بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
وَالصَّافَّاتِ صَفًّا
﴿۱﴾
انصاریان: سوگند به صف بستگان [مانند فرشتگان، نمازگزاران و جهادگران] که صفی [منظم و استوار] بسته اند،
خرمشاهی: سوگند به فرشتگان صف در صف فولادوند: سوگند به صف بستگان كه صفى [با شكوه] بسته اند قمشهای: قسم به صف زدگان (چون فوج فرشتگان یا نماز گزاران یا سپاه اهل ایمان) که صف آرایی کردهاند. مکارم شیرازی: سوگند به آنها كه صف كشيده اند (و صفوف خود را منظم ساخته اند).
فَالزَّاجِرَاتِ زَجْرًا
﴿۲﴾
انصاریان: و به بازدارندگان که [انسان را از گناهان] به شدت باز می دارند،
خرمشاهی: و به بازدارندگان [از معاصى] فولادوند: و به زجركنندگان كه به سختى زجر مى كنند قمشهای: قسم به منع و زجر کنندگان (از عمل معصیت کاران، یا رانندگان ابر و باران). مکارم شیرازی: همانها كه قويا نهي ميكنند (و باز ميدارند).
فَالتَّالِيَاتِ ذِكْرًا
﴿۳﴾
انصاریان: و به تلاوت کنندگان وحی،
خرمشاهی: و به خوانندگان ذكر [قرآن و كتابهاى آسمانى] فولادوند: و به تلاوت كنندگان [آيات الهى] قمشهای: قسم به تلاوت کنندگان ذکر (همه کتب آسمانی یا آیات قرآن). مکارم شیرازی: و آنها كه پي درپي ذكر (الهي) را تلاوت ميكنند.
إِنَّ إِلَهَكُمْ لَوَاحِدٌ
﴿۴﴾
انصاریان: که بی تردید معبود شما یگانه است،
خرمشاهی: كه خداى شما يگانه است فولادوند: كه قطعا معبود شما يگانه است قمشهای: که محققا خدای شما یکی است. مکارم شیرازی: كه معبود شما مسلما يكتاست.
رَبُّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا وَرَبُّ الْمَشَارِقِ
﴿۵﴾
انصاریان: پروردگار آسمان ها وزمین وآنچه میان آنهاست، و پروردگار مشرق ها،
خرمشاهی: پروردگار آسمانها و زمين و مابين آنها و پروردگار مشرقها [و مغربها] فولادوند: پروردگار آسمانها و زمين و آنچه ميان آن دو است و پروردگار خاورها قمشهای: همان خدای یکتا که آفریننده آسمانها و زمین است و هر چه بین آنهاست و آفریننده مشرقها (و مغربها) است. مکارم شیرازی: پروردگار آسمانها و زمين و آنچه در ميان آنهاست و پروردگار مشرقها!
إِنَّا زَيَّنَّا السَّمَاءَ الدُّنْيَا بِزِينَةٍ الْكَوَاكِبِ
﴿۶﴾
انصاریان: همانا ما آسمان دنیا را به زیور ستارگان آراستیم،
خرمشاهی: ما آسمان دنيا را به زيور ستارگان آراستهايم فولادوند: ما آسمان اين دنيا را به زيور اختران آراستيم قمشهای: ما نزدیکترین آسمان را به زیور انجم بیاراستیم. مکارم شیرازی: ما آسمان پائين را با ستارگان تزيين كرديم.
وَحِفْظًا مِنْ كُلِّ شَيْطَانٍ مَارِدٍ
﴿۷﴾
انصاریان: و آن را از هر شیطان سرکشی حفظ کردیم،
خرمشاهی: و از هر شيطان سركشى محفوظ داشتهايم فولادوند: و [آن را] از هر شيطان سركشى نگاه داشتيم قمشهای: و (به شهاب آن انجم) از تسلط هر شیطان سرکش گمراه محفوظ داشتیم. مکارم شیرازی: و آن را از هر شيطان خبيثي حفظ نموديم.
لَا يَسَّمَّعُونَ إِلَى الْمَلَإِ الْأَعْلَى وَيُقْذَفُونَ مِنْ كُلِّ جَانِبٍ
﴿۸﴾
انصاریان: آنان نمی توانند به سخنان فرشتگان بسیار مکرم و شریف گوش فرا دهند، و [هرگاه به گوش دادن برخیزند] از هر سو [شهاب] به سویشان پرتاب می شود،
خرمشاهی: به [اسرار] ملأاعلى گوش نتوانند داد و از هر سو رانده شوند فولادوند: [به طورى كه] نمى توانند به انبوه [فرشتگان] عالم بالا گوش فرا دهند و از هر سوى پرتاب مى شوند قمشهای: تا شیاطین هیچ از وحی و سخنان فرشتگان عالم بالا نشنوند و از هر طرف به قهر رانده شوند. مکارم شیرازی: آنها نميتوانند به (سخنان) فرشتگان عالم بالا گوش فرا دهند (و هرگاه چنين بخواهند) از هر سو هدف تيرها قرار ميگيرند!
دُحُورًا وَلَهُمْ عَذَابٌ وَاصِبٌ
﴿۹﴾
انصاریان: تا با خفت وخواری رانده شوند، وبرای آنان عذابی همیشگی است،
خرمشاهی: به راندنى سخت، و عذابى پاينده [در پيش] دارند فولادوند: با شدت به دور رانده مى شوند و برايشان عذابى دايم است قمشهای: هم به قهر برانندشان و هم به عذاب دائم (قیامت) گرفتار شوند. مکارم شیرازی: آنها به شدت به عقب رانده ميشوند، و براي آنان عذاب دائم است.
إِلَّا مَنْ خَطِفَ الْخَطْفَةَ فَأَتْبَعَهُ شِهَابٌ ثَاقِبٌ
﴿۱۰﴾
انصاریان: مگر آنکه شیطانی خبری را [دزدانه و] با سرعت برباید [و فرار کند] که در این صورت گلوله ای آتشین و شکافنده او را دنبال می کند.
خرمشاهی: مگر كسى كه ربايشى بربايد، كه شهابى درخشان در پىاش افتد فولادوند: مگر كسى كه [از سخن بالاييان] يكباره استراق سمع كند كه شهابى شكافنده از پى او مى تازد قمشهای: جز آنکه کسی (از شیاطین چون خواهد از عالم بالا) خبری برباید هم او را تیر شهاب فروزان تعقیب کند. مکارم شیرازی: مگر آنها كه در لحظه اي كوتاه براي استراق سمع به آسمان نزديك شوند كه شهاب ثاقب آنها را تعقيب ميكند! |
||