فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
﴿۲۱﴾
انصاریان: پس کدامیک از نعمت های پروردگارتان را انکار می کنید؟
خرمشاهی: پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مىكنيد؟ فولادوند: پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را منكريد قمشهای: (الا ای جنّ و انس) کدامین نعمتهای خدایتان را انکار میکنید؟ مکارم شیرازی: پس كدامين نعمتهاي پروردگارتان را انكار ميكنيد؟
يَخْرُجُ مِنْهُمَا اللُّؤْلُؤُ وَالْمَرْجَانُ
﴿۲۲﴾
انصاریان: از آن دو دریا لؤلؤ و مرجان بیرون می آید.
خرمشاهی: از آن دو در و مرجان بيرون مىآيد فولادوند: از هر دو [دريا] مرواريد و مرجان برآيد قمشهای: از آن دو دریا لؤلؤ و مرجان گرانبها بیرون آید. مکارم شیرازی: از آن دو لؤ لؤ و مرجان خارج ميشود.
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
﴿۲۳﴾
انصاریان: پس کدامیک از نعمت های پروردگارتان را انکار می کنید؟
خرمشاهی: پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مىكنيد؟ فولادوند: پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را منكريد قمشهای: (الا ای جنّ و انس) کدامین نعمتهای خدایتان را انکار میکنید؟ مکارم شیرازی: پس كدامين نعمتهاي پروردگارتان را انكار ميكنيد؟
وَلَهُ الْجَوَارِ الْمُنْشَآتُ فِي الْبَحْرِ كَالْأَعْلَامِ
﴿۲۴﴾
انصاریان: و او را در دریا کشتی های بادبان برافراشته چون کوه هاست.
خرمشاهی: و او راست كشتيهاى بادبان برافراشته كه چون كوهها در دريا روانند فولادوند: و او راست در دريا سفينه هاى بادباندار بلند همچون كوهها قمشهای: و او راست کشتیهای بزرگ بادبان برافراشته مانند کوه که به دریا در گردشند. مکارم شیرازی: و براي او است كشتيهاي ساخته شده اي كه در دريا به حركت درمي آيند كه همچون كوهي هستند!
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
﴿۲۵﴾
انصاریان: پس کدامیک از نعمت های پروردگارتان را انکار می کنید؟
خرمشاهی: پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مىكنيد؟ فولادوند: پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را منكريد قمشهای: (الا ای جنّ و انس) کدامین نعمتهای خدایتان را انکار میکنید؟ مکارم شیرازی: پس كدامين نعمتهاي پروردگارتان را انكار ميكنيد؟
كُلُّ مَنْ عَلَيْهَا فَانٍ
﴿۲۶﴾
انصاریان: همه آنان که روی این زمین هستند، فانی می شوند.
خرمشاهی: هر كس كه بر روى آن [زمين] است فناپذير است فولادوند: هر چه بر [زمين] است فانيشونده است قمشهای: هر که روی زمین است دستخوش مرگ و فناست. مکارم شیرازی: تمام كساني كه روي آن (زمين) هستند فاني ميشوند.
وَيَبْقَى وَجْهُ رَبِّكَ ذُو الْجَلَالِ وَالْإِكْرَامِ
﴿۲۷﴾
انصاریان: و تنها ذات باشکوه و ارجمند پروردگارت باقی می ماند.
خرمشاهی: و [سرانجام] ذات پروردگارت كه شكوهمند و گرامى است، باقى مىماند فولادوند: و ذات باشكوه و ارجمند پروردگارت باقى خواهد ماند قمشهای: و زنده ابدی ذات خدای با جلال و عظمت توست. مکارم شیرازی: و تنها ذات ذو الجلال و گرامي پروردگارت باقي ميماند.
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
﴿۲۸﴾
انصاریان: پس کدامیک از نعمت های پروردگارتان را انکار می کنید؟
خرمشاهی: پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مىكنيد؟ فولادوند: پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را منكريد قمشهای: (الا ای جنّ و انس) کدامین نعمتهای خدایتان را انکار میکنید؟ مکارم شیرازی: پس كدامين نعمتهاي پروردگارتان را انكار ميكنيد؟
يَسْأَلُهُ مَنْ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ كُلَّ يَوْمٍ هُوَ فِي شَأْنٍ
﴿۲۹﴾
انصاریان: هر که در آسمان ها و زمین است از او درخواست [حاجت] می کند، او هر روز در کاری است.
خرمشاهی: هر آن كس كه در آسمانها و زمين است از او درخواست [امداد] دارد، او هر روزى در كار است فولادوند: هر كه در آسمانها و زمين است از او درخواست مى كند هر زمان او در كارى است قمشهای: هر که در آسمانها و زمین است همه از او (حوائج خود را) میطلبند و او هر روز به شأن و کاری (در تکمیل و افاضه به خلق) پردازد. مکارم شیرازی: تمام كساني كه در آسمانها و زمين هستند از او تقاضا ميكنند، و او هر روز در شان و كاري است.
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
﴿۳۰﴾
انصاریان: پس کدامیک از نعمت های پروردگارتان را انکار می کنید؟
خرمشاهی: پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مىكنيد؟ فولادوند: پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را منكريد قمشهای: (الا ای جنّ و انس) کدامین نعمتهای خدایتان را انکار میکنید؟ مکارم شیرازی: پس كدامين نعمتهاي پروردگارتان را انكار ميكنيد؟ |
||