فَيَوْمَئِذٍ لَا يُعَذِّبُ عَذَابَهُ أَحَدٌ
﴿۲۵﴾
انصاریان: پس در آن روز هیچ کس چون عذاب کردن او عذاب نکند،
خرمشاهی: پس در چنين روز هيچ كس چون عذاب او [خداوند]، عذاب نكند فولادوند: پس در آن روز هيچ كس چون عذاب كردن او عذاب نكند قمشهای: و آن روز به مانند عذاب خدا هیچ کس عذاب نکند. مکارم شیرازی: در آن روز هيچكس عذابي همانند عذاب او نميكند.
وَلَا يُوثِقُ وَثَاقَهُ أَحَدٌ
﴿۲۶﴾
انصاریان: و هیچ کس چون به بند کشیدن او به بند نکشد.
خرمشاهی: و هيچ كس چون بند نهادن او، بند ننهد فولادوند: و هيچ كس چون دربندكشيدن او دربند نكشد قمشهای: و به مانند به بند هلاک کشیدن او هیچ کس به بند نکشد. مکارم شیرازی: و هيچكس همچون او كسي را به بند نميكشد.
يَا أَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ
﴿۲۷﴾
انصاریان: ای جان آرام گرفته و اطمینان یافته!
خرمشاهی: هان اى نفس مطمئنه فولادوند: اى نفس مطمئنه قمشهای: (آن هنگام به اهل ایمان خطاب لطف رسد که) ای نفس (قدسی) مطمئن و دل آرام. مکارم شیرازی: تو اي روح آرام يافته!
ارْجِعِي إِلَى رَبِّكِ رَاضِيَةً مَرْضِيَّةً
﴿۲۸﴾
انصاریان: به سوی پروردگارت در حالی که از او خشنودی و او هم از تو خشنود است، باز گرد.
خرمشاهی: به سوى پروردگارت كه تو از او خشنودى و او از تو خشنود است، باز گرد فولادوند: خشنود و خداپسند به سوى پروردگارت بازگرد قمشهای: به حضور پروردگارت باز آی که تو خشنود به (نعمتهای ابدی) او و او راضی از توست. مکارم شیرازی: به سوي پروردگارت بازگرد در حالي هم تو از او خشنودي و هم او از تو خشنود است.
فَادْخُلِي فِي عِبَادِي
﴿۲۹﴾
انصاریان: پس در میان بندگانم درآی
خرمشاهی: و در زمره بندگان من درآى فولادوند: و در ميان بندگان من درآى قمشهای: باز آی و در صف بندگان خاص من در آی. مکارم شیرازی: و در سلك بندگانم داخل شو.
وَادْخُلِي جَنَّتِي
﴿۳۰﴾
انصاریان: و در بهشتم وارد شو.
خرمشاهی: و به بهشت من وارد شو فولادوند: و در بهشت من داخل شو قمشهای: و در بهشت من داخل شو. مکارم شیرازی: و در بهشتم ورود كن. |
||