ParsQuran
سوره 26: الشعراء - جزء 19

فَإِنَّهُمْ عَدُوٌّ لِي إِلَّا رَبَّ الْعَالَمِينَ ﴿۷۷﴾
انصاریان: هم آنان قطعاً دشمن منند [چون اگر آنها را بپرستم، مرا دچار عذاب جاودانه خواهند کرد]، جز پروردگار جهانیان [که پرستیدنش مایه سعادت همیشگی و جاودانی است.]
خرمشاهی: [بدانيد كه‏] آنها دشمن منند، بر خلاف پروردگار جهانيان‏
فولادوند: قطعا همه آنها جز پروردگار جهانيان دشمن منند
قمشه‌ای: آنها مرا دشمن‌اند جز خدای یکتای عالمیان؟
مکارم شیرازی: همه آنها دشمن منند مگر پروردگار عالميان!
الَّذِي خَلَقَنِي فَهُوَ يَهْدِينِ ﴿۷۸﴾
انصاریان: همان کسی که مرا آفرید و هم او مرا هدایت می کند،
خرمشاهی: همان كسى كه مرا آفريده است و همو كه هدايتم مى‏كند
فولادوند: آن كس كه مرا آفريده و همو راهنماييم مى ‏كند
قمشه‌ای: همان خدایی که مرا بیافرید و به راه راستم هدایت می‌فرماید.
مکارم شیرازی: آن كسي كه مرا آفريد و هدايت مي‏كند.
وَالَّذِي هُوَ يُطْعِمُنِي وَيَسْقِينِ ﴿۷۹﴾
انصاریان: و آنکه او طعامم می دهد و سیرابم می کند
خرمشاهی: و همان كسى كه مرا سير و سيراب مى‏سازد
فولادوند: و آن كس كه او به من خوراك مى‏ دهد و سيرابم مى‏ گرداند
قمشه‌ای: و همان خدایی که مرا غذا می‌دهد و سیراب می‌گرداند.
مکارم شیرازی: و كسي كه مرا غذا مي‏دهد و سيراب مي‏نمايد.
وَإِذَا مَرِضْتُ فَهُوَ يَشْفِينِ ﴿۸۰﴾
انصاریان: و هنگامی که بیمار می شوم، او شفایم می دهد
خرمشاهی: و چون بيمار شدم مرا شفا مى‏بخشد
فولادوند: و چون بيمار شوم او مرا درمان مى ‏بخشد
قمشه‌ای: و چون بیمار شوم مرا شفا می‌دهد.
مکارم شیرازی: و هنگامي كه بيمار شوم مرا شفا مي‏دهد.
وَالَّذِي يُمِيتُنِي ثُمَّ يُحْيِينِ ﴿۸۱﴾
انصاریان: و آنکه مرا می میراند سپس زنده ام می کند
خرمشاهی: و همان كسى كه مرا مى‏ميراند و سپس [از نو] زنده‏ام مى‏سازد
فولادوند: و آن كس كه مرا مى‏ ميراند و سپس زنده‏ ام مى‏ گرداند
قمشه‌ای: و همان خدایی که مرا (از حیات چند روزه دنیا) می‌میراند و سپس (به حیات ابدی آخرت) زنده می‌گرداند.
مکارم شیرازی: و كسي كه مرا مي‏ميراند و سپس زنده مي‏كند.
وَالَّذِي أَطْمَعُ أَنْ يَغْفِرَ لِي خَطِيئَتِي يَوْمَ الدِّينِ ﴿۸۲﴾
انصاریان: و آنکه امید دارم روز جزا خطایم را بر من بیامرزد.
خرمشاهی: و همان كسى كه اميد دارم كه در روز جزا خطاى مرا ببخشد
فولادوند: و آن كس كه اميد دارم روز پاداش گناهم را بر من ببخشايد
قمشه‌ای: و همان خدایی که چشم امید دارم که روز جزا گناهم را بیامرزد.
مکارم شیرازی: و كسي كه اميد دارم گناهانم را در روز جزا به بخشد.
رَبِّ هَبْ لِي حُكْمًا وَأَلْحِقْنِي بِالصَّالِحِينَ ﴿۸۳﴾
انصاریان: پروردگارا! به من حکمت بخش، و مرا به شایستگان ملحق کن.
خرمشاهی: پروردگارا به من حكمت ببخش و مرا به شايستگان بپيوند
فولادوند: پروردگارا به من دانش عطا كن و مرا به صالحان ملحق فرماى
قمشه‌ای: بارالها، مرا حکمی ببخش (بر این مشرکان فرمانروایی ده) و به (رسل و) بندگان صالح خود ملحق ساز.
مکارم شیرازی: پروردگارا! به من علم و دانش مرحمت فرما، و مرا به صالحان ملحق كن.
وَاجْعَلْ لِي لِسَانَ صِدْقٍ فِي الْآخِرِينَ ﴿۸۴﴾
انصاریان: و برای من در آیندگان نامی نیک و ستایشی والا مرتبه قرار ده،
خرمشاهی: و براى من در ميان امتهاى آينده سخن [گوى‏] نيك قرار ده‏
فولادوند: و براى من در [ميان] آيندگان آوازه نيكو گذار
قمشه‌ای: و نامم بر زبان اقوام آتیه نیکو، و سخنم دلپذیر گردان.
مکارم شیرازی: و براي من در ميان امتهاي آينده زبان صدق (و ذكر خير) قرار ده.
وَاجْعَلْنِي مِنْ وَرَثَةِ جَنَّةِ النَّعِيمِ ﴿۸۵﴾
انصاریان: و مرا از وارثان بهشت پرنعمت گردان،
خرمشاهی: و مرا از ميراث بران بهشت پرناز و نعمت بدار
فولادوند: و مرا از وارثان بهشت پر نعمت گردان
قمشه‌ای: و مرا از وارثان بهشت پر نعمت قرار ده.
مکارم شیرازی: و مرا از وارثان بهشت پر نعمت گردان.
وَاغْفِرْ لِأَبِي إِنَّهُ كَانَ مِنَ الضَّالِّينَ ﴿۸۶﴾
انصاریان: و پدرم را بیامرز که او از گمراهان است،
خرمشاهی: و پدرم را بيامرز كه او از سرگشتگان بود
فولادوند: و بر پدرم ببخشاى كه او از گمراهان بود
قمشه‌ای: و از پدرم (یعنی عمویم) درگذر، که وی سخت از گمراهان است.
مکارم شیرازی: و پدرم (عمويم) را بيامرز كه او از گمراهان بود.