انصاریان: آیا در [خلوت] درون خود نیندیشیده اند؟ [که] خدا آسمان ها و زمین و آنچه را میان آنهاست، جز به حقّ و راستی و برای مدتی معین نیافریده است؛ و همانا بسیاری از مردم به دیدار [قیامت و محاسبه اعمال به وسیله] پروردگارشان کافرند.
خرمشاهی: آيا در دلهاى خويش نينديشيده‏اند كه خداوند آسمانها و زمين را و آنچه ما بين آنهاست، جز به حق و سرآمد معين نيافريده است، و بى‏گمان بسيارى از مردم لقاى پروردگارشان را منكرند
فولادوند: آيا در خودشان به تفكر نپرداخته‏ اند خداوند آسمانها و زمين و آنچه را كه ميان آن دو است جز به حق و تا هنگامى معين نيافريده است و [با اين همه] بسيارى از مردم لقاى پروردگارشان را سخت منكرند
قمشه‌ای: آیا در پیش نفوس خود تفکر نکردند (تا بدین حکمت پی‌برند) که خدا آسمانها و زمین و هر چه در بین آنهاست همه را جز به حق (و برای حکمت و مصلحت) و به وقت (و حد) معین نیافریده است؟ و بسیاری از مردم به شهود و لقای خدا (در عالم غیب و وعده ثواب و عقاب بهشت و دوزخ و قیامت) به کلی کافر و بی‌عقیده‌اند.
مکارم شیرازی: آيا آنها در دل خود نينديشيدند كه خداوند آسمانها و زمين و آنچه را ميان آن دو است، جز به حق و براي زمان معيني نيافريده، ولي بسياري از مردم (رستاخيز و) لقاي پروردگارشان را منكرند.

انصاریان: آیا [به غفلت نانی می خورند و بی خبر به سر می برند و] در زمین گردش نکرده اند تا با تأمل بنگرند سرانجام کسانی که پیش از اینان بودند چگونه بود؟ آنان قوی تر و نیرومندتر از اینان بودند، و زمین را [برای هدف های گوناگون] زیر و رو کردند و آن را بیش از آنچه اینان آبادش کردند، آباد نمودند، و پیامبرانشان دلایل روشن برای آنان آوردند [ولی به سبب تکذیب پیامبرانشان هلاک شدند]؛ پس خدا بر آن نبود که به آنان ستم کند، ولی آنان بودند که به خودشان ستم می کردند.
خرمشاهی: آيا در زمين سير و سفر نكرده‏اند كه بنگرند چگونه بوده است سرانجام كسانى كه پيش از آنان بودند آنان از ايشان نيرومندتر بودند، و زمين را كندوكاو كردند و بيش از آنچه آنان آباد ساخته بودند، آباد كردند، و پيامبرانشان برايشان پديده‏هاى شگرف آوردند، و [سرانجام‏] خداوند بر آنان ستم نكرد، بلكه خود در حق خويش ستم كردند
فولادوند: آيا در زمين نگرديده‏ اند تا ببينند فرجام كسانى كه پيش از آنان بودند چگونه بوده است آنها بس نيرومندتر از ايشان بودند و زمين را زير و رو كردند و بيش از آنچه آنها آبادش كردند آن را آباد ساختند و پيامبرانشان دلايل آشكار برايشان آوردند بنابراين خدا بر آن نبود كه بر ايشان ستم كند ليكن خودشان بر خود ستم میکردند
قمشه‌ای: آیا در زمین سیر نکردند تا ببینند که عاقبت کار پیشینیانشان (چون قوم عاد و ثمود) چه شد؟ در صورتی که از اینها بسیار تواناتر بودند و بیش از اینها در زمین کشتزار ساختند و کاخ و عمارت برافراشتند و پیامبرانشان با آیات و معجزات برای (هدایت) آنان آمدند (لیکن چون نپذیرفتند همه به کیفر کفر هلاک شدند). و خدا درباره آنها هیچ ستم نکرد بلکه آنها خود در حق خویش ستم می‌کردند.
مکارم شیرازی: آيا در زمين سير نكردند و ببينند عاقبت كساني كه قبل از آنها بودند چگونه شد؟، آنها نيروئي بيش از اينان داشتند، و زمين را (براي زراعت و آبادي) دگرگون ساختند، و بيش از آنچه اينان آباد كردند، عمران نمودند، و پيامبرانشان با دلائل روشن به سراغشان آمدند (اما آنها انكار كردند و كيفر خود را ديدند) خداوند هرگز به آنها ستم نكرد، آنها به خودشان ستم مي‏كردند.

انصاریان: آن گاه بدترین سرانجام، سرانجام کسانی بود که مرتکب زشتی شدند به سبب اینکه آیات خدا را تکذیب کردند و همواره آنها را به مسخره می گرفتند.
خرمشاهی: سپس سرانجام كسانى كه بد عملى كرده بودند، بدتر شد چرا كه آيات الهى را انكار و به آنها استهزاء مى‏كردند
فولادوند: آنگاه فرجام كسانى كه بدى كردند [بسى] بدتر بود [چرا] كه آيات خدا را تكذيب كردند و آنها را به ريشخند مى‏ گرفتند
قمشه‌ای: آخر سرانجام کار آنان که بسیار به اعمال زشت و کردار بد پرداختند این شد که آیات خدا را تکذیب و تمسخر کردند (زیرا معصیت، دل را تاریک کند و چون بسیار شود به ظلمت کفر انجامد).
مکارم شیرازی: سپس سرانجام كساني كه اعمال بد مرتكب شدند به جائي رسيد كه آيات خدا را تكذيب كردند و آنرا به سخريه گرفتند.

انصاریان: خدا مخلوقات را می آفریند، سپس آنان را [بعد از مرگشان] باز می گرداند، آن گاه به سوی او باز گردانده می شوید،
خرمشاهی: خداوند است كه آفرينش را آغاز كرده است، سپس آن را باز مى‏گرداند، سپس به سوى او باز گردانده مى‏شويد
فولادوند: خداست كه آفرينش را آغاز و سپس آن را تجديد مى ‏كند آنگاه به سوى او بازگردانيده مى ‏شويد
قمشه‌ای: خداست که خلق را نخست (از عدم) پدید آرد و باز (پس از مرگ و فنا) باز گرداند و همه به حضرت او بازگردانیده می‌شوید.
مکارم شیرازی: خداوند آفرينش را آغاز مي‏كند سپس آن را تجديد مي‏نمايد، سپس به سوي او باز مي‏گرديد.

انصاریان: و روزی که قیامت برپا شود گنهکاران [از شدت سختی و هولناکی آن اندوهگین گردند و به علت پذیرفته نشدن بهانه و عذرشان از رحمت خدا] مأیوس شوند،
خرمشاهی: روزى كه قيامت برپا شود، گناهكاران نوميد شوند
فولادوند: و روزى كه قيامت برپا شود مجرمان نوميد مى‏ گردند
قمشه‌ای: و روزی که ساعت قیامت بر پا شود بدکاران نومید و اندوهگین شوند.
مکارم شیرازی: آن روز كه قيامت بر پا مي‏شود مجرمان در نوميدي و غم و اندوه فرو مي‏روند.

انصاریان: و از معبودانشان [که آنها را کورکورانه می پرستیدند] برای آنان شفیعانی نخواهد بود، و آنان معبودانشان را [از روی واقعیت] انکار می کنند،
خرمشاهی: و براى آنان از شريكانى كه قائل بودند، كسى شفيعشان نباشد، و خود به شريكانى كه قائل بودند، منكر [و بى‏اعتقاد] شوند
فولادوند: و براى آنان از شريكانشان شفيعانى نيست و خود منكر شريكان خود مى ‏شوند
قمشه‌ای: و هیچ شفیع و مددکاری بر خود از آنان که شریک حق گرفتند نمی‌یابند بلکه به آن شریکان و خدایان باطل کافر می‌شوند.
مکارم شیرازی: و براي آنها شفيعاني از معبودانشان نخواهد بود و نسبت به معبودهائي كه آنها را شريك خدا قرار داده بودند كافر مي‏شوند.

انصاریان: و روزی که قیامت برپا شود آن روز [همه] از هم جدا می شوند،
خرمشاهی: و روزى كه قيامت برپا شود، آنگاه است كه از هم جدا شوند
فولادوند: و روزى كه رستاخيز برپا گردد آن روز [مردم] پراكنده مى ‏شوند
قمشه‌ای: و روزی که ساعت قیامت بر پا شود در آن روز خلایق (بر حسب مراتب طاعت و معرفت و کفر و عصیان) فرقه فرقه شوند.
مکارم شیرازی: آن روز كه قيامت بر پا مي‏گردد (مردم) از هم جدا مي‏شوند.

انصاریان: اما کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام داده اند، آنان را در بوستانی [سرسبز و خرم] مسرور وشادمان می دارند.
خرمشاهی: اما كسانى كه ايمان آورده‏اند و كارهاى شايسته كرده‏اند، ايشان در بوستانى سرخوشند
فولادوند: اما كسانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كرده‏ اند در گلستانى شادمان مى‏ گردند
قمشه‌ای: اما آن فرقه که ایمان آوردند و به نیکوکاری پرداختند مسرور (و محترم) به باغ بهشت منزل گیرند.
مکارم شیرازی: اما آنها كه ايمان آوردند و عمل صالح انجام دادند در باغي از بهشت شاد و مسرور خواهند بود.

انصاریان: و اما کسانی که کفر ورزیده و آیات ما و دیدار آخرت را تکذیب کرده اند، احضارشدگان در عذاب اند.
خرمشاهی: و اما كسانى كه كفرورزيده و آيات ما و لقاى آخرت را تكذيب كرده‏اند، اينانند كه در عذاب حاضر كرده شوند
فولادوند: و اما كسانى كه كافر شده و آيات ما و ديدار آخرت را به دروغ گرفته‏ اند پس آنان در عذاب حاضر آيند
قمشه‌ای: و اما آن فرقه که کافر شدند و آیات ما و دیدار آخرت را تکذیب کردند آنان را (برای کیفر) در عذاب دوزخ حاضر کنند.
مکارم شیرازی: و اما آنها كه به آيات ما و لقاي آخرت كافر شدند در عذاب الهي احضار مي‏شوند.

انصاریان: پس خدا را هنگامی که وارد شب می شوید و هنگامی که به صبح در می آیید، تسبیح گویید،
خرمشاهی: پس هنگامى كه در شامگاه يا در بامداد وارد شويد خداوند را تسبيح گوييد
فولادوند: پس خدا را تسبيح گوييد آنگاه كه به عصر درمى ‏آييد و آنگاه كه به بامداد درمى ‏شويد
قمشه‌ای: پس خدا را هنگام شام و صبحگاه (در نماز مغرب و صبح) تسبیح و ستایش گویید.
مکارم شیرازی: منزه است خداوند به هنگامي كه شام مي‏كنيد و صبح مي‏كنيد.