بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
حم
﴿۱﴾
انصاریان: حم
خرمشاهی: حم [حا ميم] فولادوند: حاء ميم قمشهای: حم (قسم به حمید و مجید دو نام مقدس الهی) مکارم شیرازی: حم.
وَالْكِتَابِ الْمُبِينِ
﴿۲﴾
انصاریان: سوگند به [این] کتاب روشنگر؛
خرمشاهی: سوگند به كتاب روشنگر فولادوند: سوگند به كتاب روشنگر قمشهای: قسم به این کتاب روشن بیان. مکارم شیرازی: سوگند به اين كتاب آشكار.
إِنَّا أَنْزَلْنَاهُ فِي لَيْلَةٍ مُبَارَكَةٍ إِنَّا كُنَّا مُنْذِرِينَ
﴿۳﴾
انصاریان: به راستی ما آن را در شبی پربرکت نازل کردیم؛ زیرا که همواره بیم دهنده بوده ایم؛
خرمشاهی: كه ما آن را در شبى فرخنده فرو فرستادهايم كه ما هشداردهندهايم فولادوند: [كه] ما آن را در شبى فرخنده نازل كرديم [زيرا] كه ما هشداردهنده بوديم قمشهای: که ما آن را در شبی مبارک (شب قدر) فرستادیم، که ما بیم کنندهایم (و خلق را از عذاب قیامت آگاه کنیم و بترسانیم). مکارم شیرازی: كه ما آنرا در شبي پربركت نازل كرديم، ما همواره انذار كننده بوده ايم.
فِيهَا يُفْرَقُ كُلُّ أَمْرٍ حَكِيمٍ
﴿۴﴾
انصاریان: در آن شب هر کار استواری [به اراده خدا] فیصله می یابد.
خرمشاهی: در آن [شب] هر كار استوارى فيصله يابد فولادوند: در آن [شب] هر [گونه] كارى [به نحوى] استوار فيصله مى يابد قمشهای: در آن شب هر امر استواری (با حکمت و تدبیر نظام احسن) معیّن و ممتاز میگردد. مکارم شیرازی: در آن شب كه هر امري بر طبق حكمت خداوند تنظيم ميگردد.
أَمْرًا مِنْ عِنْدِنَا إِنَّا كُنَّا مُرْسِلِينَ
﴿۵﴾
انصاریان: [نزول قرآن] کاری است [که] از نزد ما [صورت پذیرفته است؛] زیرا ما همواره فرستنده [وحی و پیامبران] بوده ایم.
خرمشاهی: كه فرمانى از سوى ماست، كه ما فرستندهايم فولادوند: [اين] كارى است [كه] از جانب ما [صورت مى گيرد] ما فرستنده [پيامبران] بوديم قمشهای: تعیین آن امر البته از جانب ما که فرستنده پیغمبرانیم خواهد بود. مکارم شیرازی: فرماني بود از ناحيه ما، ما (محمد (صلي اللّه عليه و آله و سلّم) را) فرستاديم.
رَحْمَةً مِنْ رَبِّكَ إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ
﴿۶﴾
انصاریان: [همه این واقعیات] به سبب رحمتی از سوی پروردگار توست؛ بی تردید او شنوا وداناست.
خرمشاهی: رحمتى است از سوى پروردگارت، كه او شنواى داناست فولادوند: [و اين] رحمتى از پروردگار توست كه او شنواى داناست قمشهای: (این ارسال رسول از) لطف و رحمت پروردگار توست که شنوا و داناست. مکارم شیرازی: اينها همه بخاطر رحمتي است از سوي پروردگارت كه او شنونده و داناست.
رَبِّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا إِنْ كُنْتُمْ مُوقِنِينَ
﴿۷﴾
انصاریان: [همان] پروردگار آسمان ها و زمین و آنچه میان آنهاست، اگر یقین دارید.
خرمشاهی: پروردگار آسمانها و زمين و آنچه در ميان آنهاست، اگر اهل ايقان باشيد فولادوند: پروردگار آسمانها و زمين و آنچه ميان آن دو است اگر يقين داريد قمشهای: همان پروردگاری که خالق آسمانها و زمین و هر آنچه میان آنهاست اوست اگر یقین دارید. مکارم شیرازی: پروردگار آسمانها و زمين و آنچه در ميان آنهاست، اگر اهل يقين هستيد.
لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ يُحْيِي وَيُمِيتُ رَبُّكُمْ وَرَبُّ آبَائِكُمُ الْأَوَّلِينَ
﴿۸﴾
انصاریان: هیچ معبودی جز او نیست، زنده می کند و می میراند، پروردگار شما وپروردگار پدران پیشین شماست.
خرمشاهی: خدايى جز او نيست كه زندگى مىبخشد و مىميراند، پروردگار شما و پروردگار پدران پيشين شما فولادوند: خدايى جز او نيست او زندگى مى بخشد و مى ميراند پروردگار شما و پروردگار پدران شماست قمشهای: هیچ خدایی غیر او نیست، او زنده میگرداند و باز میمیراند، او خدای آفریننده شما و پدران پیشین شماست. مکارم شیرازی: هيچ معبودي جز او نيست، زنده ميكند و ميميراند، پروردگار شما و پروردگار پدران نخستين شماست.
بَلْ هُمْ فِي شَكٍّ يَلْعَبُونَ
﴿۹﴾
انصاریان: [نه اینکه یقین ندارند] بلکه آنان در شک اند [و با گفتار و کردارشان با حقایق] بازی می کنند.
خرمشاهی: آرى آنان به شك و شبهه خويش سرگرمند فولادوند: ولى نه آنها به شك و شبهه خويش سرگرمند قمشهای: (کافران را به خدا و قیامت ایمان نیست) بلکه با شک و ریب (و استهزاء) به بازیچه (دنیا) مشغولند. مکارم شیرازی: ولي آنها در شكند و (با حقايق) بازي ميكنند.
فَارْتَقِبْ يَوْمَ تَأْتِي السَّمَاءُ بِدُخَانٍ مُبِينٍ
﴿۱۰﴾
انصاریان: پس به انتظار روزی باش که آسمان دودی آشکار بیاورد،
خرمشاهی: پس چشم بدار روزى را كه آسمان دودى آشكار برآورد فولادوند: پس در انتظار روزى باش كه آسمان دودى نمايان برمى آورد قمشهای: (ای رسول) منتظر باش روزی را که (بر عذاب کافران) آسمان دودی پدید آرد پیدا و آشکار. مکارم شیرازی: منتظر روزي باش كه آسمان دود آشكاري پديد آورد. |
||