أَوْ إِطْعَامٌ فِي يَوْمٍ ذِي مَسْغَبَةٍ
﴿۱۴﴾
انصاریان: یا طعام دادن در روز گرسنگی و قحطی،
خرمشاهی: يا اطعامى [از بينوايان] در روزى گرسنگى زده فولادوند: يا در روز گرسنگى طعام دادن قمشهای: و طعام دادن در روز قحطی و گرسنگی است. مکارم شیرازی: يا اطعام كردن در روز گرسنگي.
يَتِيمًا ذَا مَقْرَبَةٍ
﴿۱۵﴾
انصاریان: به یتیمی خویشاوند،
خرمشاهی: در حق يتيمى خويشاوند فولادوند: به يتيمى خويشاوند قمشهای: به یتیم خویشاوندان خود. مکارم شیرازی: يتيمي از خويشاوندان را.
أَوْ مِسْكِينًا ذَا مَتْرَبَةٍ
﴿۱۶﴾
انصاریان: یا مستمندی خاک نشین؛
خرمشاهی: يا بينوايى خاكنشين فولادوند: يا بينوايى خاكنشين قمشهای: یا به فقیر مضطرّ خاک نشین. مکارم شیرازی: يا مستمندي به خاك افتاده را.
ثُمَّ كَانَ مِنَ الَّذِينَ آمَنُوا وَتَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ وَتَوَاصَوْا بِالْمَرْحَمَةِ
﴿۱۷﴾
انصاریان: علاوه بر [انجام] این [تکالیف]، از کسانی باشد که ایمان آورده اند و یکدیگر را به صبر و مهربانی سفارش کرده اند؛
خرمشاهی: تا سپس از كسانى باشد كه ايمان آوردهاند و همديگر را به شكيبايى و همديگر را به مهربانى سفارش كردهاند فولادوند: علاوه بر اين از زمره كسانى باشد كه گرويده و يكديگر را به شكيبايى و مهربانى سفارش كرده اند قمشهای: و آن گاه هم از آنان باشد که ایمان آورده و یکدیگر را به اهمیتت صبر و مهربانی با خلق سفارش میکنند. مکارم شیرازی: سپس از كساني بوده باشد كه ايمان آورده، و يكديگر را به شكيبائي و رحمت توصيه ميكنند.
أُولَئِكَ أَصْحَابُ الْمَيْمَنَةِ
﴿۱۸﴾
انصاریان: اینان سعادتمندان اند؛
خرمشاهی: اينانند كه اصحاب يميناند فولادوند: اينانند خجستگان قمشهای: که آنها اهل یمین و سعادتند (و نامه عمل به دست راست گیرند). مکارم شیرازی: آنها اصحاب اليمين هستند (و نامه اعمالشان را به دست راستشان ميدهند).
وَالَّذِينَ كَفَرُوا بِآيَاتِنَا هُمْ أَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ
﴿۱۹﴾
انصاریان: و کسانی که به آیات ما کفر ورزیدند، آنان شقاوتمندان اند
خرمشاهی: و كسانى كه به آيات ما انكار ورزيدهاند، آنانند كه اصحاب شمالاند فولادوند: و كسانى كه به انكار نشانه هاى ما پرداخته اند آنانند ناخجستگان شوم قمشهای: و آنان که به آیات ما (قرآن و دیگر کتب آسمانی) کافر شدند آنها اهل شومی و شقاوتند (نامه عمل به دست چپ دارند). مکارم شیرازی: و كساني كه آيات ما را انكار كرده اند افرادي شومند و نامه اعمالشان به دست چپشان داده ميشود.
عَلَيْهِمْ نَارٌ مُؤْصَدَةٌ
﴿۲۰﴾
انصاریان: بر آنان آتشی سرپوشیده احاطه دارد [که هیچ راه گریزی از آن ندارند.]
خرمشاهی: بر آنان آتشى چند لايه، [چيره] باشد فولادوند: بر آنان آتشى سرپوشيده احاطه دارد قمشهای: بر آن کافران آتشی سر پوشیده (که از آن راه گریزی نیست) احاطه خواهد کرد. مکارم شیرازی: بر آنها آتشي است فرو بسته (كه راه فراري از آن نيست). |
||