بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
حم
﴿۱﴾
انصاریان: حم
خرمشاهی: حم [حا ميم] فولادوند: حاء ميم قمشهای: حم (قسم به نام خدای حمید و مجید که). مکارم شیرازی: حم.
تَنْزِيلُ الْكِتَابِ مِنَ اللَّهِ الْعَزِيزِ الْحَكِيمِ
﴿۲﴾
انصاریان: این کتاب نازل شده از سوی خدای توانای شکست ناپذیر وحکیم است.
خرمشاهی: كتابى است فرو فرستاده از سوى خداوند پيروزمند فرزانه فولادوند: فرو فرستادن اين كتاب از جانب خداى ارجمند سنجيده كار است قمشهای: تنزیل این کتاب عظیم از جانب خدای مقتدر حکیم است. مکارم شیرازی: اين كتاب از سوي خداوند عزيز و حكيم نازل شده است.
إِنَّ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ لَآيَاتٍ لِلْمُؤْمِنِينَ
﴿۳﴾
انصاریان: به یقین در آسمان ها و زمین برای مؤمنان نشانه هایی [بر ربوبیت، حکمت و قدرت خدا] ست؛
خرمشاهی: بىگمان در آسمانها و زمين مايههاى عبرتى براى مؤمنان هست فولادوند: به راستى در آسمانها و زمين براى مؤمنان نشانه هايى است قمشهای: همانا در خلقت آسمانها و زمین برای اهل ایمان آیات و ادلّهای (از قدرت الهی) پدیدار است. مکارم شیرازی: بدون شك در آسمانها و زمين نشانه هاي فراواني است براي آنها كه اهل ايمانند.
وَفِي خَلْقِكُمْ وَمَا يَبُثُّ مِنْ دَابَّةٍ آيَاتٌ لِقَوْمٍ يُوقِنُونَ
﴿۴﴾
انصاریان: و در آفرینش شما و آنچه از جنبندگان منتشر و پراکنده می کند، برای اهل یقین نشانه هایی [بر ربوبیت، حکمت و قدرت خدا] ست؛
خرمشاهی: نيز در آفرينشتان و جانورانى كه [در زمين] مىپراكند، براى اهل يقين مايههاى عبرت است فولادوند: و در آفرينش خودتان و آنچه از [انواع] جنبنده[ها] پراكنده مى گرداند براى مردمى كه يقين دارند نشانه هايى است قمشهای: و در خلقت خود شما آدمیان و انواع بیشمار حیوان که در روی زمین پراکنده است هم آیات و براهینی (از قدرت حق) برای اهل یقین آشکار است. مکارم شیرازی: و همچنين در آفرينش شما، و جنبندگاني كه در سراسر زمين منتشر ساخته، نشانه هائي است براي جمعيتي كه اهل يقينند.
وَاخْتِلَافِ اللَّيْلِ وَالنَّهَارِ وَمَا أَنْزَلَ اللَّهُ مِنَ السَّمَاءِ مِنْ رِزْقٍ فَأَحْيَا بِهِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا وَتَصْرِيفِ الرِّيَاحِ آيَاتٌ لِقَوْمٍ يَعْقِلُونَ
﴿۵﴾
انصاریان: و در رفت و آمد شب و روز و آنچه را از رزق و روزی [چون باران و برف] از آسمان نازل کرده و به وسیله آن زمین را پس از مردگی اش زنده کرده است، و در گرداندن بادها [از سویی به سویی] برای مردمی که تعقّل می کنند، نشانه هایی است.
خرمشاهی: و در پى يكديگر آمدن شب و روز، و هر روزىاى [باران] كه خداوند از آسمان فرو فرستاده است، و زمين را پس از پژمردنش بدان زنده داشته است، و در گردش بادها مايههاى عبرتى براى خردمندان هست فولادوند: و [نيز در] پياپى آمدن شب و روز و آنچه خدا از روزى از آسمان فرود آورده و به [وسيله] آن زمين را پس از مرگش زنده گردانيده است و [همچنين در] گردش بادها [به هر سو] براى مردمى كه مى انديشند نشانه هايى است قمشهای: و نیز در رفت و آمد شب و روز و آنچه خدا از آسمان روزی (برای خلق از برف و باران) میفرستد و زمین را پس از خزان مرگ دیگر بار بدانها زنده میسازد و در وزش بادهای عالم، در همه این موجودات برای خردمندان جهان آیاتی (از قدرت صانع) پیداست. مکارم شیرازی: و نيز در آمد و شد شب و روز و رزقي كه خداوند از آسمان نازل كرده، و به وسيله آن زمين را بعد از مردنش حيات بخشيده، و همچنين در وزش بادها نشانه هاي روشني است براي جمعيتي كه اهل تفكرند.
تِلْكَ آيَاتُ اللَّهِ نَتْلُوهَا عَلَيْكَ بِالْحَقِّ فَبِأَيِّ حَدِيثٍ بَعْدَ اللَّهِ وَآيَاتِهِ يُؤْمِنُونَ
﴿۶﴾
انصاریان: این ها آیات خداست که به حقّ و راستی بر تو می خوانیم؛ پس [اگر به این آیات ایمان نیاوردند] به کدام سخن بعد از [سخن] خدا و نشانه هایش ایمان می آورند؟
خرمشاهی: اين آيات الهى است كه به حق بر تو مىخوانيم پس به كدامين حديث بعد از خداوند و آيات او ايمان مىآورند؟ فولادوند: اين[ها]ست آيات خدا كه به راستى آن را بر تو مى خوانيم پس بعد از خدا و نشانه هاى او به كدام سخن خواهند گرويد قمشهای: اینها آیات خداست که ما بر تو به حق تلاوت میکنیم، پس بعد از خدا و آیات روشن او دیگر به چه برهان ایمان میآورند؟ مکارم شیرازی: اينها آيات الهي است كه ما آن را به حق بر تو تلاوت ميكنيم، اگر آنها به اين آيات ايمان نياورند به كدام سخن بعد از سخن خدا و آياتش ايمان ميآورند؟!
وَيْلٌ لِكُلِّ أَفَّاكٍ أَثِيمٍ
﴿۷﴾
انصاریان: وای بر هر دروغگوی گنهکار،
خرمشاهی: واى بر هر دروغزن گناهكارى فولادوند: واى بر هر دروغزن گناهپيشه قمشهای: وای بر هر دروغگوی بسیار زشتکار. مکارم شیرازی: واي بر هر دروغگوي گنهكار!
يَسْمَعُ آيَاتِ اللَّهِ تُتْلَى عَلَيْهِ ثُمَّ يُصِرُّ مُسْتَكْبِرًا كَأَنْ لَمْ يَسْمَعْهَا فَبَشِّرْهُ بِعَذَابٍ أَلِيمٍ
﴿۸﴾
انصاریان: که آیات خدا را در حالی که بر او می خوانند می شنود، آن گاه از روی سرکشی و تکبّر چنان که گویی آن را نشنیده است [بر کفر، عناد، دشمنی و مخالفتش] پافشاری می کند؛ پس او را به عذابی دردناک بشارت ده.
خرمشاهی: كه آيات الهى را كه بر او خوانده مىشود، مىشنود، سپس متكبرانه در شيوه خود سماجت مىورزد، گويى آنها را نشنيده است، پس او را از عذاب دردناك خبر ده فولادوند: [كه] آيات خدا را كه بر او خوانده مى شود مى شنود و باز به حال تكبر چنانكه گويى آن را نشنيده است سماجت مى ورزد پس او را از عذابى پردرد خبر ده قمشهای: آن که آیات خدا را که بر او تلاوت میشود شنیده و بر تکبر و طغیان اصرار میکند چنانکه گویی هیچ آیات را نشنیده است، چنین کسانی را به عذاب دردناک بشارت ده. مکارم شیرازی: كه پيوسته آيات الهي را ميشنود كه بر او تلاوت ميشود اما از روي تكبر اصرار بر مخالفت دارد گوئي اصلا آنرا نشنيده است، چنين كسي را به عذاب دردناك بشارت ده!
وَإِذَا عَلِمَ مِنْ آيَاتِنَا شَيْئًا اتَّخَذَهَا هُزُوًا أُولَئِكَ لَهُمْ عَذَابٌ مُهِينٌ
﴿۹﴾
انصاریان: و هنگامی که به چیزی از آیات ما آگاه می شود، آن را به مسخره گیرد؛ اینانند که برای آنان عذاب خوارکننده ای خواهد بود.
خرمشاهی: و چون از چيزى از آيات ما آگاه شود، آن را به ريشخند مىگيرد، اينانند كه برايشان عذاب خواركننده است فولادوند: و چون از نشانه هاى ما چيزى بداند آن را به ريشخند مى گيرد آنان عذابى خفت آور خواهند داشت قمشهای: و چون از آیات ما چیزی بداند آن را به مسخره میگیرد، چنین مردم کافر را (در دنیا و آخرت) عذاب ذلّت و خواری مهیّاست. مکارم شیرازی: و هر گاه از بعضي آيات ما آگاه شود آنرا به باد استهزاء ميگيرد، براي آنها عذاب خوار كننده اي است.
مِنْ وَرَائِهِمْ جَهَنَّمُ وَلَا يُغْنِي عَنْهُمْ مَا كَسَبُوا شَيْئًا وَلَا مَا اتَّخَذُوا مِنْ دُونِ اللَّهِ أَوْلِيَاءَ وَلَهُمْ عَذَابٌ عَظِيمٌ
﴿۱۰﴾
انصاریان: پیش رویشان دوزخ است، و آنچه [از ثروت، مقام، یار و یاور] به دست آورده اند و آنچه را به جای خدا سرپرستان و معبودان خود گرفته اند، چیزی از عذاب را از آنان دفع نمی کند، و برای آنان عذابی بزرگ است.
خرمشاهی: دوزخ پيشاپيش ايشان است، و آنچه به دست آوردهاند هيچ به كار ايشان نيايد، همچنين دوستانى كه به جاى خداوند گرفتهاند، و عذابى سهمگين در پيش دارند فولادوند: پيشاپيش آنها دوزخ است و نه آنچه را اندوخته و نه آن دوستانى را كه غير از خدا اختيار كرده اند به كارشان مى آيد و عذابى بزرگ خواهند داشت قمشهای: آنها را آتش دوزخ در پیش است و آنچه اندوختند هیچ آنان را نجات و رهایی ندهد و آنچه غیر خدا دوست گرفتند به کارشان نیاید و کیفر آنها بزرگ عذاب قهر خداست. مکارم شیرازی: و پشت سر آنها دوزخ است، و هرگز آنچه را به دست آورده اند آنها را از عذاب الهي رهائي نميبخشد، و نه اوليائي كه غير از خدا براي خود برگزيدند، و عذاب دردناكي براي آنهاست. |
||