ParsQuran
سوره 69: الحاقة - جزء 29

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
الْحَاقَّةُ ﴿۱﴾
انصاریان: آن روز ثابت و حق [که وقوعش حتمی و تردیدناپذیر است،]
خرمشاهی: حاقه‏
فولادوند: آن رخ دهنده
قمشه‌ای: قیامت آن روز حق و حقیقت است (که حقوق خلق و حقایق امور در آن به ظهور رسد).
مکارم شیرازی: آن روزي كه مسلما واقع مي‏شود.
مَا الْحَاقَّةُ ﴿۲﴾
انصاریان: آن روز ثابت و حق چیست؟
خرمشاهی: حاقه چيست؟
فولادوند: چيست آن رخ دهنده
قمشه‌ای: آن روز حق و حقیقت چه (روز هولناک سختی) است؟
مکارم شیرازی: چه روز واقع شدني است؟
وَمَا أَدْرَاكَ مَا الْحَاقَّةُ ﴿۳﴾
انصاریان: و تو چه می دانی که آن روز ثابت و حق چیست؟
خرمشاهی: و چه دانى حاقه چيست؟
فولادوند: و چه دانى كه آن رخ دهنده چيست
قمشه‌ای: چگونه سختی و عظمت آن روز را درک توانی کرد؟
مکارم شیرازی: و تو چه مي‏داني آن روز تحقق يابنده چيست؟
كَذَّبَتْ ثَمُودُ وَعَادٌ بِالْقَارِعَةِ ﴿۴﴾
انصاریان: [قوم] ثمود و عاد آن روز کوبنده را انکار کردند؛
خرمشاهی: قوم ثمود و عاد درهم كوب [/قيامت‏] را دروغ انگاشتند
فولادوند: ثمود و عاد آن حادثه كوبنده را تكذيب كردند
قمشه‌ای: قوم عاد و ثمود آن روز کوبنده را تکذیب کردند.
مکارم شیرازی: قوم ثمود و عاد عذاب كوبنده الهي را انكار كردند.
فَأَمَّا ثَمُودُ فَأُهْلِكُوا بِالطَّاغِيَةِ ﴿۵﴾
انصاریان: اما قوم ثمود با عذابی سرکش هلاک شدند،
خرمشاهی: و اما ثمود، بر اثر طغيان خود به نابودى كشيده شدند
فولادوند: اما ثمود به [سزاى] سركشى [خود] به هلاكت رسيدند
قمشه‌ای: اما قوم ثمود به کیفر طغیان هلاک شدند.
مکارم شیرازی: اما قوم «ثمود» با عذابي سركش هلاك شدند.
وَأَمَّا عَادٌ فَأُهْلِكُوا بِرِيحٍ صَرْصَرٍ عَاتِيَةٍ ﴿۶﴾
انصاریان: و اما قوم عاد با تندبادی بسیار سرد و طغیان گر نابود شدند،
خرمشاهی: و اما عاد، با تندبادى سخت سرد و بنيان‏كن به نابودى كشيده شدند
فولادوند: و اما عاد به [وسيله] تندبادى توفنده سركش هلاك شدند
قمشه‌ای: اما قوم عاد نیز به بادی تند و سرکش به هلاکت رسیدند.
مکارم شیرازی: و اما قوم «عاد» به وسيله تندبادي طغيانگر و سرد و پرصدا به هلاكت رسيدند.
سَخَّرَهَا عَلَيْهِمْ سَبْعَ لَيَالٍ وَثَمَانِيَةَ أَيَّامٍ حُسُومًا فَتَرَى الْقَوْمَ فِيهَا صَرْعَى كَأَنَّهُمْ أَعْجَازُ نَخْلٍ خَاوِيَةٍ ﴿۷﴾
انصاریان: که خدا آن را هفت شب و هشت روز پی در پی بر آنان مسلط کرد و [اگر آنجا بودی] می دیدی که آنان مانند تنه های پوسیده و پوک درختان خرما روی زمین افتاده [و هلاک شده اند.]
خرمشاهی: كه خداوند آن را هفت شب و هشت روز پيوسته بر آنان گماشت و آن قوم را در آن حال از پا در افتاده بينى، گويى ايشان خرمابنانى هستند ريشه كن شده‏
فولادوند: [كه خدا] آن را هفت‏ شب و هشت روز پياپى بر آنان بگماشت در آن [مدت] مردم را فرو افتاده مى‏ ديدى گويى آنها تنه ‏هاى نخلهاى ميان تهى‏ اند
قمشه‌ای: که آن باد تند را خدا هفت شب و روز پی در پی بر آنها مسلط کرد که دیدی آن مردم گویی ساقه نخل خشکی بودند که به خاک در افتادند.
مکارم شیرازی: (خداوند) اين تندباد را هفت شب و هشت روز پي در پي و بنيانكن بر آنها مسلط ساخت و (اگر آنجا بودي) مي‏ديدي كه آن قوم همچون تنه‏ هاي پوسيده و تو خالي درختان نخل در ميان اين تندباد روي زمين افتاده و هلاك شده‏ اند.
فَهَلْ تَرَى لَهُمْ مِنْ بَاقِيَةٍ ﴿۸﴾
انصاریان: آیا از آنان هیچ باقی مانده ای می بینی؟
خرمشاهی: پس آيا اثرى از ايشان بازمانده مى‏بينى؟
فولادوند: آيا از آنان كسى را بر جاى مى ‏بينى
قمشه‌ای: آیا هیچ بینی که (دیگر به روزگار) از آنان اثری باشد؟
مکارم شیرازی: آيا كسي از آنها را باقي مي‏بيني ؟
وَجَاءَ فِرْعَوْنُ وَمَنْ قَبْلَهُ وَالْمُؤْتَفِكَاتُ بِالْخَاطِئَةِ ﴿۹﴾
انصاریان: و فرعون و کسانی که پیش از او بودند و مردم شهرهای زیر و رو شده [قوم لوط] مرتکب گناهان بزرگ شدند،
خرمشاهی: و فرعون و پيشينيان او و [اهل‏] شهرهاى نگونسار، طغيان پيش آوردند
فولادوند: و فرعون و كسانى كه پيش از او بودند و [مردم] شهرهاى سرنگون شده [سدوم و عاموره] مرتكب خطا شدند
قمشه‌ای: و فرعون و اقوام پیش از او و مردم آن آبادیهای زیر و رو شده (یعنی قوم زشتکار لوط) به کفر و خطاکاری برخاستند.
مکارم شیرازی: و فرعون و كساني كه قبل از او بودند، و همچنين اهل شهرهاي زير و رو شده (قوم لوط) مرتكب گناهان بزرگ شدند.
فَعَصَوْا رَسُولَ رَبِّهِمْ فَأَخَذَهُمْ أَخْذَةً رَابِيَةً ﴿۱۰﴾
انصاریان: و فرستاده پروردگارشان را نافرمانی کردند و خدا هم آنان را به عذابی سخت گرفت.
خرمشاهی: سپس از پيامبر پروردگارشان نافرمانى كردند، آنگاه [خداوند] آنان را به مؤاخذه‏اى سخت فرو گرفت‏
فولادوند: و از امر فرستاده پروردگارشان سرپيچى كردند و [خدا هم] آنان را به گرفتنى سخت فرو گرفت
قمشه‌ای: و با رسول پروردگارشان مخالفت کردند، خدا هم آنان را به عذابی سخت گرفتار ساخت.
مکارم شیرازی: با فرستاده رسول پروردگارشان مخالفت كردند، و خداوند نيز آنها را به عذاب شديدي گرفتار ساخت.