|
وَالَّذِينَ هُمْ مِنْ عَذَابِ رَبِّهِمْ مُشْفِقُونَ
﴿۲۷﴾
انصاریان: و آنان که از عذاب پروردگارشان بیمناکند،
خرمشاهی: و كسانى كه از عذاب پروردگارشان بيمناكند فولادوند: و آنان كه از عذاب پروردگارشان بيمناكند قمشه‌ای: و آنان که از قهر و عذاب خدای خویش سخت ترسانند. مکارم شیرازی: و آنها كه از عذاب پروردگارشان بيمناكند.
إِنَّ عَذَابَ رَبِّهِمْ غَيْرُ مَأْمُونٍ
﴿۲۸﴾
انصاریان: زیرا که از عذاب پروردگارشان ایمنی نیست،
خرمشاهی: بىگمان عذاب پروردگارشان، بدون ايمنى است فولادوند: چرا كه از عذاب پروردگارشان ايمن نمى توانند بود قمشه‌ای: که از عذاب خدا هیچ کس ایمن نتواند بود. مکارم شیرازی: چرا كه هيچگاه خود را از عذاب پروردگار در امان نميبينند.
وَالَّذِينَ هُمْ لِفُرُوجِهِمْ حَافِظُونَ
﴿۲۹﴾
انصاریان: و آنان که دامنشان را [از آلوده شدن به شهوات حرام] حفظ می کنند،
خرمشاهی: و كسانى كه ناموسشان را حفظ مىكنند فولادوند: و كسانى كه دامن خود را حفظ مى كنند قمشه‌ای: و آنان که اندام خود را (از شهوت رانی) نگاه می‌دارند. مکارم شیرازی: و آنها كه دامان خويش را از بيعفتي حفظ ميكنند.
إِلَّا عَلَى أَزْوَاجِهِمْ أَوْ مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُهُمْ فَإِنَّهُمْ غَيْرُ مَلُومِينَ
﴿۳۰﴾
انصاریان: مگر در کام جویی از همسران و کنیزانشان که آنان در این زمینه مورد سرزنش نیستند.
خرمشاهی: مگر در برابر همسرانشان يا ملك يمينهايشان، كه در اين صورت سرزنش ناپذيرند فولادوند: مگر بر همسران خود يا كنيزانشان كه [در اين صورت] مورد نكوهش نيستند قمشه‌ای: مگر بر زنان حلال و کنیزان ملکی خویش که (از اعمال شهوت با آنها) هیچ ملامت ندارند. مکارم شیرازی: و آميزش جنسي جز با همسران و كنيزان (كه در حكم همسرند) ندارند ولي در بهره گيري از اينها مورد سرزنش نخواهند بود.
فَمَنِ ابْتَغَى وَرَاءَ ذَلِكَ فَأُولَئِكَ هُمُ الْعَادُونَ
﴿۳۱﴾
انصاریان: پس کسانی که در بهره گیری جنسی راهی غیر از این جویند، تجاوزکار از حدود حق اند،
خرمشاهی: پس هر كس فراتر از اين بجويد، آنانند كه تجاوزكارند فولادوند: و هر كس پا از اين [حد] فراتر نهد آنان همان از حد درگذرندگانند قمشه‌ای: و هر که غیر از این جوید اینان به حقیقت متعدی و ستمکارند. مکارم شیرازی: و هر كس ماوراء اين را طلب كند متجاوز است.
وَالَّذِينَ هُمْ لِأَمَانَاتِهِمْ وَعَهْدِهِمْ رَاعُونَ
﴿۳۲﴾
انصاریان: و آنان که امانت ها و پیمان های خود را رعایت می کنند،
خرمشاهی: و كسانى كه در برابر امانتها و پيمانهايشان رعايتگرند فولادوند: و كسانى كه امانتها و پيمان خود را مراعات مى كنند قمشه‌ای: و آنان که امانت و عهد و پیمانشان را رعایت کنند. مکارم شیرازی: و آنها كه امانتها و عهد خود را رعايت ميكنند.
وَالَّذِينَ هُمْ بِشَهَادَاتِهِمْ قَائِمُونَ
﴿۳۳﴾
انصاریان: و آنان که بر ادای گواهی های خود پای بند و متعهدند،
خرمشاهی: و كسانى كه در مقام گواهى دادنهايشان ايستادهاند فولادوند: و آنان كه بر شهادتهاى خود ايستاده اند قمشه‌ای: و آنان که برای گواهی به حق قیام کنند. مکارم شیرازی: و آنها كه قيام به اداي شهادت حق مينمايند.
وَالَّذِينَ هُمْ عَلَى صَلَاتِهِمْ يُحَافِظُونَ
﴿۳۴﴾
انصاریان: و آنان که همواره بر [اوقات و شرایط ظاهری و معنوی] نمازهایشان محافظت دارند.
خرمشاهی: و كسانى كه بر نمازهايشان مواظبند فولادوند: و كسانى كه بر نمازشان مداومت مى ورزند قمشه‌ای: و آنان که نماز خود را (به وقت و شرایط و حضور قلب) محافظت کنند. مکارم شیرازی: و آنها كه بر نماز مواظبت دارند.
أُولَئِكَ فِي جَنَّاتٍ مُكْرَمُونَ
﴿۳۵﴾
انصاریان: اینان در بهشت ها، مکرّم و محترم اند
خرمشاهی: اينان در بوستانهايى، گرامى داشته شدهاند فولادوند: آنها هستند كه در باغهايى [از بهشت] گرامى خواهند بود قمشه‌ای: آنان در باغها (ی بهشت ابد) با عزّت و احترام متنعّمند. مکارم شیرازی: اين افراد در باغهاي بهشتي گراميند.
فَمَالِ الَّذِينَ كَفَرُوا قِبَلَكَ مُهْطِعِينَ
﴿۳۶﴾
انصاریان: کافران را چه شده که به تو چشم دوخته به سویت شتابانند؟
خرمشاهی: پس كافران را چه مىشود كه به سوى تو شتابانند فولادوند: چه شده است كه آنان كه كفر ورزيده اند به سوى تو شتابان قمشه‌ای: (ای رسول) چه شده است کافران را که (با تمسخر) به جانبت می‌شتابند؟! مکارم شیرازی: اين كافران را چه ميشود كه با سرعت نزد تو ميآيند. |
||
تغيير سوره و ترجمه
تلاوت
جستجو