|
هَلْ فِي ذَلِكَ قَسَمٌ لِذِي حِجْرٍ
﴿۵﴾
انصاریان: آیا در آنچه گفته شد، سوگندی برای خردمند هست؟
خرمشاهی: آيا در اينها خردمندان را سوگندى سزاوار است؟ فولادوند: آيا در اين براى خردمند [نياز به] سوگندى [ديگر] است قمشه‌ای: آیا در این امور که (قسم به آنها یاد شد) نزد اهل خرد لیاقت سوگند نیست؟ مکارم شیرازی: آيا در آنچه گفته شد سوگند مهمي براي صاحبان خرد نيست؟!
أَلَمْ تَرَ كَيْفَ فَعَلَ رَبُّكَ بِعَادٍ
﴿۶﴾
انصاریان: آیا ندانسته ای که پروردگارت با قوم عاد چه کرد؟
خرمشاهی: آيا نينديشيدهاى كه پروردگارت در حق [قوم و سرزمين] عاد چگونه عمل كرد؟ فولادوند: مگر ندانسته اى كه پروردگارت با عاد چه كرد قمشه‌ای: آیا ندیدی که خدای تو با عاد (قوم هود) چه کرد؟ مکارم شیرازی: آيا نديدي پروردگارت به قوم عاد چه كرد؟
إِرَمَ ذَاتِ الْعِمَادِ
﴿۷﴾
انصاریان: و [با آن شهر] اِرم که دارای کاخ های باعظمت و ساختمان های بلند بود؟
خرمشاهی: كه ارم ستوندار داشت فولادوند: با عمارات ستوندار ارم قمشه‌ای: و نیز به اهل شهر ارم (یا قوم ارم) که صاحب قدرت و عظمت بودند چگونه کیفر داد؟ مکارم شیرازی: و با آن شهر «ارم» با عظمت.
الَّتِي لَمْ يُخْلَقْ مِثْلُهَا فِي الْبِلَادِ
﴿۸﴾
انصاریان: همان که مانندش در شهرها ساخته نشده بود؟
خرمشاهی: همان كه مانندش در [هيچيك از] شهرها ساخته نشده بود فولادوند: كه مانندش در شهرها ساخته نشده بود قمشه‌ای: در صورتی که مانند آن شهری (در استحکام و بزرگی و تنعّم) در بلاد عالم ساخته نشده بود. مکارم شیرازی: همان شهري كه نظيرش در بلاد آفريده نشده بود.
وَثَمُودَ الَّذِينَ جَابُوا الصَّخْرَ بِالْوَادِ
﴿۹﴾
انصاریان: و با قوم ثمود آنان که در آن وادی [برای ساختن بناهای استوار و محکم] تخته سنگ ها را می بریدند؟
خرمشاهی: و نيز قوم ثمود كه در وادىالقرى، [خانه از] سنگ مىبريدند [و مىتراشيدند] فولادوند: و با ثمود همانان كه در دره تخته سنگها را مى بريدند قمشه‌ای: و نیز به قوم ثمود که در دل آن وادی سنگ را شکافته و کاخها بر خود از سنگ می‌ساختند چه کیفر سخت داد؟ مکارم شیرازی: و قوم ثمود كه صخره هاي عظيم را از دره ميبريدند (و از آن خانه و كاخ ميساختند).
وَفِرْعَوْنَ ذِي الْأَوْتَادِ
﴿۱۰﴾
انصاریان: و با فرعون نیرومند که دارای میخ های شکنجه بود؟
خرمشاهی: و فرعون صاحب سپاه فولادوند: و با فرعون صاحب خرگاه ها [و بناهاى بلند] قمشه‌ای: و نیز فرعون (و فرعونیان) را که صاحب قدرت و سپاه بسیار بود (چگونه به دریای هلاک غرق نمود). مکارم شیرازی: و فرعوني كه قدرتمند و شكنجه گر بود.
الَّذِينَ طَغَوْا فِي الْبِلَادِ
﴿۱۱﴾
انصاریان: همانان که در شهرها، طغیان وسرکشی کردند؟
خرمشاهی: كسانى كه در شهرها سر به طغيان برداشته بودند فولادوند: همانان كه در شهرها سر به طغيان برداشتند قمشه‌ای: آنان که در روی زمین ظلم و طغیان کردند. مکارم شیرازی: همان اقوامي كه در شهرها طغيان كردند.
فَأَكْثَرُوا فِيهَا الْفَسَادَ
﴿۱۲﴾
انصاریان: و در آنها فساد وتباه کاری فراوانی به بار آوردند؟
خرمشاهی: و در آنجا چه بسيار فتنه و فساد مىكردند فولادوند: و در آنها بسيار تبهكارى كردند قمشه‌ای: و بسیار فساد و فتنه انگیختند. مکارم شیرازی: و فساد فراوان در آنها ببار آوردند.
فَصَبَّ عَلَيْهِمْ رَبُّكَ سَوْطَ عَذَابٍ
﴿۱۳﴾
انصاریان: پس پروردگارت تازیانه عذاب های گوناگون را بر آنان فرو ریخت.
خرمشاهی: و سرانجام پروردگارت تازيانه عذاب را بر سر آنان كشيد فولادوند: [تا آنكه] پروردگارت بر سر آنان تازيانه عذاب را فرونواخت قمشه‌ای: تا آنکه خدای تو بر آنها تازیانه عذاب پی در پی فرستاد. مکارم شیرازی: لذا خداوند تازيانه عذاب را بر آنها فرو ريخت.
إِنَّ رَبَّكَ لَبِالْمِرْصَادِ
﴿۱۴﴾
انصاریان: بی تردید پروردگارت در کمین گاه است؛
خرمشاهی: بىگمان پروردگارت در كمينگاه است فولادوند: زيرا پروردگار تو سخت در كمين است قمشه‌ای: خدای تو البته در کمینگاه (ستمکاران) است. مکارم شیرازی: مسلما پروردگار تو در كمينگاه است. |
||
تغيير سوره و ترجمه
تلاوت
جستجو