أَصْطَفَى الْبَنَاتِ عَلَى الْبَنِينَ
﴿۱۵۳﴾
انصاریان: آیا دختران را بر پسران ترجیح داده است؟
خرمشاهی: آيا [خداوند] دختران را بر پسران ترجيح داده است؟ فولادوند: آيا [خدا] دختران را بر پسران برگزيده است قمشهای: آیا خدا دختران را بر پسران برگزید؟ مکارم شیرازی: آيا دختران را بر پسران ترجيح داده ؟
مَا لَكُمْ كَيْفَ تَحْكُمُونَ
﴿۱۵۴﴾
انصاریان: شما را چه شده، چگونه حکم می کنید؟
خرمشاهی: شما را چه مىشود، چگونه داورى مىكنيد؟ فولادوند: شما را چه شده چگونه داورى مى كنيد قمشهای: چرا چنین جاهلانه حکم میکنید؟ مکارم شیرازی: شما چگونه حكم ميكنيد؟ (و هيچ ميفهميد چه ميگوئيد؟).
أَفَلَا تَذَكَّرُونَ
﴿۱۵۵﴾
انصاریان: پس آیا متذکّر [حقایق] نمی شوید؟
خرمشاهی: آيا انديشه نمىكنيد؟ فولادوند: آيا سر پند گرفتن نداريد قمشهای: آیا (با این ادلّه روشن) باز متذکر نمیشوید؟ مکارم شیرازی: آيا متذكر نميشويد؟
أَمْ لَكُمْ سُلْطَانٌ مُبِينٌ
﴿۱۵۶﴾
انصاریان: یا شما [بر این ادعای خود] دلیل روشنی دارید؟
خرمشاهی: يا حجتى آشكار در دست داريد؟ فولادوند: يا دليلى آشكار [در دست] داريد قمشهای: آیا (برای عقیده باطل خود) دلیل روشنی دارید؟ مکارم شیرازی: آيا شما دليل روشني در اين باره داريد؟
فَأْتُوا بِكِتَابِكُمْ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ
﴿۱۵۷﴾
انصاریان: پس اگر راستگویید، کتابتان را [که این سخنان را با تکیه بر آن می گویید، به میان] آورید.
خرمشاهی: پس اگر راست مىگوييد سندتان را بياوريد فولادوند: پس اگر راست مى گوييد كتابتان را بياوريد قمشهای: کتاب و برهانتان را بیاورید اگر راست میگویید. مکارم شیرازی: كتابتان را بياوريد اگر راست ميگوييد!
وَجَعَلُوا بَيْنَهُ وَبَيْنَ الْجِنَّةِ نَسَبًا وَلَقَدْ عَلِمَتِ الْجِنَّةُ إِنَّهُمْ لَمُحْضَرُونَ
﴿۱۵۸﴾
انصاریان: میان خدا و جن، نسب و خویشی قرار دادند، در صورتی که جنیان به خوبی می دانند که [روز قیامت برای حساب و پاداش] احضار خواهند شد.
خرمشاهی: و بين او و جن پيوندى قائل شدند، و جنيان خود به خوبى مىدانند كه ايشان [براى حساب] حاضر شدگانند فولادوند: و ميان خدا و جنها پيوندى انگاشتند و حال آنكه جنيان نيك دانسته اند كه [براى حساب پسدادن] خودشان احضار خواهند شد قمشهای: و (فاسدتر از این عقیده آنکه) بین خدا و جنّ نسبت و خویشی برقرار کردند در صورتی که جنّیان میدانند که (این عقاید وهم و خرافات است و به محشر برای کیفر) احضار خواهند شد. مکارم شیرازی: آنها ميان او و جن (خويشاوندي و) نسبتي قائل شدند، در حالي كه جنيان به خوبي ميدانستند كه اين بت پرستان در دادگاه الهي احضار ميشوند.
سُبْحَانَ اللَّهِ عَمَّا يَصِفُونَ
﴿۱۵۹﴾
انصاریان: خدا از آنچه او را به آن توصیف می کنند، منزّه است.
خرمشاهی: پاك و منزه است خداوند از آنچه مىگويند فولادوند: خدا منزه است از آنچه در وصف مى آورند قمشهای: خدا ذات پاکش از این اوصاف که (از جهل) به او نسبت میدهند منزّه است (و همه شما مسئولید). مکارم شیرازی: منزه است خداوند از توصيفي كه آنها ميكنند.
إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ
﴿۱۶۰﴾
انصاریان: مگر بندگان خالص شده خدا [که او را به آنچه توصیف می کنند شایسته مقام قدس اوست.]
خرمشاهی: مگر بندگان خداوند كه اخلاص يافتگانند فولادوند: به استثناى بندگان پاكدل خدا قمشهای: جز بندگان پاک برگزیده خدا. مکارم شیرازی: مگر بندگان مخلص خدا.
فَإِنَّكُمْ وَمَا تَعْبُدُونَ
﴿۱۶۱﴾
انصاریان: و بی تردید شما و آنچه را می پرستید،
خرمشاهی: بدانيد كه شما و آنچه مىپرستيد فولادوند: در حقيقت شما و آنچه [كه شما آن را] مى پرستيد قمشهای: که شما و معبودانتان، مکارم شیرازی: شما و آنچه پرستش ميكنيد،
مَا أَنْتُمْ عَلَيْهِ بِفَاتِنِينَ
﴿۱۶۲﴾
انصاریان: نمی توانید [مردم را] بر ضد خدا گمراه کنید.
خرمشاهی: شما كسى را به گمراهى نمىكشيد فولادوند: بر ضد او گمراه گر نيستيد قمشهای: نتوانستید آنها را مفتون و گمراه کنید. مکارم شیرازی: هرگز نميتوانيد كسي را (با آن) فريب دهيد. |
||