|
وَالسَّمَاءِ ذَاتِ الرَّجْعِ
﴿۱۱﴾
انصاریان: سوگند به آسمان که دارای باران فراوان و پرریزش است.
خرمشاهی: و سوگند به آسمان باراندار فولادوند: سوگند به آسمان بارشانگيز قمشه‌ای: قسم به آسمان فرو ریزنده باران. مکارم شیرازی: سوگند به آسمان پرباران!
وَالْأَرْضِ ذَاتِ الصَّدْعِ
﴿۱۲﴾
انصاریان: و سوگند به زمین که [برای جوشیدن چشمه ها و کشت و زرع و روییدن نباتات] دارای شکاف است.
خرمشاهی: و سوگند به زمين برشكافته به گياه فولادوند: سوگند به زمين شكافدار [آماده كشت] قمشه‌ای: و قسم به زمین گیاه روینده (برای خلقان). مکارم شیرازی: و سوگند به زمين پرشكاف (كه گياهان از آن سر برمي آورند).
إِنَّهُ لَقَوْلٌ فَصْلٌ
﴿۱۳﴾
انصاریان: بی تردید که این قرآن، سخنی جداکننده [میان حق و باطل] است
خرمشاهی: كه آن [قرآن] سخنى قاطع است فولادوند: [كه] در حقيقت قرآن گفتارى قاطع و روشنگر است قمشه‌ای: که قرآن به حقیقت کلام جدا کننده (حق از باطل) است. مکارم شیرازی: كه اين يك سخن حق است.
وَمَا هُوَ بِالْهَزْلِ
﴿۱۴﴾
انصاریان: و آن هرگز شوخی نیست.
خرمشاهی: و هزل نيست فولادوند: و آن شوخى نيست قمشه‌ای: و هرگز سخن هزل بیهوده نیست. مکارم شیرازی: و شوخي نيست.
إِنَّهُمْ يَكِيدُونَ كَيْدًا
﴿۱۵﴾
انصاریان: آنان همواره [برای خاموش کردن نور حق] حیله می کنند
خرمشاهی: آنان نيرنگى مىسگالند فولادوند: آنان دست به نيرنگ مى زنند قمشه‌ای: دشمنان اسلام هر چه بتوانند کید و مکر (بر محو اسلام) می‌کنند. مکارم شیرازی: آنها پيوسته حيله ميكنند.
وَأَكِيدُ كَيْدًا
﴿۱۶﴾
انصاریان: و من [هم در برابر آنان] چاره و تدبیری [مناسب] می کنم.
خرمشاهی: من نيز تدبيرى مىانديشم فولادوند: و [من نيز] دست به نيرنگ مى زنم قمشه‌ای: و من هم در مقابل مکرشان مکر خواهم کرد. مکارم شیرازی: و من در مقابل آنها چاره ميكنم.
فَمَهِّلِ الْكَافِرِينَ أَمْهِلْهُمْ رُوَيْدًا
﴿۱۷﴾
انصاریان: پس کافران را مهلت ده و مدت اندکی آنان را در این حالی که هستند، واگذار.
خرمشاهی: پس كافران را مهلت ده، و اندك زمانى فرو گذارشان فولادوند: پس كافران را مهلت ده و كمى آنان را به حال خود واگذار قمشه‌ای: پس اندکی کافران را مهلت ده و آنها را فرو گذار (تا وقت کیفرشان فرا رسد). مکارم شیرازی: حال كه چنين است كافران را اندكي مهلت ده (تا سزاي اعمالشان را ببينند). |
||
تغيير سوره و ترجمه
تلاوت
جستجو