بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ
﴿۱﴾
انصاریان: بگو: به پروردگار سپیده دم پناه می برم،
خرمشاهی: بگو به پروردگار فلق پناه مىبرم فولادوند: بگو پناه مى برم به پروردگار سپيده دم قمشهای: بگو: من پناه میجویم به خدای فروزنده صبح روشن. مکارم شیرازی: بگو پناه ميبرم به پروردگار سپيده صبح.
مِنْ شَرِّ مَا خَلَقَ
﴿۲﴾
انصاریان: از زیان مخلوقاتی که [با انحرافشان از قوانین الهی به انسان] ضرر می رسانند،
خرمشاهی: از شر هر آنچه آفريده است فولادوند: از شر آنچه آفريده قمشهای: از شرّ مخلوقات (شریر و مردم بد اندیش). مکارم شیرازی: از شر تمام آنچه آفريده است.
وَمِنْ شَرِّ غَاسِقٍ إِذَا وَقَبَ
﴿۳﴾
انصاریان: و از زیان شب هنگامی که با تاریکی اش درآید [که در آن تاریکی انواع حیوانات موذی و انسان های فاسق و فاجر برای ضربه زدن به انسان در کمین اند]
خرمشاهی: و از شر شب چون در آيد فولادوند: و از شر تاريكى چون فراگيرد قمشهای: و از شرّ شب تار هنگامی که (از پی آزار) در آید (و حشرات موذی و جنایتکاران و فتنه انگیران را به کمک ظلمتش به ظلم و جور و ستم بر انگیزد). مکارم شیرازی: و از شر هر موجود مزاحمي هنگامي كه وارد ميشود.
وَمِنْ شَرِّ النَّفَّاثَاتِ فِي الْعُقَدِ
﴿۴﴾
انصاریان: و از زیان زنان دمنده [که افسون و جادو] در گره ها [می دمند و با این کار شیطانی در زندگی فرد، خانواده و جامعه خسارت به بار می آورند]
خرمشاهی: و از شر زنان افسونگر دمنده در گرهها فولادوند: و از شر دمندگان افسون در گره ها قمشهای: و از شرّ زنان افسونگر که (به جادو) در گرهها بدمند. مکارم شیرازی: و از شر آنها كه در گره ها ميدمند (و هر تصميمي را سست ميكنند).
وَمِنْ شَرِّ حَاسِدٍ إِذَا حَسَدَ
﴿۵﴾
انصاریان: و از زیان حسود، زمانی که حسد می ورزد.
خرمشاهی: و از شر رشكبرى كه رشك برد فولادوند: و از شر [هر] حسود آنگاه كه حسد ورزد قمشهای: و از شرّ حسود بد خواه چون شراره آتش رشک و حسد بر افروزد. مکارم شیرازی: و از شر هر حسودي هنگامي كه حسد ميورزد. |
||