|
وَكَذَّبَ بِالْحُسْنَى
﴿۹﴾
انصاریان: و وعده نیکوتر را تکذیب کرد،
خرمشاهی: و وعده بهشت را دروغ انگاشت فولادوند: و [پاداش] نيكوتر را به دروغ گرفت قمشه‌ای: و نیکویی را تکذیب کرد. مکارم شیرازی: و پاداش نيك (الهي) را تكذيب كند.
فَسَنُيَسِّرُهُ لِلْعُسْرَى
﴿۱۰﴾
انصاریان: پس او را برای راه سخت و دشواری [که سلب هرگونه توفیق از اوست] آماده می کنیم،
خرمشاهی: زودا كه راهش را به سوى شر و دشوارى هموار كنيم فولادوند: بزودى راه دشوارى به او خواهيم نمود قمشه‌ای: پس به زودی کار او را (در دو عالم) دشوار می‌کنیم. مکارم شیرازی: ما به زودي او را در مسير دشواري قرار ميدهيم.
وَمَا يُغْنِي عَنْهُ مَالُهُ إِذَا تَرَدَّى
﴿۱۱﴾
انصاریان: و هنگامی که [به چاه هلاکت و گودال گور] سقوط کند ثروتش [چیزی از عذاب خدا] را از او دفع نمی کند.
خرمشاهی: و چون به هلاكت افتد مالش به كار او نيايد فولادوند: و چون هلاك شد [ديگر] مال او به كارش نمى آيد قمشه‌ای: و گاه عذاب و هلاکت داراییش وی را هیچ نجات نتواند داد. مکارم شیرازی: و در آن هنگام كه (در جهنم يا قبر) سقوط ميكند اموالش به حال او سودي نخواهد داشت!
إِنَّ عَلَيْنَا لَلْهُدَى
﴿۱۲﴾
انصاریان: بی تردید هدایت کردن بر عهده ماست.
خرمشاهی: بىگمان راهنمايى [بندگان] بر ماست فولادوند: همانا هدايت بر ماست قمشه‌ای: و البته بر ماست که (خلق را) هدایت کنیم. مکارم شیرازی: مسلما هدايت كردن بر ما است.
وَإِنَّ لَنَا لَلْآخِرَةَ وَالْأُولَى
﴿۱۳﴾
انصاریان: و به یقین دنیا و آخرت در سیطره مالکیّت ماست.
خرمشاهی: و بىگمان [جهان] واپسين و نخستين ما راست فولادوند: و در حقيقت دنيا و آخرت از آن ماست قمشه‌ای: و ملک دنیا و آخرت از ماست (به هر که بخواهیم و صلاح دانیم می‌بخشیم). مکارم شیرازی: و دنيا و آخرت از آن ما است.
فَأَنْذَرْتُكُمْ نَارًا تَلَظَّى
﴿۱۴﴾
انصاریان: پس شما را از آتشی که زبانه می کشد بیم می دهم.
خرمشاهی: پس شما را از آتشى كه زبانه زند هشدار دهم فولادوند: پس شما را به آتشى كه زبانه مى كشد هشدار دادم قمشه‌ای: من شما را از آتش شعله‌ور دوزخ ترسانیدم و آگاه ساختم. مکارم شیرازی: و من شما را از آتشي كه زبانه ميكشد بيم ميدهم.
لَا يَصْلَاهَا إِلَّا الْأَشْقَى
﴿۱۵﴾
انصاریان: [که] جز بدبخت ترین مردم در آن در نیایند.
خرمشاهی: كه جز شقاوت پيشه وارد آن نشود فولادوند: جز نگونبخت تر[ين مردم] در آن درنيايد قمشه‌ای: که هیچ کس در آن آتش در نیفتد مگر شقی‌ترین خلق. مکارم شیرازی: كسي جز بدبخت ترين مردم وارد آن نميشود.
الَّذِي كَذَّبَ وَتَوَلَّى
﴿۱۶﴾
انصاریان: همان که [دین را] تکذیب کرد و از آن روی گردانید.
خرمشاهی: همان كسى كه [حق را] انكار كرد و روى بر تافت فولادوند: همان كه تكذيب كرد و رخ برتافت قمشه‌ای: همان کس که (آیات و رسل حق را) تکذیب کرد و روی از آن بگردانید. مکارم شیرازی: همان كس كه آيات (خدا را) تكذيب كرد و به آن پشت نمود.
وَسَيُجَنَّبُهَا الْأَتْقَى
﴿۱۷﴾
انصاریان: و به زودی پرهیزکارترین [مردم] را از آن دور می دارند.
خرمشاهی: و تقواپيشه از آن دور داشته خواهد شد فولادوند: و پاكرفتارتر[ين مردم] از آن دور داشته خواهد شد قمشه‌ای: و اهل تقوا را از آن آتش دور سازند. مکارم شیرازی: و به زودي باتقواترين مردم از آن دور داشته ميشود.
الَّذِي يُؤْتِي مَالَهُ يَتَزَكَّى
﴿۱۸﴾
انصاریان: همان که مال خود را انفاق می کند تا [مال] رشد و نمو کند.
خرمشاهی: همان كسى كه مالش را مىبخشد كه پاكدلى يابد فولادوند: همان كه مال خود را مى دهد [براى آنكه] پاك شود قمشه‌ای: آن کس که مال خود را (به فقیران اسلام) به وجه زکات بدهد. مکارم شیرازی: همان كس كه مال خود را (در راه خدا) ميبخشد تا تزكيه نفس كند. |
||
تغيير سوره و ترجمه
تلاوت
جستجو