بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
أَلَمْ تَرَ كَيْفَ فَعَلَ رَبُّكَ بِأَصْحَابِ الْفِيلِ
﴿۱﴾
انصاریان: آیا ندانسته ای که پروردگارت با فیل سواران چه کرد؟
خرمشاهی: آيا ندانستهاى كه پروردگارت با پيلسواران چگونه رفتار كرد؟ فولادوند: مگر نديدى پروردگارت با پيلداران چه كرد قمشهای: آیا ندیدی که خدای تو با اصحاب فیل (سپاه فیل سوار ابرهه) چه کرد؟ مکارم شیرازی: آيا نديدي پروردگارت با اصحاب فيل (لشگر ابرهه كه به قصد نابودي كعبه آمده بودند) چه كرد؟!
أَلَمْ يَجْعَلْ كَيْدَهُمْ فِي تَضْلِيلٍ
﴿۲﴾
انصاریان: آیا نیرنگشان را در تباهی قرار نداد [ونقشه آنان را نقش بر آب نساخت؟!]
خرمشاهی: آيا نيرنگشان را بىاثر نساخت؟ فولادوند: آيا نيرنگشان را بر باد نداد قمشهای: آیا کید و تدبیر آنها را (که برای خرابی کعبه اندیشیدند) تباه نکرد؟ مکارم شیرازی: آيا نقشه آنها را در ضلالت و تباهي قرار نداد؟
وَأَرْسَلَ عَلَيْهِمْ طَيْرًا أَبَابِيلَ
﴿۳﴾
انصاریان: و بر ضد آنان گروه گروه پرندگانی فرستاد؛
خرمشاهی: و بر سر آنان پرندگانى فوجفوج فرستاد فولادوند: و بر سر آنها دسته دسته پرندگانى ا بابيل فرستاد قمشهای: و بر هلاک آنها مرغانی گروه گروه فرستاد. مکارم شیرازی: و بر سر آنها پرندگاني را گروه گروه فرستاد.
تَرْمِيهِمْ بِحِجَارَةٍ مِنْ سِجِّيلٍ
﴿۴﴾
انصاریان: [که] بر آنان سنگ هایی از نوع سنگ گِل می افکندند.
خرمشاهی: كه بر آنان سنگريزههايى از سنگ گل فرو انداختند فولادوند: [كه] بر آنان سنگهايى از گل [سخت] مى افكندند قمشهای: تا آن سپاه را به سنگهای سجّیل (دوزخی) سنگباران کردند. مکارم شیرازی: كه با سنگهاي كوچكي آنها را هدف قرار ميدادند.
فَجَعَلَهُمْ كَعَصْفٍ مَأْكُولٍ
﴿۵﴾
انصاریان: سرانجام همه آنان را چون کاه جویده شده قرار داد.
خرمشاهی: و سرانجام آنان را مانند برگ كاه نيمه جويده ساخت فولادوند: و [سرانجام خدا] آنان را مانند كاه جويده شده گردانيد قمشهای: و تنشان را چون علفی زیر دندان حیوان خرد گردانید. مکارم شیرازی: در نتيجه آنها را همچون كاه خورده شده قرار داد |
||