وَلَحْمِ طَيْرٍ مِمَّا يَشْتَهُونَ
﴿۲۱﴾
انصاریان: و گوشت پرنده از هر گونه ای که بخواهند،
خرمشاهی: و گوشت مرغ از آنچه خوش دارند فولادوند: و از گوشت پرنده هر چه بخواهند قمشهای: و گوشت مرغان و هر غذا که مایل باشند، مکارم شیرازی: و گوشت پرنده از هر نوع كه بخواهند.
وَحُورٌ عِينٌ
﴿۲۲﴾
انصاریان: و حوریانی چشم درشت،
خرمشاهی: و حوريان چشم درشت فولادوند: و حوران چشمدرشت قمشهای: و زنان سیه چشم زیبا صورت، مکارم شیرازی: و همسراني از حورالعين دارند.
كَأَمْثَالِ اللُّؤْلُؤِ الْمَكْنُونِ
﴿۲۳﴾
انصاریان: هم چون مروارید پنهان شده در صدف؛
خرمشاهی: كه همانندان مرواريد نهفتهاند فولادوند: مثل لؤلؤ نهان ميان صدف قمشهای: که (در بهاء و لطافت) چون درّ و لؤلؤ مکنونند (بر آنها مهیّاست). مکارم شیرازی: همچون مرواريد در صدف پنهان!
جَزَاءً بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ
﴿۲۴﴾
انصاریان: پاداشی است در برابر اعمالی که همواره انجام می دادند.
خرمشاهی: اين پاداش كارى است كه كردهاند فولادوند: [اينها] پاداشى است براى آنچه میکردند قمشهای: (این نعمتهای الهی) پاداش اعمال نیک آن بهشتیان است. مکارم شیرازی: اينها پاداشي است در برابر اعمالي كه انجام ميدادند.
لَا يَسْمَعُونَ فِيهَا لَغْوًا وَلَا تَأْثِيمًا
﴿۲۵﴾
انصاریان: در آنجا نه سخن بیهوده ای می شنوند، نه کلام گناه آلودی،
خرمشاهی: در آنجا [سخنان] بيهوده و [گزاف] گناهآلود نشنوند فولادوند: در آنجا نه بيهوده اى مى شنوند و نه [سخنى] گناه آلود قمشهای: نه آنجا هیچ حرفی لغو و بیهوده شنوند و نه به یکدیگر گناهی بربندند. مکارم شیرازی: در آن باغهاي بهشت نه لغو و بيهوده اي ميشنوند نه سخنان گناه آلود.
إِلَّا قِيلًا سَلَامًا سَلَامًا
﴿۲۶﴾
انصاریان: مگر سخنی که سلام است و سلام،
خرمشاهی: نشنوند مگر سخنى كه سلام است و سلام فولادوند: سخنى جز سلام و درود نيست قمشهای: هیچ جز سلام و تحیّت و احترام هم نگویند و نشنوند. مکارم شیرازی: تنها چيزي كه ميشنوند «سلام» است «سلام»!
وَأَصْحَابُ الْيَمِينِ مَا أَصْحَابُ الْيَمِينِ
﴿۲۷﴾
انصاریان: و سعادتمندان چه بلند مرتبه اند سعادتمندان!
خرمشاهی: و اصحاب يمين چه حال دارند اصحاب يمين فولادوند: و ياران راست ياران راست كدامند قمشهای: و اصحاب یمین هم چه خوش روزگارند! مکارم شیرازی: و اصحاب يمين، چه اصحاب يميني ؟
فِي سِدْرٍ مَخْضُودٍ
﴿۲۸﴾
انصاریان: در سایه درخت سدر بی خارند،
خرمشاهی: در جوار درختان سدر بىخار فولادوند: در [زير] درختان كنار بى خار قمشهای: در سایه درختان سدر پرمیوه بیخار. مکارم شیرازی: آنها در سايه درختان سدر بيخار قرار دارند.
وَطَلْحٍ مَنْضُودٍ
﴿۲۹﴾
انصاریان: و درختان موزی که میوه هایش خوشه خوشه روی هم چیده شده است،
خرمشاهی: و موزهاى توبرتو فولادوند: و درختهاى موز كه ميوه اش خوشه خوشه روى هم چيده است قمشهای: و درختان پربرگ سایهدار. مکارم شیرازی: و در سايه درخت طلح پربرگ به سر ميبرند (درختي است خوشرنگ و خوشبو).
وَظِلٍّ مَمْدُودٍ
﴿۳۰﴾
انصاریان: و سایه ای گسترده و پایدار،
خرمشاهی: و سايه گسترده فولادوند: و سايه اى پايدار قمشهای: و در سایه بلند درختان. مکارم شیرازی: و سايه كشيده و گسترده. |
||