ParsQuran
سوره 103: العصر - جزء 30

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
وَالْعَصْرِ ﴿۱﴾
انصاریان: سوگند به عصر [ظهور پیامبر اسلام]
خرمشاهی: سوگند به روزگار
فولادوند: سوگند به عصر [غلبه حق بر باطل]
قمشه‌ای: قسم به عصر (نورانی رسول صلّی اللّه علیه و آله و سلّم یا دوران ظهور ولی عصر علیه السّلام).
مکارم شیرازی: به عصر سوگند،
إِنَّ الْإِنْسَانَ لَفِي خُسْرٍ ﴿۲﴾
انصاریان: [که] بی تردید انسان در زیان کاری بزرگی است؛
خرمشاهی: كه بى‏گمان انسان در زيانكارى است‏
فولادوند: كه واقعا انسان دستخوش زيان است
قمشه‌ای: که انسان هم در خسارت و زیان است.
مکارم شیرازی: كه انسانها همه در زيانند.
إِلَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَتَوَاصَوْا بِالْحَقِّ وَتَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ ﴿۳﴾
انصاریان: مگر کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام داده اند و یکدیگر را به حق توصیه نموده و به شکیبایی سفارش کرده اند.
خرمشاهی: مگر كسانى كه ايمان آورده‏اند و كارهاى شايسته كرده‏اند و همديگر را به حق سفارش كرده‏اند، و همديگر را به شكيبايى سفارش كرده‏اند
فولادوند: مگر كسانى كه گرويده و كارهاى شايسته كرده و همديگر را به حق سفارش و به شكيبايى توصيه كرده‏ اند
قمشه‌ای: مگر آنان که ایمان آورده و نیکوکار شدند و به درستی و راستی و پایداری (در دین) یکدیگر را سفارش کردند.
مکارم شیرازی: مگر كساني كه ايمان آورده، و اعمال صالح انجام داده‏ اند و يكديگر را به حق سفارش كرده، و يكديگر را به شكيبائي و استقامت توصيه نمود.