إِنَّ هَذَا مَا كُنْتُمْ بِهِ تَمْتَرُونَ
﴿۵۰﴾
انصاریان: به یقین این همان چیزی است که همواره درباره آن تردید می کردید.
خرمشاهی: اين همان است كه به آن شك داشتيد فولادوند: اين است همان چيزى كه در باره آن ترديد میکرديد قمشهای: این همان عذابی است که از آن در شک و انکار بودید. مکارم شیرازی: اين همان چيزي است كه پيوسته در آن ترديد ميكرديد.
إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي مَقَامٍ أَمِينٍ
﴿۵۱﴾
انصاریان: مسلماً پرهیزکاران در جایگاه امنی خواهند بود.
خرمشاهی: بىگمان پرهيزگاران در مقامى امن هستند فولادوند: به راستى پرهيزگاران در جايگاهى آسوده [اند] قمشهای: همانا (آن روز سخت) آنان که متّقی و خداترس بودند مقام امن و امان یابند. مکارم شیرازی: پرهيزكاران در جايگاه امن و اماني هستند.
فِي جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ
﴿۵۲﴾
انصاریان: در میان بوستان ها و چشمه سارها؛
خرمشاهی: در ميان باغها و چشمهساران فولادوند: در بوستانها و كنار چشمه سارها قمشهای: در باغها و کنار چشمهها و نهرها بیارامند. مکارم شیرازی: در ميان باغها و چشمه ها.
يَلْبَسُونَ مِنْ سُنْدُسٍ وَإِسْتَبْرَقٍ مُتَقَابِلِينَ
﴿۵۳﴾
انصاریان: لباس هایی از حریر نازک و دیبای ضخیم می پوشند در حالی که برابر هم می نشینند.
خرمشاهی: جامههايى از ابريشم نازك و ابريشم ستبر در بر كرده، رو به روى يكديگرند فولادوند: پرنيان نازك و ديباى ستبر مى پوشند [و] برابر هم نشسته اند قمشهای: لباس از سندس و استبرق (حریر نازک و ستبر) پوشند و رو به روی هم بر تختها تکیه زنند. مکارم شیرازی: آنها لباسهائي از حرير نازك و ضخيم ميپوشند، و در مقابل يكديگر مينشينند.
كَذَلِكَ وَزَوَّجْنَاهُمْ بِحُورٍ عِينٍ
﴿۵۴﴾
انصاریان: [آری سرانجام کار پرهیزکاران] چنین است، و حور العین را به همسری آنان درآوریم،
خرمشاهی: آرى چنين است، و آنان را با حوريان درشت چشم همسر مىگردانيم فولادوند: [آرى] چنين [خواهد بود] و آنها را با حوريان درشت چشم همسر مى گردانيم قمشهای: همچنین است و با حوریان زیبا چشمشان جفت قرار دادهایم. مکارم شیرازی: اينچنينند بهشتيان، و آنها را با حور العين تزويج ميكنيم.
يَدْعُونَ فِيهَا بِكُلِّ فَاكِهَةٍ آمِنِينَ
﴿۵۵﴾
انصاریان: در آنجا هر گونه میوه ای را که بخواهند می طلبند و می خورند، در حالی که [از هر جهت] ایمن و آسوده خاطرند؛
خرمشاهی: در آنجا هر ميوهاى كه خواهند در كمال آرامش طلب كنند فولادوند: در آنجا هر ميوه اى را [كه بخواهند] آسوده خاطر مىطلبند قمشهای: در آن بهشت پر نعمت از هر نوع میوهای بخواهند بر آنان حاضر و (از هر درد و رنج و زحمت) ایمن و آسودهاند. مکارم شیرازی: آنها هر نوع ميوه اي را بخواهند در اختيارشان قرار ميگيرد، و در نهايت امنيت به سر ميبرند.
لَا يَذُوقُونَ فِيهَا الْمَوْتَ إِلَّا الْمَوْتَةَ الْأُولَى وَوَقَاهُمْ عَذَابَ الْجَحِيمِ
﴿۵۶﴾
انصاریان: در آنجا مرگ را نمی چشند، مرگ آنان همان مرگی بود که در دنیا چشیدند، و خدا آنان را از عذاب دوزخ مصون می دارد.
خرمشاهی: در آنجا [طعم] هيچ مرگى جز مرگ نخستين نچشند، و [خداوند] ايشان را از عذاب دوزخ در امان دارد فولادوند: در آنجا جز مرگ نخستين مرگ نخواهند چشيد و [خدا] آنها را از عذاب دوزخ نگاه مى دارد قمشهای: و جز آن مرگ اول (که از دنیا مردند) دیگر هیچ طعم مرگ را نمیچشند و خدا آنها را از عذاب دوزخ محفوظ خواهد داشت. مکارم شیرازی: هرگز مرگي جز همان مرگ اول (كه در دنيا چشيده اند) نخواهند چشيد و خداوند آنها را از عذاب دوزخ حفظ ميكند.
فَضْلًا مِنْ رَبِّكَ ذَلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ
﴿۵۷﴾
انصاریان: [این] فضل و احسانی است از سوی پروردگار تو، [و] این همان کامیابی بزرگ است.
خرمشاهی: اين بخششى از سوى پروردگار توست، اين همان رستگارى بزرگ است فولادوند: [اين] بخششى است از جانب پروردگار تو اين است همان كاميابى بزرگ قمشهای: این به فضل و رحمت خدای توست و همین به حقیقت سعادت و فیروزی بزرگ است. مکارم شیرازی: اين فضل و بخششي است از سوي پروردگارت، و اين پيروزي بزرگي است.
فَإِنَّمَا يَسَّرْنَاهُ بِلِسَانِكَ لَعَلَّهُمْ يَتَذَكَّرُونَ
﴿۵۸﴾
انصاریان: پس جز این نیست که ما [فهم] قرآن را با زبان تو [که زبانی فصیح و گویاست] آسان ساختیم تا آنان متذکّر و هوشیار شوند.
خرمشاهی: جز اين نيست كه آن را به زبان تو به آسانى روان ساختهايم، باشد كه پند گيرند فولادوند: در حقيقت [قرآن] را بر زبان تو آسان گردانيديم اميد كه پند پذيرند قمشهای: و ما این قرآن را (با این آیات وعد و وعید با بیان فصیح) به زبان تو آسان کردیم تا مگر خلقان متذکر (حقایق آن) شوند. مکارم شیرازی: ما آن (قرآن) را بر زبان تو آسان ساختيم تا متذكر شوند.
فَارْتَقِبْ إِنَّهُمْ مُرْتَقِبُونَ
﴿۵۹﴾
انصاریان: [ولی اگر متذکّر و هوشیار نشدند] پس به انتظار باش که مسلماً آنان هم منتظرند [که سرانجام کار چه خواهد شد؟ سرانجام نصرت و پیروزی خدا برای تو و عذاب دنیا و آخرت برای آنان است.]
خرمشاهی: منتظر باش كه آنان نيز منتظرند فولادوند: پس مراقب باش زيرا كه آنان هم مراقبند قمشهای: پس (از تلاوت این آیات و اتمام حجت بر کافران) منتظر (عذاب بر آنان) باش چنان که آنها هم (بر تو) انتظار (روزگار بد و حوادث ناگوار) دارند. مکارم شیرازی: (اما اگر پذيرا نشدند) منتظر باش آنها نيز منتظرند (تو منتظر پيروزي الهي و آنها منتظر عذاب و شكست باشند). |
||