بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
وَالذَّارِيَاتِ ذَرْوًا
﴿۱﴾
انصاریان: سوگند به بادهای افشان کننده [که ابرهای باران زا و گرده های نرینه و مادینه گیاهان را می افشانند.]
خرمشاهی: سوگند به بادهاى پراكندهگر فولادوند: سوگند به بادهاى ذره افشان قمشهای: قسم به نفس بادهای عالم که (به امر حق بذرافشانی کنند و تخم نباتات را به هر جا) نیکو بپرا کنند. مکارم شیرازی: سوگند به بادهائي كه ابرها را به حركت در ميآورند (و گرد و غبار و بذرهاي گياهان را).
فَالْحَامِلَاتِ وِقْرًا
﴿۲﴾
انصاریان: سوگند به ابرهایی که بار سنگین باران را با خود [به نواحی مختلف] حمل می کنند.
خرمشاهی: و به ابرهاى سنگينبار فولادوند: و ابرهاى گرانبار قمشهای: قسم به ابرها که بار سنگین (باران را به امر حق) به دوش گیرند (تا به هر جا مأمورند فرو بارند). مکارم شیرازی: و سپس سوگند به ابرهائي كه بار سنگيني (از باران) با خود حمل ميكنند.
فَالْجَارِيَاتِ يُسْرًا
﴿۳﴾
انصاریان: و سوگند به کشتی هایی که به آسانی روی آب دریاها روانند.
خرمشاهی: و به كشتيهاى آسان گذار فولادوند: و سبك سيران قمشهای: قسم به کشتیها که آسان (به روی آب) روان شوند. مکارم شیرازی: و سپس سوگند به كشتيهائي كه به آساني به حركت در ميآيند.
فَالْمُقَسِّمَاتِ أَمْرًا
﴿۴﴾
انصاریان: و سوگند به فرشتگانی که [به امر خدا] کارها را [برای تدبیر امور هستی میان خود] تقسیم می کنند،
خرمشاهی: و به فرشتگان تقسيمگر كار فولادوند: و تقسيم كنندگان كار[ها] قمشهای: قسم به فرشتگان که کار جهانیان را (به اذن خدا) قسمت کنند. مکارم شیرازی: و سوگند به فرشتگاني كه كارها را تقسيم ميكنند.
إِنَّمَا تُوعَدُونَ لَصَادِقٌ
﴿۵﴾
انصاریان: که بی تردید آنچه را [از اوضاع و احوال روز جزا] به شما وعده می دهند، راست ویقینی است.
خرمشاهی: كه همانا آنچه به شما وعده دادهاند راست و درست است فولادوند: كه آنچه وعده داده شده ايد راست است قمشهای: قسم به اینان که آنچه شما را وعده دادند همه صدق و حقیقت است. مکارم شیرازی: (آري سوگند به همه اينها) كه آنچه به شما وعده داده شده است قطعا راست است.
وَإِنَّ الدِّينَ لَوَاقِعٌ
﴿۶﴾
انصاریان: وقطعاً [روز] جزا واقع خواهد شد.
خرمشاهی: و جزا[ى اخروى] واقعى است فولادوند: و [روز] پاداش واقعيت دارد قمشهای: و البته جزای اعمال، روزی واقع خواهد گردید. مکارم شیرازی: و بدون شك جزاي اعمال واقع شدني است.
وَالسَّمَاءِ ذَاتِ الْحُبُكِ
﴿۷﴾
انصاریان: و سوگند به آسمان که داری اعتدال و زیبایی و آراستگی است؛
خرمشاهی: و سوگند به آسمان تو بر تو فولادوند: سوگند به آسمان مشبك قمشهای: قسم به آسمان که در آن راههای بسیار است. مکارم شیرازی: قسم به آسمان كه داراي چين و شكنهاي زيباست!
إِنَّكُمْ لَفِي قَوْلٍ مُخْتَلِفٍ
﴿۸﴾
انصاریان: که شما [در رابطه با قرآن و حقایقی که قرآن با دلیل و برهان اثبات می کند] در گفتاری متناقض و گوناگون هستید.
خرمشاهی: كه شما سخنهاى گوناگون پيش آريد فولادوند: كه شما [درباره قرآن] در سخنى گوناگونيد قمشهای: که شما (مردم نادان) در اختلاف سخن باز ماندید (و حقیقت قرآن و رسول حق را نیافته شعر و سحر و ساحرش خواندید). مکارم شیرازی: كه شما در گفتاري مختلف و گوناگون هستيد.
يُؤْفَكُ عَنْهُ مَنْ أُفِكَ
﴿۹﴾
انصاریان: از قرآن [به باطل] منحرف می شود کسی که [از خیر و سعادت] منحرف شده است.
خرمشاهی: هر كس كه از پيش، باز گردانده شده است از [ايمان به] آن باز گردانده شود فولادوند: [بگوى] تا هر كه از آن برگشته برگشته باشد قمشهای: از این قرآن هر که را شایسته فهم آن نبود هم آخر روگردان کنند. مکارم شیرازی: كساني از ايمان به آن (روز جزا) منحرف ميشوند كه از قبول حق سر باز ميزنند.
قُتِلَ الْخَرَّاصُونَ
﴿۱۰﴾
انصاریان: مرگ بر دروغ پردازان [که بدون دلیل و به ناحق درباره قرآن و حقایقش سخن پراکنی می کنند.]
خرمشاهی: مرگ بر دروغ زنان فولادوند: مرگ بر دروغپردازان قمشهای: کشته باد و نابود آنان که دروغ بندند (و قرآن را سحر و فسانه برخوانند). مکارم شیرازی: كشته شوند دروغگويان (و مرگ بر آنها!). |
||