ParsQuran
سوره 37: الصافات - جزء 23

هَذَا يَوْمُ الْفَصْلِ الَّذِي كُنْتُمْ بِهِ تُكَذِّبُونَ ﴿۲۱﴾
انصاریان: [آری] این همان روز جدایی [میان حق و باطل] است که همواره آن را انکار می کردید.
خرمشاهی: اين [همان‏] روز داورى است كه آن را انكار مى‏كرديد
فولادوند: اين است همان روز داورى كه آن را تكذيب میکرديد
قمشه‌ای: این است روز حکم (بر نیک و بد) که شما تکذیب آن می‌کردید.
مکارم شیرازی: (آري) اين همان روز جدائي است كه شما آن را تكذيب مي‏كرديد (جداي حق از باطل).
احْشُرُوا الَّذِينَ ظَلَمُوا وَأَزْوَاجَهُمْ وَمَا كَانُوا يَعْبُدُونَ ﴿۲۲﴾
انصاریان: [آن گاه ندا رسد:] ستمکاران و هم ردیفان آنان و معبودهایی را که همواره به جای خدا می پرستیدند، گرد آورید.
خرمشاهی: ستم‏پيشگان [مشرك‏] و همتايانشان را همراه با آنچه به جاى خداوند مى‏پرستيدند [يكجا] گرد آوريد،
فولادوند: كسانى را كه ستم كرده‏ اند با همرديفانشان و آنچه غير از خدا مى ‏پرستيده‏ اند
قمشه‌ای: (و خطاب شود که) اینک ستمکاران را حاضر کنید با همسران (یا پیروان) و آنچه معبود ایشان بود،
مکارم شیرازی: (در اين هنگام به فرشتگان دستور داده مي‏شود) ظالمان و همرديفان آنها و آنچه را مي‏پرستيدند …
مِنْ دُونِ اللَّهِ فَاهْدُوهُمْ إِلَى صِرَاطِ الْجَحِيمِ ﴿۲۳﴾
انصاریان: پس همه را به سوی راه دوزخ راهنمایی کنید.
خرمشاهی: آنگاه به سوى راه جهنم راهنمايشان كنيد
فولادوند: گرد آوريد و به سوى راه جهنم رهبري‏شان كنيد
قمشه‌ای: که به جز خدا می‌پرستیدند، و همه را به راه دوزخ راه نمایید.
مکارم شیرازی: (آري آنچه را) جز خدا مي‏پرستيدند جمع كنيد و به سوي راه دوزخ هدايتشان نمائيد.
وَقِفُوهُمْ إِنَّهُمْ مَسْئُولُونَ ﴿۲۴﴾
انصاریان: آنان را نگه دارید که حتماً مورد بازپرسی قرار می گیرند.
خرمشاهی: و آنان را بازداريد كه ايشان بازخواست كردنى هستند
فولادوند: و بازداشتشان نماييد كه آنها مسؤولند
قمشه‌ای: و (در موقف حساب) نگاهشان دارید که در کارشان سخت مسئولند.
مکارم شیرازی: آنها را متوقف سازيد كه بايد بازپرسي شوند.
مَا لَكُمْ لَا تَنَاصَرُونَ ﴿۲۵﴾
انصاریان: [به آنان گویند:] شما را چه شده که یکدیگر را [برای رهایی از عذاب] یاری نمی دهید؟
خرمشاهی: شما را چه مى‏شود كه همديگر را يارى نمى‏كنيد؟
فولادوند: شما را چه شده است كه همديگر را يارى نمى ‏كنيد
قمشه‌ای: (به آنان خطاب شود که) چرا شما (در دفع عذاب) به یکدیگر نصرت نمی‌کنید؟
مکارم شیرازی: شما چرا از هم ياري نمي‏طلبيد.
بَلْ هُمُ الْيَوْمَ مُسْتَسْلِمُونَ ﴿۲۶﴾
انصاریان: [نه اینکه نمی توانند یکدیگر را یاری دهند] بلکه آنان امروز فروتنانه تسلیم [قدرت حق] هستند،
خرمشاهی: آرى ايشان امروز تسليم‏پيشه‏اند
فولادوند: [نه] بلكه امروز آنان از در تسليم درآمدگانند
قمشه‌ای: بلکه در این روز آنها همه سخت تسلیم و ذلیلند.
مکارم شیرازی: ولي آنها در آن روز تسليم قدرت خداوندند.
وَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَى بَعْضٍ يَتَسَاءَلُونَ ﴿۲۷﴾
انصاریان: به یکدیگر رو کرده از هم می پرسند: [این چه وضعی است؟]
خرمشاهی: و بعضى از آنان به بعضى ديگر به همپرسى روى آورند
فولادوند: و بعضى روى به بعضى ديگر مى ‏آورند [و] از يكديگر مى ‏پرسند
قمشه‌ای: و در آن هنگامه برخی از آنان به بعضی دیگر رو نموده (یعنی مرئوسین با رؤسا) سؤال و جواب کنند.
مکارم شیرازی: (و در اينحال) آنها رو به يكديگر كرده و از هم سؤ ال مي‏كنند …
قَالُوا إِنَّكُمْ كُنْتُمْ تَأْتُونَنَا عَنِ الْيَمِينِ ﴿۲۸﴾
انصاریان: [پس پیروان گمراه به پیشوایان گمراه کننده] می گویند: همانا شما از راه خیرخواهی به سوی ما می آمدید، [ولی کارتان جز فریب و نیرنگ نبود!]
خرمشاهی: گويند شما بوديد كه "حق به جانب" به سراغ ما مى‏آمديد
فولادوند: [و] مى‏ گويند شما [ظاهرا] از در راستى با ما درمى ‏آمديد [و خود را حق به جانب مى ‏نموديد]
قمشه‌ای: گویند: شما بودید که از سمت راست (و چپ برای فریب) ما می‌آمدید.
مکارم شیرازی: گروهي مي‏گويند: (شما رهبران گمراه ما) از طريق خيرخواهي و نيكي وارد شديد (اما جز مكر و فريب چيزي در كارتان نبود).
قَالُوا بَلْ لَمْ تَكُونُوا مُؤْمِنِينَ ﴿۲۹﴾
انصاریان: می گویند: [ما را تقصیری نیست] بلکه خود شما اهل ایمان نبودید،
خرمشاهی: گويند بلكه خود شما مؤمن نبوديد
فولادوند: [متهمان] مى‏ گويند [نه] بلكه با ايمان نبوديد
قمشه‌ای: آنها جواب دهند (که به ما مربوط نیست) بلکه شما خود ایمان نیاوردید.
مکارم شیرازی: (آنها در جواب) مي‏گويند: شما خودتان اهل ايمان نبوديد (تقصير ما چيست)؟
وَمَا كَانَ لَنَا عَلَيْكُمْ مِنْ سُلْطَانٍ بَلْ كُنْتُمْ قَوْمًا طَاغِينَ ﴿۳۰﴾
انصاریان: و ما را بر شما هیچ تسلطی نبود، بلکه شما مردمی طغیان گر و سرکش بودید.
خرمشاهی: و ما را بر شما سلطه‏اى نبود، بلكه شما قومى سركش بوديد
فولادوند: و ما را بر شما هيچ تسلطى نبود بلكه خودتان سركش بوديد
قمشه‌ای: و ما بر شما تسلط و حجتی نداشتیم بلکه شما خودتان طاغی و سرکش مردمی بودید.
مکارم شیرازی: ما هيچگونه سلطه‏ اي بر شما نداشتيم، بلكه شما خود قومي طغيانگر بوديد!