بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
يَا أَيُّهَا الْمُزَّمِّلُ
﴿۱﴾
انصاریان: ای جامه بر خود پیچیده!
خرمشاهی: اى مرد جامه بر خود پيچيده فولادوند: اى جامه به خويشتن فرو پيچيده قمشهای: الا ای رسولی که در جامه (فکرت و خاموشی) خفتهای. مکارم شیرازی: اي جامه به خود پيچيده!
قُمِ اللَّيْلَ إِلَّا قَلِيلًا
﴿۲﴾
انصاریان: شب را جز اندکی [که ویژه استراحت است، برای عبادت] برخیز؛
خرمشاهی: شب را به پاىدار، مگر اندكى از آن را فولادوند: به پا خيز شب را مگر اندكى قمشهای: (هان) شب را (به نماز و طاعت خدا) برخیز مگر کمی. مکارم شیرازی: شب را جز كمي، به پا خيز!
نِصْفَهُ أَوِ انْقُصْ مِنْهُ قَلِيلًا
﴿۳﴾
انصاریان: نصف [همه ساعات] شب [را به عبادت اختصاص ده] یا اندکی ازنصف بکاه،
خرمشاهی: نيمهاش، يا اندكى از نيمه كم نما فولادوند: نيمى از شب يا اندكى از آن را بكاه قمشهای: که نصف یا چیزی کمتر از نصف باشد (به استراحت پرداز). مکارم شیرازی: نيمي از شب را، يا كمي از آن كم كن.
أَوْ زِدْ عَلَيْهِ وَرَتِّلِ الْقُرْآنَ تَرْتِيلًا
﴿۴﴾
انصاریان: یا [مقداری] بر نصف بیفزا، و قرآن را شمرده و روشن و با تأمل و دقت بخوان.
خرمشاهی: يا اندكى بر آن بيفزا، و قرآن را شمرده و شيوا بخوان فولادوند: يا بر آن [نصف] بيفزاى و قرآن را شمرده شمرده بخوان قمشهای: یا چیزی بر نصف بیفزا و به تلاوت آیات قرآن با توجه کامل مشغول باش. مکارم شیرازی: يا بر نصف آن بيفزا، و قرآن را با دقت و تامل بخوان.
إِنَّا سَنُلْقِي عَلَيْكَ قَوْلًا ثَقِيلًا
﴿۵﴾
انصاریان: به یقین ما به زودی گفتاری سنگین [چون آیات قرآن] به تو القا خواهیمکرد.
خرمشاهی: ما سخنى سنگين بر تو نازل مىكنيم فولادوند: در حقيقت ما به زودى بر تو گفتارى گرانبار القا مى كنيم قمشهای: ما کلام بسیار سنگین (و گرانمایه قرآن) را بر تو القا میکنیم. مکارم شیرازی: چرا که ما بزودی سخنی سنگین به تو القا خواهیم کرد!
إِنَّ نَاشِئَةَ اللَّيْلِ هِيَ أَشَدُّ وَطْئًا وَأَقْوَمُ قِيلًا
﴿۶﴾
انصاریان: بی تردید عبادت [ی که در دل] شب [انجام می گیرد] محکم تر و پایدارتر و گفتار در آن استوارتر و درست تر است.
خرمشاهی: بىگمان شبخيزى بيشتر موافقت [دل و زبان] در بردارد و از لحاظ سخن استوارتر است فولادوند: قطعا برخاستن شب رنجش بيشتر و گفتار [در آن هنگام] راستينتر است قمشهای: البته نماز شب (و دعا و ناله سحر) بهترین شاهد اخلاص و صفای قلب و دعوی صدق ایمان است. مکارم شیرازی: مسلّماً نماز و عبادت شبانه پابرجاتر و با استقامتتر است!
إِنَّ لَكَ فِي النَّهَارِ سَبْحًا طَوِيلًا
﴿۷﴾
انصاریان: تو را در روز [برای مشاغل فراوان معنوی و هدایت مردم و حل مشکلات نیازمندان،] رفت و آمدی طولانی است [پس ساعات شب برای عبادت فرصتی بهتر است.]
خرمشاهی: تو را در روز كار و كوشش بسيار است فولادوند: [و] تو را در روز آمد و شدى دراز است قمشهای: تو را روز روشن (در طلب روزی) وقت کافی و فرصت وسیع است. مکارم شیرازی: و تو در روز تلاش مستمر و طولاني خواهي داشت.
وَاذْكُرِ اسْمَ رَبِّكَ وَتَبَتَّلْ إِلَيْهِ تَبْتِيلًا
﴿۸﴾
انصاریان: نام پروردگارت را [به زبان حال و قال] یاد کن [و از غیر او قطع امید نما] و فقط دل بر او بند.
خرمشاهی: و نام پروردگارت را ياد كن و از همه گسسته و با او پيوسته شو فولادوند: و نام پروردگار خود را ياد كن و تنها به او بپرداز قمشهای: و (دایم در شب و روز) نام خدا را یاد کن و به کلی از غیر او علاقه ببر و به او پرداز. مکارم شیرازی: نام پروردگارت را ياد كن و تنها به او دل ببند.
رَبُّ الْمَشْرِقِ وَالْمَغْرِبِ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ فَاتَّخِذْهُ وَكِيلًا
﴿۹﴾
انصاریان: [همان که] پروردگار مشرق و مغرب [است]، هیچ معبودی جز او نیست، پس او را وکیل و کارساز خود انتخاب کن،
خرمشاهی: پروردگار مشرق و مغرب، كه خدايى جز او نيست، او را كارساز خود بشمار فولادوند: [اوست] پروردگار خاور و باختر خدايى جز او نيست پس او را كارساز خويش اختيار كن قمشهای: همان خدای مشرق و مغرب عالم که جز او هیچ خدایی نیست او را بر خود وکیل و نگهبان اختیار کن. مکارم شیرازی: همان پروردگار شرق و غرب كه معبودي جز او نيست، او را نگاهبان و وكيل خود انتخاب كن.
وَاصْبِرْ عَلَى مَا يَقُولُونَ وَاهْجُرْهُمْ هَجْرًا جَمِيلًا
﴿۱۰﴾
انصاریان: و بر گفتار [و آزار] مشرکان شکیبا باش و از آنان به شیوه ای پسندیده دوری کن،
خرمشاهی: و بر آنچه مىگويند شكيبايى كن و از آنان به نيكويى دورى كن فولادوند: و بر آنچه مى گويند شكيبا باش و از آنان با دورى گزيدنى خوش فاصله بگير قمشهای: و بر طعن و یاوهگویی کافران و مکذّبان صبور و شکیبا باش و به طرزی نیکو (که مقتضای مدارا و حلم و بزرگواری است) از آنان دوری گزین. مکارم شیرازی: و در برابر آنچه آنها (دشمنان) ميگويند شكيبا باش و به طرزي شايسته از آنها دوري نما.
وَذَرْنِي وَالْمُكَذِّبِينَ أُولِي النَّعْمَةِ وَمَهِّلْهُمْ قَلِيلًا
﴿۱۱﴾
انصاریان: و مرا با تکذیب کنندگان توانگر و نازپرورده واگذار و آنان را اندکی مهلت ده،
خرمشاهی: و مرا با منكران متنعم واگذار و اندكى به آنان مهلت ده فولادوند: و مرا با تكذيب كنندگان توانگر واگذار و اندكى مهلتشان ده قمشهای: و کار آن کافران مغرور نعمت و مال (حرام) را به من واگذار و اندک زمانی به آنها مهلت ده (تا وقت انتقام به زودی فرا رسد). مکارم شیرازی: مرا با تكذيب كنندگان صاحب نعمت واگذار، و آنها را كمي مهلت ده!
إِنَّ لَدَيْنَا أَنْكَالًا وَجَحِيمًا
﴿۱۲﴾
انصاریان: که حتماً [برای آنان] نزد ما [به کیفر اعمالشان] زنجیرهایی گران و آتشی به شدت شعلهور است،
خرمشاهی: بىگمان نزد ما بندها و آتش دوزخ است فولادوند: در حقيقت پيش ما زنجيرها و دوزخ قمشهای: که البته نزد ما غل و زنجیر عذاب و آتش دوزخ مهیّاست. مکارم شیرازی: كه نزد ما غل و زنجيرها (آتش) دوزخ است.
وَطَعَامًا ذَا غُصَّةٍ وَعَذَابًا أَلِيمًا
﴿۱۳﴾
انصاریان: و غذایی گلوگیر و عذابی دردناک است،
خرمشاهی: و خوراكى گلوگير و عذابى دردناك فولادوند: و غذايى گلوگير و عذابى پر درد است قمشهای: و طعامی که (از فرط غصه و اندوه) گلوگیر آنها میشود و عذاب دردناک بر آنهاست. مکارم شیرازی: و غذائي گلوگير، و عذابي دردناك!
يَوْمَ تَرْجُفُ الْأَرْضُ وَالْجِبَالُ وَكَانَتِ الْجِبَالُ كَثِيبًا مَهِيلًا
﴿۱۴﴾
انصاریان: در روزی که زمین و کوه ها به لرزه درآیند، و کوه ها به صورت توده ای شن روان گردند!
خرمشاهی: روزى كه زمين و كوهها بلرزد و كوهها [چون] ريگهاى روان شود فولادوند: روزى كه زمين و كوهها به لرزه درآيند و كوهها به سان ريگ روان گردند قمشهای: آن روزی که زمین و کوهها به لرزه درآید و کوهها تلّ ریگی شود و چون موج روان گردد. مکارم شیرازی: در آن روز كه زمين و كوهها سخت به لرزه ميافتد، و كوهها (چنان درهم كوبيده ميشود كه) به شكل توده هائي از شن نرم درمي آيد!
إِنَّا أَرْسَلْنَا إِلَيْكُمْ رَسُولًا شَاهِدًا عَلَيْكُمْ كَمَا أَرْسَلْنَا إِلَى فِرْعَوْنَ رَسُولًا
﴿۱۵﴾
انصاریان: ما پیامبری که گواه بر [اعمال] شماست، به سویتان فرستادیم، همان گونه که به سوی فرعون، رسولی فرستادیم؛
خرمشاهی: ما به سوى شما پيامبرى فرستادهايم كه بر شما گواه است، همچنانكه به سوى فرعون هم پيامبرى فرستاديم فولادوند: بى گمان ما به سوى شما فرستاده اى كه گواه بر شماست روانه كرديم همان گونه كه فرستاده اى به سوى فرعون فرستاديم قمشهای: ما به شما (امت آخر زمان) رسولی فرستادیم که شاهد اعمال (و حجت کامل) شماست چنانکه بر فرعون هم رسول فرستادیم. مکارم شیرازی: ما پيامبري به سوي شما فرستاديم كه گواه بر شما است، همان گونه كه به سوي فرعون رسولي فرستاديم.
فَعَصَى فِرْعَوْنُ الرَّسُولَ فَأَخَذْنَاهُ أَخْذًا وَبِيلًا
﴿۱۶﴾
انصاریان: پس فرعون از آن رسول نافرمانی کرد، پس او را به عذابی سخت گرفتیم.
خرمشاهی: آنگاه فرعون از پيامبر نافرمانى كرد، و او را به گير و دارى سخت فرو گرفتيم فولادوند: [ولى] فرعون به آن فرستاده عصيان ورزيد پس ما او را به سختى فرو گرفتيم قمشهای: تا فرعون نافرمانی آن رسول کرد ما هم او را به قهر و انتقام سخت بگرفتیم. مکارم شیرازی: فرعون به مخالفت و نافرماني آن رسول برخاست، و ما او را شديدا مجازات كرديم.
فَكَيْفَ تَتَّقُونَ إِنْ كَفَرْتُمْ يَوْمًا يَجْعَلُ الْوِلْدَانَ شِيبًا
﴿۱۷﴾
انصاریان: اگر امروز کفر بورزید، پس چگونه خود را [از عذاب] روزی که کودکان را پیر می کند، حفظ می نمایید؟!
خرمشاهی: پس اگر كفرورزيد، چگونه از روزى كه كودكان را پير مىگرداند، مىپرهيزيد [و در امان مىمانيد]؟ فولادوند: پس اگر كفر بورزيد چگونه از روزى كه كودكان را پير مى گرداند پرهيز توانيد كرد قمشهای: پس اگر کافر شوید چگونه (از عذاب حق) نجات یابید در روزی که کودک از هول و سختی آن پیر شود؟ مکارم شیرازی: شما اگر كافر شويد چگونه خود را (از عذاب شديد الهي) بركنار ميداريد در آن روز كه كودكان را پير ميكند؟
السَّمَاءُ مُنْفَطِرٌ بِهِ كَانَ وَعْدُهُ مَفْعُولًا
﴿۱۸﴾
انصاریان: آسمان به سبب شدت و کوبندگی آن روز، درهم شکافته می شود و قطعاً وعده خدا شدنی است.
خرمشاهی: و آسمان بدان شكافته گردد، كه وعده او انجام گرفتنى است فولادوند: آسمان از [بيم] آن [روز] در هم شكافد وعده او انجام يافتنى است قمشهای: و آسمان از وحشت آن شکافته شود و وعده الهی به وقوع انجامد. مکارم شیرازی: در آن روز آسمان از هم شكافته ميشود، و وعده او تحقق مييابد.
إِنَّ هَذِهِ تَذْكِرَةٌ فَمَنْ شَاءَ اتَّخَذَ إِلَى رَبِّهِ سَبِيلًا
﴿۱۹﴾
انصاریان: بی تردید این [قرآن] مایه تذکر و پند است، پس هر کس بخواهد راهی به سوی پروردگارش [باتکیه براین قرآن] برگزیند.
خرمشاهی: اين پندآموزى است، پس هر كس كه خواهد راهى به سوى پروردگارش پيش گيرد فولادوند: قطعا اين [آيات] اندرزى است تا هر كه بخواهد به سوى پروردگار خود راهى در پيش گيرد قمشهای: این آیات (قرآن) برای تذکر و یادآوری فرستاده شد تا هر که بخواهد راهی به سوی خدای خود پیش گیرد. مکارم شیرازی: اين هشدار و تذكري است و هر كس بخواهد راهي به سوي پروردگارش بر ميگزيند.
إِنَّ رَبَّكَ يَعْلَمُ أَنَّكَ تَقُومُ أَدْنَى مِنْ ثُلُثَيِ اللَّيْلِ وَنِصْفَهُ وَثُلُثَهُ وَطَائِفَةٌ مِنَ الَّذِينَ مَعَكَ وَاللَّهُ يُقَدِّرُ اللَّيْلَ وَالنَّهَارَ عَلِمَ أَنْ لَنْ تُحْصُوهُ فَتَابَ عَلَيْكُمْ فَاقْرَءُوا مَا تَيَسَّرَ مِنَ الْقُرْآنِ عَلِمَ أَنْ سَيَكُونُ مِنْكُمْ مَرْضَى وَآخَرُونَ يَضْرِبُونَ فِي الْأَرْضِ يَبْتَغُونَ مِنْ فَضْلِ اللَّهِ وَآخَرُونَ يُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ فَاقْرَءُوا مَا تَيَسَّرَ مِنْهُ وَأَقِيمُوا الصَّلَاةَ وَآتُوا الزَّكَاةَ وَأَقْرِضُوا اللَّهَ قَرْضًا حَسَنًا وَمَا تُقَدِّمُوا لِأَنْفُسِكُمْ مِنْ خَيْرٍ تَجِدُوهُ عِنْدَ اللَّهِ هُوَ خَيْرًا وَأَعْظَمَ أَجْرًا وَاسْتَغْفِرُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ
﴿۲۰﴾
انصاریان: پروردگارت آگاه است که تو و گروهی از کسانی که با تواند، نزدیک به دو سوم شب و گاهی نیمی از آن و زمانی یک سومش را [برای عبادت و خواندن قرآن] برمی خیزد، و خدا شب و روز را [دقیق و منظم] اندازه گیری می کند، و برای او مشخص است که شما هرگز نمی توانید [به علت کوتاهی و بلندی شب در طول سال، دو سوم و نصف و یک سوم را دقیقاً] اندازه گیری کنید، پس [اندازه گیری دقیق را] بر شما بخشید؛ بنابراین آنچه را از قرآن برای شما میسر است بخوانید. او می داند که به زودی برخی از شما بیمار می شوند، و گروهی برای به دست آوردن رزق و روزی خدا در زمین سفر می کنند، و بعضی در راه خدا می جنگند؛ پس آنچه را از آن میسر است بخوانید و نماز را برپا دارید و زکات بپردازید و وام نیکو به خدا بدهید؛ و آنچه را از عمل خیر برای خود پیش می فرستید، آن را نزد خدا به بهترین صورت و بزرگ ترین پاداش خواهید یافت؛ و از خدا آمرزش بخواهید که خدا بسیار آمرزنده و مهربان است.
خرمشاهی: بىگمان پروردگارت مىداند كه تو و گروهى از همراهانت نزديك به دو سوم شب و [گاه] نصف آن و [گاه] يك سوم آن را [به نماز] بر مىخيزى، و خداوند است كه شب و روز را سامان مىدهد، و معلوم داشت كه شما هرگز آن را تاب نمىآوريد، لذا از شما درگذشت، حال هر چه مقدور باشد از قرآن بخوانيد، معلوم داشت كه بعضى از شما [ممكن است] بيمار باشند و ديگران در اين سرزمين [تلاش مىكنند و] گام مىزنند و روزى خود از فضل الهى مىجويند، و ديگرانى هم هستند كه در راه خدا كارزار مىكنند، لذا هر چه مقدور باشد از آن بخوانيد، و نماز [پنجگانه واجب] را برپا داريد و زكات بپردازيد، و در راه خدا قرضالحسنه دهيد، و هر آنچه از كارهاى خير كه براى خود پيش انديشى كنيد، پاداش آن را بهتر و بزرگتر نزد خداوند خواهيد يافت، و از خداوند آمرزش خواهيد، كه خداوند آمرزگار مهربان است فولادوند: در حقيقت پروردگارت مى داند كه تو و گروهى از كسانى كه با تواند نزديك به دو سوم از شب يا نصف آن يا يك سوم آن را [به نماز] برمى خيزيد و خداست كه شب و روز را اندازه گيرى مى كند [او] مى داند كه [شما] هرگز حساب آن را نداريد پس بر شما ببخشود [اينك] هر چه از قرآن ميسر مى شود بخوانيد [خدا] مى داند كه به زودى در ميانتان بيمارانى خواهند بود و [عده اى] ديگر در زمين سفر مى كنند [و] در پى روزى خدا هستند و [گروهى] ديگر در راه خدا پيكار مى نمايند پس هر چه از [قرآن] ميسر شد تلاوت كنيد و نماز را برپا داريد و زكات را بپردازيد و وام نيكو به خدا دهيد و هر كار خوبى براى خويش از پيش فرستيد آن را نزد خدا بهتر و با پاداشى بيشتر باز خواهيد يافت و از خدا طلب آمرزش كنيد كه خدا آمرزنده مهربان است قمشهای: خدا به حال تو آگاه است که تو و جمعی هم از آنان که با تواند (اغلب) نزدیک دو ثلث یا نصف یا (لا اقل) ثلث شب را همیشه به طاعت و نماز میپردازید، و خدا (گردش) شب و روز را مقدّر میکند، خدا میداند که شما هرگز تمام ساعات شب را (به عبادت) ضبط نخواهید کرد لذا از شما (اوقات خواب و کارهای دیگر را) در گذشت تا هر چه (از شب را بیمشقت و) آسان است به تلاوت قرآن پردازید. خدا بر احوال شما آگاه است که برخی مریض و ناتوانند و برخی به سفر از کرم خدا روزی میطلبند و برخی در راه خدا به جنگ و جهاد مشغولند، پس در هر حال آنچه میسّر و آسان باشد به قرائت قرآن پردازید و نماز به پا دارید و زکات مالتان (به فقیران) بدهید و به خدا قرض نیکو دهید (یعنی برای خدا به محتاجان احسان کنید و قرض الحسنه دهید)، و هر عمل نیک برای آخرت خود پیش فرستید (پاداش) آن را البته نزد خدا بیابید و آن اجر و ثواب آخرت (که بهشت ابد است، از متاع دنیا) بسی بهتر و بزرگتر است، و دایم از خدا آمرزش طلبید که خدا بسیار آمرزنده و مهربان است. مکارم شیرازی: پروردگارت ميداند كه تو و گروهي از كساني كه با تو هستند نزديك دو سوم از شب يا نصف يا ثلث آن را بپا ميخيزيد، و خداوند شب و روز را اندازه گيري ميكند، او ميداند كه شما نميتوانيد مقدار آن را (دقيقا) اندازه گيري كنيد، لذا شما را بخشيد اكنون آن مقدار از قرآن كه براي شما ميسر است تلاوت كنيد، او ميداند به زودي گروهي از شما بيمار ميشوند، و گروهي ديگر براي به دست آوردن فضل الهي (و كسب روزي) به سفر ميروند، و گروهي ديگري در راه خدا جهاد ميكنند، پس آن مقدار كه براي شما ممكن است از آن تلاوت كنيد، و نماز را بر پا داريد و زكات ادا كنيد، و به خدا قرض الحسنه دهيد (در راه او انفاق نمائيد) و (بدانيد) آنچه را از كارهاي خير براي خود از پيش ميفرستيد نزد خدا به بهترين وجه و بزرگترين پاداش خواهيد يافت، و از خدا آمرزش بطلبيد كه خداوند غفور و رحيم است. |
||