|
وَمَا يَأْتِيهِمْ مِنْ رَسُولٍ إِلَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ
﴿۱۱﴾
انصاریان: و هیچ پیامبری به سوی آنان نمی آمد مگر آنکه او را مسخره می کردند.
خرمشاهی: و هيچ پيامبرى براى آنان نيامد مگر آنكه او را ريشخند مىكردند فولادوند: و هيچ پيامبرى برايشان نيامد جز آنكه او را به مسخره مى گرفتند قمشه‌ای: و هیچ رسولی بر آن مردم نمی‌آمد جز آنکه به استهزای او می‌پرداختند. مکارم شیرازی: هيچ پيامبري به سراغ آنها نميآمد مگر اينكه او را به باد استهزاء ميگرفتند.
كَذَلِكَ نَسْلُكُهُ فِي قُلُوبِ الْمُجْرِمِينَ
﴿۱۲﴾
انصاریان: ما این گونه [که قابل فهمیدن باشد] قرآن را وارد قلوب بدکاران می کنیم.
خرمشاهی: بدينسان آن را در دل گناهكاران راه مىدهيم فولادوند: بدين گونه آن [استهزا] را در دل بزهكاران راه مى دهيم قمشه‌ای: این گونه ما قرآن را (روشن) در دل زشتکاران وارد سازیم، مکارم شیرازی: ما اينچنين (و با استفاده از تمام وسائل) قرآن را به درون دلهاي مجرمان راه ميدهيم.
لَا يُؤْمِنُونَ بِهِ وَقَدْ خَلَتْ سُنَّةُ الْأَوَّلِينَ
﴿۱۳﴾
انصاریان: [با این همه] به آن ایمان نمی آورند، و البته روش پیشینیان هم [در مسخره کردن آیات خدا و استهزای پیامبران] به همین صورت بوده است.
خرمشاهی: [كه] به آن ايمان نمىآورند، و سنت پيشينيان [نيز چنين] گذشته است فولادوند: [كه] به او ايمان نمى آورند و راه [و رسم] پيشينيان پيوسته چنين بوده است قمشه‌ای: لیکن به آن ایمان نمی‌آورند، و البته عادت امم سابقه هم (مانند امت تو بر همین انکار و استهزا نسبت به رسولان و کتب آسمانی) گذشت. مکارم شیرازی: (اما با اين حال) آنها به آن ايمان نميآورند، و سنت اقوام پيشين نيز چنين بود.
وَلَوْ فَتَحْنَا عَلَيْهِمْ بَابًا مِنَ السَّمَاءِ فَظَلُّوا فِيهِ يَعْرُجُونَ
﴿۱۴﴾
انصاریان: و اگر [برای دریافت حقایق ومعارف] دری از آسمان به روی آنان بگشاییم، که همواره از آن بالا روند.
خرمشاهی: و اگر بر آنان درى از [درهاى] آسمان مىگشوديم و آنان به آن عروج مىكردند فولادوند: و اگر درى از آسمان بر آنان مى گشوديم كه همواره از آن بالا مى رفتند قمشه‌ای: و اگر ما بر این کافران امتت دری از آسمان بگشاییم تا دائم بر آسمانها عروج (یا فرشتگان بر آنها نزول) کنند، مکارم شیرازی: و اگر دري از آسمان به روي آنان بگشائيم و آنها مرتبا در آن بالا روند...
لَقَالُوا إِنَّمَا سُكِّرَتْ أَبْصَارُنَا بَلْ نَحْنُ قَوْمٌ مَسْحُورُونَ
﴿۱۵﴾
انصاریان: باز خواهند گفت: یقیناً ما چشم بندی شده ایم، بلکه گروهی جادو شده هستیم.
خرمشاهی: باز بىشبهه مىگفتند ما فقط چشمبندى شدهايم، بلكه قومى جادوزده هستيم فولادوند: قطعا مى گفتند در حقيقت ما چشمبندى شده ايم بلكه ما مردمى هستيم كه افسون شده ايم قمشه‌ای: باز هم خواهند گفت: چشمان ما را فرو بسته‌اند، بلکه در ما سحر و جادویی به کار برده‌اند. مکارم شیرازی: باز ميگويند: ما را چشم بندي كرده اند! بلكه ما (سر تا پا) سحر شده ايم!!
وَلَقَدْ جَعَلْنَا فِي السَّمَاءِ بُرُوجًا وَزَيَّنَّاهَا لِلنَّاظِرِينَ
﴿۱۶﴾
انصاریان: به راستی که ما در آسمان، برج هایی قرار دادیم و آن را برای بینندگان [به شکل صورت های فلکی] آراستیم.
خرمشاهی: و به راستى در آسمان برجهايى آفريديم و آن را در چشم تماشاگران آراستيم فولادوند: و به يقين ما در آسمان برجهايى قرار داديم و آن را براى تماشاگران آراستيم قمشه‌ای: و همانا ما در آسمان کاخهای بلند برافراشتیم و بر چشم بینایان عالم آن کاخها را به زیب و زیور بیاراستیم. مکارم شیرازی: ما در آسمان برجهائي قرار داديم، و آنرا براي بينندگان تزيين كرديم.
وَحَفِظْنَاهَا مِنْ كُلِّ شَيْطَانٍ رَجِيمٍ
﴿۱۷﴾
انصاریان: و آن را از هر شیطان رانده شده ای حفظ کردیم.
خرمشاهی: و از [دستبرد] هر شيطان مطرودى محفوظ داشتيم فولادوند: و آن را از هر شيطان رانده شده اى حفظ كرديم قمشه‌ای: و آن را از (دستبرد) هر شیطان مردودی محفوظ داشتیم. مکارم شیرازی: و آنرا از هر شيطان مطرودي حفظ نموديم.
إِلَّا مَنِ اسْتَرَقَ السَّمْعَ فَأَتْبَعَهُ شِهَابٌ مُبِينٌ
﴿۱۸﴾
انصاریان: مگر آنکه دزدانه [خبرهای عالم بالا را] بشنود، که شهابی روشن او را دنبال می کند.
خرمشاهی: مگر كسى كه دزدانه [رازى] بشنود، كه شهابى روشن در پى او خواهد افتاد فولادوند: مگر آن كس كه دزديده گوش فرا دهد كه شهابى روشن او را دنبال مى كند قمشه‌ای: لیکن هر شیطانی برای سرقت سمع (یعنی برای دزدیدن و دریافتن سخن فرشتگان عالم بالا) به آسمان نزدیک شود تیر شهاب و شعله آسمانی او را تعقیب کند. مکارم شیرازی: مگر آنها كه استراق سمع كنند كه شهاب مبين آنان را تعقيب ميكند (و ميراند)
وَالْأَرْضَ مَدَدْنَاهَا وَأَلْقَيْنَا فِيهَا رَوَاسِيَ وَأَنْبَتْنَا فِيهَا مِنْ كُلِّ شَيْءٍ مَوْزُونٍ
﴿۱۹﴾
انصاریان: و زمین را گستراندیم و در آن کوه های استوار افکندیم، واز هر گیاه موزون وسنجیده ای در آن رویاندیم.
خرمشاهی: و زمين را گسترانيديم و در آن كوههاى استوار در انداختيم و در آن از هر چيز سنجيدهاى رويانيديم فولادوند: و زمين را گسترانيديم و در آن كوههاى استوار افكنديم و از هر چيز سنجيده اى در آن رويانيديم قمشه‌ای: و زمین را هم ما بگستردیم و در آن کوههای عظیم بر نهادیم و در آن از هر گیاه و هر نبات مناسب و موافق حکمت و عنایت برویانیدیم. مکارم شیرازی: و زمين را گسترديم، و در آن كوههاي ثابتي افكنديم، و از هر گياه موزون در آن رويانديم.
وَجَعَلْنَا لَكُمْ فِيهَا مَعَايِشَ وَمَنْ لَسْتُمْ لَهُ بِرَازِقِينَ
﴿۲۰﴾
انصاریان: و در آن برای شما و کسانی که روزی دهنده آنان نیستید، انواع وسایل و ابزار معیشت قرار دادیم.
خرمشاهی: و در آن براى شما و براى آنان كه شما روزىدهشان نيستيد، زيستمايهها پديد آورديم فولادوند: و براى شما و هر كس كه شما روزى دهنده او نيستيد در آن وسايل زندگى قرار داديم قمشه‌ای: و در این زمین هم لوازم معاش و زندگانی شما را مهیا کردیم و هم بر سایر حیوانات که شما به آنها روزی نمی‌دهید قوت و غذا فراهم ساختیم. مکارم شیرازی: و براي شما انواع وسايل زندگي در آن قرار داديم، و همچنين براي كساني كه شما نميتوانيد به آنها روزي دهيد. |
||
تغيير سوره و ترجمه
تلاوت
جستجو