|
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
لِإِيلَافِ قُرَيْشٍ
﴿۱﴾
انصاریان: [خدا فیل سواران را هلاک کرد] تا قریش را [با یکدیگر و با مردم و با حرم امن] الفت دهد؛
خرمشاهی: براى همبستگى قريش فولادوند: براى الفت دادن قريش قمشه‌ای: (خدا با اصحاب فیل چنین کرد) برای آنکه قریش (خداشناس شوند و) با هم انس و الفت گیرند. مکارم شیرازی: (مجازات اصحاب الفيل) به خاطر اين بود كه قريش (به اين سرزمين مقدس) الفت گيرند (و مقدمات ظهور پيامبر فراهم شود).
إِيلَافِهِمْ رِحْلَةَ الشِّتَاءِ وَالصَّيْفِ
﴿۲﴾
انصاریان: [و نیز] به سفرهای [تجارتی] زمستانی و [سفرهای تجارتی] تابستانی پیوند و انس دهد [تا در آرامش و امنیت، امر معاششان را تأمین کنند.]
خرمشاهی: همبستگيشان در كوچ زمستانى و تابستانى فولادوند: الفتشان هنگام كوچ زمستان و تابستان [خدا پيلداران را نابود كرد] قمشه‌ای: الفتی که در سفرهای زمستان و تابستان آنان ثابت و بر قرار بماند. مکارم شیرازی: الفت آنها در سفرهاي زمستانه و تابستانه است.
فَلْيَعْبُدُوا رَبَّ هَذَا الْبَيْتِ
﴿۳﴾
انصاریان: پس باید پروردگار این خانه را بپرستند؛
خرمشاهی: پس بايد صاحب اين خانه را بپرستند فولادوند: پس بايد خداوند اين خانه را بپرستند قمشه‌ای: پس (به شکرانه این دوستی) باید یگانه خدای این خانه (کعبه) را پرستند. مکارم شیرازی: پس (به شكرانه اين نعمت بزرگ) بايد پروردگار اين خانه را عبادت كنند.
الَّذِي أَطْعَمَهُمْ مِنْ جُوعٍ وَآمَنَهُمْ مِنْ خَوْفٍ
﴿۴﴾
انصاریان: پروردگاری که آنان را از گرسنگی نجات داد، و از بیمی [که از دشمن داشتند] ایمنی شان بخشید.
خرمشاهی: همان كه ايشان را پس از گرسنگى [آذوقه و] خوراك داد و پس از ترس [و نگرانى]، ايمن داشت فولادوند: همان [خدايى] كه در گرسنگى غذايشان داد و از بيم [دشمن] آسوده خاطرشان كرد قمشه‌ای: همان خدایی که به آنها هنگام گرسنگی طعام داد و از ترس و خطراتشان ایمن ساخت. مکارم شیرازی: همانكس كه آنها را از گرسنگي نجات داد و از نااءمني رهائي بخشيد. |
||
تغيير سوره و ترجمه
تلاوت
جستجو