ParsQuran
سوره 92: الليل - جزء 30

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
وَاللَّيْلِ إِذَا يَغْشَى ﴿۱﴾
انصاریان: سوگند به شب هنگامی که فرو پوشد
خرمشاهی: سوگند به شب چون فرو پوشاند
فولادوند: سوگند به شب چون پرده افكند
قمشه‌ای: قسم به شب تار هنگامی که (جهان را در پرده سیاه) بپوشاند.
مکارم شیرازی: قسم به شب در آن هنگام كه جهان را بپوشاند.
وَالنَّهَارِ إِذَا تَجَلَّى ﴿۲﴾
انصاریان: و به روز هنگامی که آشکار شود
خرمشاهی: و سوگند به روز چون روشن شود
فولادوند: سوگند به روز چون جلوه‏ گرى آغازد
قمشه‌ای: و قسم به روز هنگامی که روشن و فروزان گردد.
مکارم شیرازی: و قسم به روز هنگامي كه تجلي كند.
وَمَا خَلَقَ الذَّكَرَ وَالْأُنْثَى ﴿۳﴾
انصاریان: و به آنکه نر و ماده آفرید؛
خرمشاهی: و سوگند به آنكه نرينه و مادينه آفريد
فولادوند: و [سوگند به] آنكه نر و ماده را آفريد
قمشه‌ای: و قسم به مخلوقات عالم که خدا همه را جفت نر و ماده بیافرید.
مکارم شیرازی: و قسم به آن كس كه جنس مذكر و مؤ نث را آفريد.
إِنَّ سَعْيَكُمْ لَشَتَّى ﴿۴﴾
انصاریان: همانا تلاشتان گوناگون و پراکنده است؛
خرمشاهی: كه كوشش شما پراكنده [و گونه‏گون‏] است‏
فولادوند: كه همانا تلاش شما پراكنده است
قمشه‌ای: (قسم به این آیات الهی) که سعی و کوشش شما مردم بسیار مختلف است (برخی بر صلاح و برخی بر فساد می‌کوشید).
مکارم شیرازی: كه سعي و تلاش شما مختلف است:
فَأَمَّا مَنْ أَعْطَى وَاتَّقَى ﴿۵﴾
انصاریان: اما کسی که [ثروتش را در راه خدا] انفاق کرد و پرهیزکاری پیشه ساخت
خرمشاهی: حال اگر كسى [مالى‏] بخشيد و پروا و پرهيز ورزيد
فولادوند: اما آنكه [حق خدا را] داد و پروا داشت
قمشه‌ای: اما هر کس عطا و احسان کرد و خدا ترس و پرهیزکار شد.
مکارم شیرازی: اما آن كس كه (در راه خدا) انفاق كند و پرهيزگاري پيش گيرد.
وَصَدَّقَ بِالْحُسْنَى ﴿۶﴾
انصاریان: و وعده نیکوتر را [که وعده خدا نسبت به پاداش انفاق و پرهیزکاری است] باور کرد؛
خرمشاهی: و [وعده‏] بهشت را استوار داشت‏
فولادوند: و [پاداش] نيكوتر را تصديق كرد
قمشه‌ای: و به نیکویی (یعنی به نعیم آخرت با هر خیر و سعادت که در قرآن بیان شده) تصدیق کرد.
مکارم شیرازی: و جزاي نيك (الهي) را تصديق كند.
فَسَنُيَسِّرُهُ لِلْيُسْرَى ﴿۷﴾
انصاریان: پس به زودی او را برای راه آسانی [که انجام همه اعمال نیک به توفیق خداست] آماده می کنیم
خرمشاهی: زودا كه راهش را به سوى خير و آسانى هموار كنيم‏
فولادوند: بزودى راه آسانى پيش پاى او خواهيم گذاشت
قمشه‌ای: ما هم البته کار او را (در دو عالم) سهل و آسان می‌گردانیم.
مکارم شیرازی: ما او را در مسير آساني قرار مي‏دهيم.
وَأَمَّا مَنْ بَخِلَ وَاسْتَغْنَى ﴿۸﴾
انصاریان: و اما کسی که [از انفاق ثروت] بخل ورزید و خود را بی نیاز نشان داد
خرمشاهی: و اما كسى كه دريغ‏ورزيد و بى‏نيازى نمود
فولادوند: و اما آنكه بخل ورزيد و خود را بى ‏نياز ديد
قمشه‌ای: اما هر کس بخل ورزید و خود را (از لطف خدا) بی نیاز دانست.
مکارم شیرازی: اما كسي كه بخل ورزد و از اين طريق بينيازي طلبد.
وَكَذَّبَ بِالْحُسْنَى ﴿۹﴾
انصاریان: و وعده نیکوتر را تکذیب کرد،
خرمشاهی: و وعده بهشت را دروغ انگاشت‏
فولادوند: و [پاداش] نيكوتر را به دروغ گرفت
قمشه‌ای: و نیکویی را تکذیب کرد.
مکارم شیرازی: و پاداش نيك (الهي) را تكذيب كند.
فَسَنُيَسِّرُهُ لِلْعُسْرَى ﴿۱۰﴾
انصاریان: پس او را برای راه سخت و دشواری [که سلب هرگونه توفیق از اوست] آماده می کنیم،
خرمشاهی: زودا كه راهش را به سوى شر و دشوارى هموار كنيم‏
فولادوند: بزودى راه دشوارى به او خواهيم نمود
قمشه‌ای: پس به زودی کار او را (در دو عالم) دشوار می‌کنیم.
مکارم شیرازی: ما به زودي او را در مسير دشواري قرار مي‏دهيم.