قَالَ هَذَا صِرَاطٌ عَلَيَّ مُسْتَقِيمٌ
﴿۴۱﴾
انصاریان: خدا فرمود: این [پیراسته شدن از هر ناخالصی] راهی است مستقیم [که تحقّقش در وجود بندگان مخلصم] برعهده من [است.]
خرمشاهی: فرمود اين راهى است كه تا به پيشگاه من مستقيم است فولادوند: فرمود اين راهى است راست [كه] به سوى من [منتهى مى شود] قمشهای: خدا فرمود: همین (اخلاص و پاکی سریرت) راه مستقیم به (درگاه رضای) من است. مکارم شیرازی: فرمود اين راه مستقيم من است (و سنت هميشگيم)...
إِنَّ عِبَادِي لَيْسَ لَكَ عَلَيْهِمْ سُلْطَانٌ إِلَّا مَنِ اتَّبَعَكَ مِنَ الْغَاوِينَ
﴿۴۲﴾
انصاریان: قطعاً تو را بر بندگانم تسلّطی نیست، مگر بر گمراهانی که از تو پیروی می کنند.
خرمشاهی: بدان كه بر بندگان [خالص] من دست نخواهى يافت، مگر كسانى از گمراهان كه از تو پيروى كنند فولادوند: در حقيقت تو را بر بندگان من تسلطى نيست مگر كسانى از گمراهان كه تو را پيروى كنند قمشهای: و هرگز تو را بر بندگان (برگزیده) من تسلط و غلبه نخواهد بود لیکن اقتدار و سلطه تو بر مردم گمراهی است که پیرو تو شوند. مکارم شیرازی: كه بر بندگانم تسلط نخواهي يافت مگر گمراهاني كه از تو پيروي ميكنند.
وَإِنَّ جَهَنَّمَ لَمَوْعِدُهُمْ أَجْمَعِينَ
﴿۴۳﴾
انصاریان: و مسلماً دوزخ، وعده گاه همگی آنان است.
خرمشاهی: و بىگمان جهنم ميعادگاه همگى آنان است فولادوند: و قطعا وعده گاه همه آنان دوزخ است قمشهای: و البته وعدهگاه جمیع آن مردم گمراه نیز آتش دوزخ خواهد بود. مکارم شیرازی: و جهنم ميعادگاه همه آنها است.
لَهَا سَبْعَةُ أَبْوَابٍ لِكُلِّ بَابٍ مِنْهُمْ جُزْءٌ مَقْسُومٌ
﴿۴۴﴾
انصاریان: برای آن هفت در است، برای هر دری گروهی از پیروان شیطان تقسیم شده اند.
خرمشاهی: كه هفت طبقه دارد و بخشى جدا كرده از آنان خاص هر طبقه است فولادوند: [دوزخى] كه براى آن هفت در است و از هر درى بخشى معين از آنان [وارد مى شوند] قمشهای: که آن دوزخ را هفت در است که هر دری برای ورود دستهای از گمراهان معین گردیده است. مکارم شیرازی: هفت در دارد و براي هر دري گروه معيني از آنها تقسيم شده اند!
إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ
﴿۴۵﴾
انصاریان: به یقین، پرهیزکاران در بهشت ها و چشمه سارها هستند.
خرمشاهی: [اما] پرهيزگاران در باغها[ى بهشتى] و چشمهسارانند فولادوند: بى گمان پرهيزگاران در باغها و چشمه سارانند قمشهای: البته اهل تقوا در باغها و نهرهای جاری خواهند بود. مکارم شیرازی: پرهيزگاران در باغها(ي سر سبز بهشت) و در كنار چشمه هاي آن هستند.
ادْخُلُوهَا بِسَلَامٍ آمِنِينَ
﴿۴۶﴾
انصاریان: [به آنان گویند:] با سلامت و امنیت وارد آنجا شوید.
خرمشاهی: [به آنان گويند] به سلامت و در امن و امان به آنجا درآييد فولادوند: [به آنان گويند] با سلامت و ايمنى در آنجا داخل شويد قمشهای: (به آنها خطاب شود که) شما با درود و سلام و با کمال ایمنی و احترام به بهشت ابد وارد شوید. مکارم شیرازی: (فرشتگان الهي به آنها ميگويند) داخل اين باغها شويد با سلامت و امنيت.
وَنَزَعْنَا مَا فِي صُدُورِهِمْ مِنْ غِلٍّ إِخْوَانًا عَلَى سُرُرٍ مُتَقَابِلِينَ
﴿۴۷﴾
انصاریان: و آنچه از دشمنی و کینه در سینه هایشان بوده برکنده ایم که برادروار بر تخت هایی روبروی یکدیگرند.
خرمشاهی: و از سينههاى آنان هر گونه كينهاى را مىزداييم، و دوستانه بر تختها روياروى بنشينند فولادوند: و آنچه كينه [و شائبه هاى نفسانى] در سينه هاى آنان است بركنيم برادرانه بر تختهايى روبروى يكديگر نشسته اند قمشهای: و ما آیینه دلهای پاک آنها را از کدورت کینه و حسد و هر خلق ناپسند به کلی پاک و پاکیزه ساختیم و همه برادروار روبروی یکدیگر بر تختهای عزت بنشینند. مکارم شیرازی: هر گونه غل (حسد و كينه و عداوت و خيانت) از سينه آنها بر ميكنيم (و روحشانرا پاك ميكنيم) در حالي كه همه برادرند و بر سريرها روبروي يكديگر قرار دارند.
لَا يَمَسُّهُمْ فِيهَا نَصَبٌ وَمَا هُمْ مِنْهَا بِمُخْرَجِينَ
﴿۴۸﴾
انصاریان: در آنجا خستگی و رنجی به آنان نمی رسد و هیچ گاه از آنجا اخراج نمی شوند.
خرمشاهی: نه به آنان در آنجا خستگى و ماندگى رسد، و نه از آنجا بيرونشان كنند فولادوند: نه رنجى در آنجا به آنان مى رسد و نه از آنجا بيرون رانده مى شوند قمشهای: در حالتی که هیچ رنج و زحمت در آنجا به آنها نرسد و هرگز از آن بهشت ابد بیرونشان نکنند. مکارم شیرازی: هرگز خستگي و تعب به آنها نميرسد و هيچگاه از آن اخراج نميگردند.
نَبِّئْ عِبَادِي أَنِّي أَنَا الْغَفُورُ الرَّحِيمُ
﴿۴۹﴾
انصاریان: به بندگانم خبر ده که یقیناً من [نسبت به مؤمنان] بسیار آمرزنده و مهربانم.
خرمشاهی: به بندگان من خبر ده كه من آمرزگار مهربانم فولادوند: به بندگان من خبر ده كه منم آمرزنده مهربان قمشهای: (ای رسول ما) بندگان مرا آگاه ساز که من بسیار آمرزنده و مهربانم. مکارم شیرازی: بندگانم را آگاه كن كه من غفور و رحيمم.
وَأَنَّ عَذَابِي هُوَ الْعَذَابُ الْأَلِيمُ
﴿۵۰﴾
انصاریان: و اینکه عذابم [برای مجرمان] همان عذاب دردناک است.
خرمشاهی: و [در جاى خود] عذاب من هم عذابى دردناك است فولادوند: و اينكه عذاب من عذابى است دردناك قمشهای: و نیز عذاب من بسیار سخت و دردناک است. مکارم شیرازی: (و نيز آنها را آگاه كن كه) عذاب و كيفر من عذاب دردناكي است. |
||