ادْخُلُوا الْجَنَّةَ أَنْتُمْ وَأَزْوَاجُكُمْ تُحْبَرُونَ
﴿۷۰﴾
انصاریان: [ندا آید:] شما و همسرانتان در نهایت خوشحالی و شادمانی به بهشت درآیید؛
خرمشاهی: شما و همسرانتان شادمانه به بهشت درآييد فولادوند: شما با همسرانتان شادمانه داخل بهشت شويد قمشهای: (به همه خطاب رسد که) شما با همسرانتان مسرور و شادمان در بهشت جاوید وارد شوید. مکارم شیرازی: (به آنها خطاب ميشود) وارد بهشت شويد شما و همسرانتان در نهايت شادماني.
يُطَافُ عَلَيْهِمْ بِصِحَافٍ مِنْ ذَهَبٍ وَأَكْوَابٍ وَفِيهَا مَا تَشْتَهِيهِ الْأَنْفُسُ وَتَلَذُّ الْأَعْيُنُ وَأَنْتُمْ فِيهَا خَالِدُونَ
﴿۷۱﴾
انصاریان: ظرف هایی از طلا [که پر از طعام است] و جام هایی [زرین که پر از شراب طهور است] گرداگرد آنان می گردانند، و در آنجا آنچه دل ها می خواهد و چشم ها از آن لذّت می برد، آماده است، و شما [ای پرهیزکاران!] در آن جاودانه اید.
خرمشاهی: برگرد آنان سينىهاى زرين و كوزهها را به گردش درآورند و در آنجا هر چه دلها خواهد و ديدگان بپسندد، هست و شما در آنجا جاودانه هستيد فولادوند: سينيهايى از طلا و جامهايى در برابر آنان مى گردانند و در آنجا آنچه دلها آن را بخواهند و ديدگان را خوش آيد [هست] و شما در آن جاودانيد قمشهای: و بر آن مؤمنان کاسههای زرین و کوزههای بلورین (مملوّ از انواع طعام لذیذ و شراب طهور) دور زنند و در آنجا هر چه نفوس را بر آن میل و اشتهاست و چشمها را شوق و لذت، مهیّا باشد و شما مؤمنان در آن بهشت جاویدان متنعّم خواهید بود. مکارم شیرازی: ظرفها (ي غذا) و جامها (ي شراب طهور) از طلا گرداگرد آنها ميگردانند، و در آن (بهشت) آنچه دل ميخواهد و چشم از آن لذت ميبرد وجود دارد، و شما در آن هميشه خواهيد ماند.
وَتِلْكَ الْجَنَّةُ الَّتِي أُورِثْتُمُوهَا بِمَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ
﴿۷۲﴾
انصاریان: این بهشتی است که شما به پاداش اعمالی که همواره انجام می دادید، میراث یافتید.
خرمشاهی: و اين بهشتى است كه به خاطر كار و كردارتان به شما رسيده است فولادوند: و اين است همان بهشتى كه به [پاداش] آنچه میکرديد ميراث يافتيد قمشهای: این همان بهشتی است که از اعمال (صالح) خود به ارث یافتید. مکارم شیرازی: اين بهشتي است كه شما وارث آن ميشويد به خاطر اعمالي كه انجام ميداديد.
لَكُمْ فِيهَا فَاكِهَةٌ كَثِيرَةٌ مِنْهَا تَأْكُلُونَ
﴿۷۳﴾
انصاریان: شما را در آنجا میوه هایی فراوان است که از آنها می خورید.
خرمشاهی: براى شما در آنجا ميوههاى بسيار هست كه از آنها مىخوريد فولادوند: در آنجا براى شما ميوه هايى فراوان خواهد بود كه از آنها مى خوريد قمشهای: برای شما در آنجا انواع میوه فراوان است که از آن (هر چه خواهید) تناول کنید. مکارم شیرازی: براي شما در آن ميوه هاي فراوان است كه از آن تناول ميكنيد.
إِنَّ الْمُجْرِمِينَ فِي عَذَابِ جَهَنَّمَ خَالِدُونَ
﴿۷۴﴾
انصاریان: بی تردید گناهکاران در عذاب دوزخ جاودانه اند.
خرمشاهی: بىگمان گناهكاران در عذاب دوزخ جاويدانند فولادوند: بى گمان مجرمان در عذاب جهنم ماندگارند قمشهای: بد کاران عالم هم آنجا سخت در عذاب آتش جهنم مخلّدند. مکارم شیرازی: مجرمان در عذاب دوزخ جاودانه ميمانند.
لَا يُفَتَّرُ عَنْهُمْ وَهُمْ فِيهِ مُبْلِسُونَ
﴿۷۵﴾
انصاریان: [عذاب را] از آنان سبک نگردانند و آنان در آنجا [از نجات خود] نومیدند،
خرمشاهی: [عذاب] از ايشان كاهش نيابد و آنان در آن حال دلسردند فولادوند: [عذاب] از آنان تخفيف نمى يابد و آنها در آنجا نوميدند قمشهای: و هیچ از عذابشان کاسته نشود و امید نجات و خلاصی ندارند. مکارم شیرازی: هرگز عذاب از آنها تخفيف نمييابد و آنها در آنجا از همه چيز ماءيوسند.
وَمَا ظَلَمْنَاهُمْ وَلَكِنْ كَانُوا هُمُ الظَّالِمِينَ
﴿۷۶﴾
انصاریان: و ما بر آنان ستم نکردیم، ولی آنان خود ستمکار بودند،
خرمشاهی: و ما در حق ايشان ستم نكرديم، بلكه خود [در حق خويش] ستمكار بودند فولادوند: و ما بر ايشان ستم نكرديم بلكه خود ستمكار بودند قمشهای: و ما به آنها ظلم و ستمی نکردیم لیکن آنان خود مردمی ستمکار و ظالم بودند. مکارم شیرازی: ما به آنها ستم نكرديم آنها خود ستمكار بودند.
وَنَادَوْا يَا مَالِكُ لِيَقْضِ عَلَيْنَا رَبُّكَ قَالَ إِنَّكُمْ مَاكِثُونَ
﴿۷۷﴾
انصاریان: و فریاد می زنند: ای مالکِ [دوزخ! بگو:] پروردگارت ما را بمیراند [تا از این عذاب نجات یابیم]. [مالک] می گوید: یقیناً شما ماندنی هستید.
خرمشاهی: و ندا در دهنداى "مالك" كاش پروردگارت كار ما را يكسره كند، گويد شما ماندگاريد فولادوند: و فرياد كشند اى مالك [بگو] پروردگارت جان ما را بستاند پاسخ دهد شما ماندگاريد قمشهای: و (آن دوزخیان، مالک دوزخ را) ندا کنند که ای مالک، از خدای خود بخواه که ما را بمیراند (تا از عذاب برهیم). جواب دهد: شما (در این عذاب) همیشه خواهید بود. مکارم شیرازی: آنها فرياد ميكشند اي مالك دوزخ! آرزو داريم پروردگارت ما را بميراند (تا آسوده شويم!) ميگويد: شما در اينجا ماندني هستيد!
لَقَدْ جِئْنَاكُمْ بِالْحَقِّ وَلَكِنَّ أَكْثَرَكُمْ لِلْحَقِّ كَارِهُونَ
﴿۷۸﴾
انصاریان: به راستی ما حق را برای شما آوردیم، ولی بیشتر شما حق را خوش نداشتید،
خرمشاهی: به راستى كه براى شما [دين و سخن] حق را آوردهايم، ولى بيشترينه شما ناخواهان حق هستيد فولادوند: قطعا حقيقت را برايتان آورديم ليكن بيشتر شما حقيقت را خوش نداشتيد قمشهای: ما راه خدا و آیین حق را برای شما مردم آوردیم و لیکن اکثرتان از قبول حق کراهت (و اعراض) داشتید. مکارم شیرازی: ما حق را براي شما آورديم؛ ولي بيشتر شما از حق کراهت داشتيد!
أَمْ أَبْرَمُوا أَمْرًا فَإِنَّا مُبْرِمُونَ
﴿۷۹﴾
انصاریان: بلکه آنان کار [توطئه و نیرنگ بر ضد حق] را محکم کردند، پس ما هم کار [عذاب] را بر آنان محکم می کنیم.
خرمشاهی: يا در كار خود عزم و جزم داشتند، ما نيز جازم هستيم فولادوند: يا در كارى ابرام ورزيده اند ما [نيز] ابرام مى ورزيم قمشهای: بلی کافران بر کار (کفر و عصیان) تصمیم گرفتند ما هم (بر کیفر و انتقام ایشان) تصمیم گرفتیم. مکارم شیرازی: بلكه آنها تصميم محكم بر توطئه گرفتند ما نيز اراده محكمي (درباره آنها) داريم. |
||