما مقبول افتاده است قمشهای: این بهشت به حقیقت پاداش (اعمال) شماست و سعی و اشتیاقتان (در راه طاعت حق) مشکور و مقبول است. مکارم شیرازی: اين جزاي شما است و سعي و تلاش شما مورد قدرداني است.
إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا عَلَيْكَ الْقُرْآنَ تَنْزِيلًا
﴿۲۳﴾
انصاریان: به راستی ما قرآن را به تدریج بر تو نازل کردیم؛
خرمشاهی: ما خود قرآن را بر تو چنانكه بايد و شايد فرو فرستادهايم فولادوند: در حقيقت ما قرآن را بر تو به تدريج فرو فرستاديم قمشهای: محققا ما این قرآن (عظیم الشأن) را بر تو فرو فرستادیم. مکارم شیرازی: مسلما ما قرآن را بر تو نازل كرديم.
فَاصْبِرْ لِحُكْمِ رَبِّكَ وَلَا تُطِعْ مِنْهُمْ آثِمًا أَوْ كَفُورًا
﴿۲۴﴾
انصاریان: پس در برابر فرمان پروردگارت شکیبا باش، و از هیچ گنهکار یا کافری از آنان اطاعت مکن،
خرمشاهی: به انتظار حكم پروردگارت شكيبا باش و از آنان از هيچ گناهكار يا ناسپاسى اطاعت مكن فولادوند: پس در برابر فرمان پروردگارت شكيبايى كن و از آنان گناهكار يا ناسپاسگزار را فرمان مبر قمشهای: پس بر اطاعت حکم پروردگارت صبور و شکیبا باش و هیچ از مردم بدکار کفر کیش اطاعت مکن. مکارم شیرازی: پس در (تبليغ و اجراي) حكم پروردگارت شكيبا باش، و از هيچ گنهكار و كافري از آنان اطاعت مكن.
وَاذْكُرِ اسْمَ رَبِّكَ بُكْرَةً وَأَصِيلًا
﴿۲۵﴾
انصاریان: و صبح و شام نام پروردگارت را یاد کن.
خرمشاهی: و هر بامداد و شامگاهى نام پروردگارت را ياد كن فولادوند: و نام پروردگارت را بامدادان و شامگاهان ياد كن قمشهای: و نام خدایت را صبح و شام (به عظمت) یاد کن. مکارم شیرازی: و نام پروردگارت را هر صبح و شام به ياد آور.
وَمِنَ اللَّيْلِ فَاسْجُدْ لَهُ وَسَبِّحْهُ لَيْلًا طَوِيلًا
﴿۲۶﴾
انصاریان: و پاره ای از شب را سر به سجده گذار، و او را در شب طولانی تسبیح گوی.
خرمشاهی: و در بخشى از شب براى او [به نماز] سجده كن و در بخشى بلند از شب او را نيايش كن فولادوند: و بخشى از شب را در برابر او سجده كن و شب[هاى] دراز او را به پاكى بستاى قمشهای: و شب را برخی (در نماز) به سجده خدا پرداز و شام دراز به تسبیح و ستایش او صبح گردان. مکارم شیرازی: و در شبانگاه براي او سجده كن، و مقداري طولاني از شب، او را تسبيح گوي.
إِنَّ هَؤُلَاءِ يُحِبُّونَ الْعَاجِلَةَ وَيَذَرُونَ وَرَاءَهُمْ يَوْمًا ثَقِيلًا
﴿۲۷﴾
انصاریان: بی تردید اینان [که گنهکار و ناسپاس اند] دنیای زودگذر را دوست دارند [و فقط برای به دست آوردن آن می کوشند] و روز هولناک و سختی را که پیش رو دارند وامی گذارند.
خرمشاهی: بىگمان اينان بهره [زودياب] دنيوى را دوست دارند و روزى سنگين را كه در پيش دارند، رها مىكنند فولادوند: اينان دنياى زودگذر را دوست دارند و روزى گرانبار را [به غفلت] پشت سر مى افكنند قمشهای: این مردم کافر غافل همه دنیای نقد عاجل را دوست میدارند و آن روز (قیامت) سخت سنگین را به کلی از یاد میبرند. مکارم شیرازی: آنها زندگي زودگذر دنيا را دوست دارند در حالي كه پشت سر خود روز سخت و سنگيني را رها ميكنند.
نَحْنُ خَلَقْنَاهُمْ وَشَدَدْنَا أَسْرَهُمْ وَإِذَا شِئْنَا بَدَّلْنَا أَمْثَالَهُمْ تَبْدِيلًا
﴿۲۸﴾
انصاریان: ما آنان را آفریدیم و مفاصلشان را [با رشته های اعصاب و عضلات] محکم و استوار کردیم، و هرگاه بخواهیم [آنان را نابود می کنیم و] امثال و نظایرشان را [که مطیع و فرمانبردارند] به جای آنان قرار می دهیم.
خرمشاهی: ما آنان را آفريدهايم و پيوندشان را استوار داشتهايم، و چون خواهيم آنان را به همانندانشان جانشين مىسازيم فولادوند: ماييم كه آنان را آفريده و پيوند مفاصل آنها را استوار كرده ايم و چون بخواهيم [آنان را] به نظايرشان تبديل مى كنيم قمشهای: ما اینان را آفریدیم و محکم بنیان ساختیم و هرگاه بخواهیم همه را فانی ساخته و مانندشان قوم دیگر خلق میکنیم. مکارم شیرازی: ما آنها را آفريديم و پيوندهاي وجودشان را محكم كرديم، و هر زمان بخواهيم جاي آنان را به گروه ديگري ميدهيم.
إِنَّ هَذِهِ تَذْكِرَةٌ فَمَنْ شَاءَ اتَّخَذَ إِلَى رَبِّهِ سَبِيلًا
﴿۲۹﴾
انصاریان: همانا این [آیات قرآن] تذکر و هشداری است؛ پس هر کس بخواهد راهی به سوی پروردگارش [با تکیه بر این آیات] برگزیند،
خرمشاهی: اين پندآموزى است، پس هر كس كه خواهد راهى به سوى پروردگارش در پيش گيرد فولادوند: اين [آيات] پندنامه اى است تا هر كه خواهد راهى به سوى پروردگار خود پيش گيرد قمشهای: این آیات پند و تذکری است، پس هر که (سعادت و حسن عاقبت) بخواهد راهی به سوی خدای خود پیش گیرد. مکارم شیرازی: اين يك تذكر و ياد آوري است و هر كس بخواهد (با استفاده از آن) راهي به سوي پروردگارش انتخاب ميكند.
وَمَا تَشَاءُونَ إِلَّا أَنْ يَشَاءَ اللَّهُ إِنَّ اللَّهَ كَانَ عَلِيمًا حَكِيمًا
﴿۳۰﴾
انصاریان: و تا خدا نخواهد، نخواهید خواست؛ یقیناً خدا همواره دانا و حکیم است.
خرمشاهی: و [چنين چيزى] نخواهيد مگر آنكه خدا خواهد، بىگمان خداوند داناى فرزانه است فولادوند: و تا خدا نخواهد [شما] نخواهيد خواست قطعا خدا داناى حكيم است قمشهای: و شما (کافران، راه حق را) نمیخواهید مگر خدای بخواهد (و به قهر شما را به این راه بدارد)، که البته خدا دانا و به صلاح بندگان آگاه است. مکارم شیرازی: و شما چيزي را نميخواهيد مگر اينكه خدا بخواهد، خداوند عالم و حكيم است.
يُدْخِلُ مَنْ يَشَاءُ فِي رَحْمَتِهِ وَالظَّالِمِينَ أَعَدَّ لَهُمْ عَذَابًا أَلِيمًا
﴿۳۱﴾
انصاریان: هر کس را بخواهد در رحمتش درآورد و برای ستمکاران عذابی دردناک آماده کرده است.
خرمشاهی: هر كس را كه خواهد به جوار رحمت خويش در آورد، و براى ستمكاران [مشرك] عذابى دردناك آماده ساخته است فولادوند: هر كه را خواهد به رحمت خويش در مى آورد و براى ظالمان عذابى پردرد آماده كرده است قمشهای: هر که را بخواهد در (بهشت) رحمت خود داخل گرداند و برای ستمکاران عالم عذاب دردناک مهیّا ساخته است. مکارم شیرازی: هر كس را بخواهد (و شايسته ببيند) در رحمت خود وارد ميكند، و براي ظالمان عذاب دردناكي فراهم ساخته است. |
||