|
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
إِذَا زُلْزِلَتِ الْأَرْضُ زِلْزَالَهَا
﴿۱﴾
انصاریان: هنگامی که زمین را با [شدیدترین] لرزشش بلرزانند،
خرمشاهی: آنگاه كه زمين به زلزله[ى واپسين]اش بلرزد فولادوند: آنگاه كه زمين به لرزش [شديد] خود لرزانيده شود قمشه‌ای: هنگامی که زمین به سخت‌ترین زلزله خود به لرزه در آید. مکارم شیرازی: هنگامي كه زمين شديدا به لرزه در آيد.
وَأَخْرَجَتِ الْأَرْضُ أَثْقَالَهَا
﴿۲﴾
انصاریان: و زمین بارهای گرانش را بیرون اندازد،
خرمشاهی: و زمين بارهايش را بيرون ريزد فولادوند: و زمين بارهاى سنگين خود را برون افكند قمشه‌ای: و بارهای سنگین اسرار درون خویش (که گنجها و معادن و اموات و غیره است) همه را از دل خاک بیرون افکند. مکارم شیرازی: و زمين بارهاي سنگينش را خارج سازد!
وَقَالَ الْإِنْسَانُ مَا لَهَا
﴿۳﴾
انصاریان: و انسان بگوید: زمین را چه شده است؟
خرمشاهی: و انسان گويد آن را چه مىشود؟ فولادوند: و انسان گويد [زمين] را چه شده است قمشه‌ای: و (آن روز) آدمی (از فرط حیرت و اضطراب) گوید: زمین را چه پیش آمده؟ مکارم شیرازی: و انسان ميگويد زمين را چه ميشود (كه اينگونه ميلرزد)؟
يَوْمَئِذٍ تُحَدِّثُ أَخْبَارَهَا
﴿۴﴾
انصاریان: آن روز است که زمین اخبار خود را می گوید؛
خرمشاهی: در چنين روز رازهايش را باز گويد فولادوند: آن روز است كه [زمين] خبرهاى خود را باز گويد قمشه‌ای: آن هنگام زمین مردم را به حوادث خویش آگاه می‌سازد. مکارم شیرازی: در آن روز زمين تمام خبرهاي خود را بازگو ميكند.
بِأَنَّ رَبَّكَ أَوْحَى لَهَا
﴿۵﴾
انصاریان: زیرا که پروردگارت به او وحی کرده است.
خرمشاهی: از آنكه پروردگارت به او الهام فرستاده است فولادوند: [همان گونه] كه پروردگارت بدان وحى كرده است قمشه‌ای: که خدا به او چنین الهام کند (تا به سخن آید و خلق را به اخبارش آگه نماید). مکارم شیرازی: چرا كه پروردگارت به او وحي كرده است.
يَوْمَئِذٍ يَصْدُرُ النَّاسُ أَشْتَاتًا لِيُرَوْا أَعْمَالَهُمْ
﴿۶﴾
انصاریان: آن روز مردم [پس از پایان حساب] به صورت گروه های پراکنده [به سوی منزل های ابدی خود بهشت یا دوزخ] باز می گردند، تا اعمالشان را [به صورت تجسم یافته] به آنان نشان دهند.
خرمشاهی: در چنين روز انسانها گروه گروه باز گردند تا [نتيجه و حاصل] كارهايشان را به آنان بنمايانند فولادوند: آن روز مردم [به حال] پراكنده برآيند تا [نتيجه] كارهايشان به آنان نشان داده شود قمشه‌ای: درآن روز قیامت مردم از قبرها پراکنده بیرون آیند تا (پاداش نیک و بد) اعمال آنها را (در حساب و میزان حق) به آنان بنمایند. مکارم شیرازی: در آن روز مردم به صورت گروه هاي مختلف از قبرها خارج ميشوند تا اعمالشان به آنها نشان داده شود.
فَمَنْ يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ خَيْرًا يَرَهُ
﴿۷﴾
انصاریان: پس هرکس هموزن ذره ای نیکی کند، آن نیکی را ببیند.
خرمشاهی: پس هر كس هم سنگ ذرهاى عمل خير انجام داده باشد، [پاداش] آن را مىبيند فولادوند: پس هر كه هموزن ذره اى نيكى كند [نتيجه] آن را خواهد ديد قمشه‌ای: پس هر کس به قدر ذره‌ای کار نیک کرده باشد (پاداش) آن را خواهد دید. مکارم شیرازی: پس هر كس به اندازه سنگيني ذره اي كار خير انجام داده آن را ميبيند.
وَمَنْ يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ شَرًّا يَرَهُ
﴿۸﴾
انصاریان: و هرکس هموزن ذره ای بدی کند، آن بدی را ببیند.
خرمشاهی: و هركس هم سنگ ذرهاى عمل ناشايست انجام داده باشد، [كيفر] آن را مىبيند فولادوند: و هر كه هموزن ذره اى بدى كند [نتيجه] آن را خواهد ديد قمشه‌ای: و هر کس به قدر ذره‌ای کار زشتی مرتکب شده آن هم به کیفرش خواهد رسید. مکارم شیرازی: و هر كس به اندازه ذره اي كار بد كرده آن را ميبيند. |
||
تغيير سوره و ترجمه
تلاوت
جستجو