إِنَّهُ هُوَ يُبْدِئُ وَيُعِيدُ
﴿۱۳﴾
انصاریان: اوست که [مخلوقات را] می آفریند، و [پس از مرگ] باز می گرداند….
خرمشاهی: اوست كه [آفرينش را] آغاز كرده است و باز مىگرداند فولادوند: هم اوست كه [آفرينش را] آغاز مى كند و بازمى گرداند قمشهای: اوست که به حقیقت نخست خلق را بیافریند و باز (پس از مرگ به عرصه قیامت) برگرداند. مکارم شیرازی: او است كه آفرينش را آغاز ميكند، و او است كه بازمي گرداند.
وَهُوَ الْغَفُورُ الْوَدُودُ
﴿۱۴﴾
انصاریان: و او بسیار آمرزنده و دوستدار [مؤمنان] است.
خرمشاهی: و اوست آمرزگار دوستدار فولادوند: و اوست آن آمرزنده دوستدار [مؤمنان] قمشهای: و هم او بسیار آمرزنده و دوستدار مؤمنان است. مکارم شیرازی: و او آمرزنده و دوستدار (مؤ منان) است.
ذُو الْعَرْشِ الْمَجِيدُ
﴿۱۵﴾
انصاریان: صاحب عرش و ارجمند [و عالی صفات] است. ….
خرمشاهی: صاحب ارجمند عرش فولادوند: صاحب ارجمند عرش قمشهای: و خداوند عرش (عظیم) و هم با اقتدار و عزت است. مکارم شیرازی: صاحب عرش مجيد است.
فَعَّالٌ لِمَا يُرِيدُ
﴿۱۶﴾
انصاریان: آنچه را بخواهد [بی آنکه بازدارنده ای در برابرش باشد] انجام می دهد. ….
خرمشاهی: كردگار خواسته خويش فولادوند: هر چه را بخواهد انجام مى دهد قمشهای: هر چه بخواهد آن را در کمال قدرت و اختیار انجام دهد. مکارم شیرازی: و آنچه را ميخواهد انجام ميدهد.
هَلْ أَتَاكَ حَدِيثُ الْجُنُودِ
﴿۱۷﴾
انصاریان: آیا خبر آن سپاهیان به تو رسیده است؟
خرمشاهی: آيا داستان سپاهيان به تو رسيده است؟ فولادوند: آيا حديث [آن] سپاهيان قمشهای: آیا احوال جنود (شاهان گذشته) بر تو حکایت شده است؟ مکارم شیرازی: آيا داستان لشكرها به تو رسيده است؟!
فِرْعَوْنَ وَثَمُودَ
﴿۱۸﴾
انصاریان: [سپاهیان] فرعون و ثمود [که به سبب تکذیبشان به عذابی دردناک دچار شدند؛]
خرمشاهی: فرعون و قوم ثمود فولادوند: فرعون و ثمود بر تو آمد قمشهای: داستان فرعون و قوم ثمود (که به کیفر کفر و دشمنی با رسل هلاک شدند). مکارم شیرازی: لشكريان فرعون و ثمود.
بَلِ الَّذِينَ كَفَرُوا فِي تَكْذِيبٍ
﴿۱۹﴾
انصاریان: [فقط آنان تکذیب گر نبودند] بلکه کافران [قوم تو] در تکذیبی سخت ترند….
خرمشاهی: آرى كافران در انكارند فولادوند: [نه] بلكه آنان كه كافر شده اند در تكذيباند قمشهای: بلی آنان که کافرند به تکذیب میپردازند. مکارم شیرازی: بلكه كافران پيوسته مشغول تكذيب حقند.
وَاللَّهُ مِنْ وَرَائِهِمْ مُحِيطٌ
﴿۲۰﴾
انصاریان: و خدا از همه سو بر آنان احاطه دارد.
خرمشاهی: و خداوند بر فراز ايشان چيره است فولادوند: با آنكه خدا از هر سو بر ايشان محيط است قمشهای: و خدا بر همه آنها محیط است. مکارم شیرازی: و خداوند به همه آنها احاطه دارد.
بَلْ هُوَ قُرْآنٌ مَجِيدٌ
﴿۲۱﴾
انصاریان: [چنین نیست که درباره قرآن می پندارند] بلکه آن، قرآنی باعظمت و بلند مرتبه است
خرمشاهی: حق اين است كه آن قرآن مجيد است فولادوند: آرى آن قرآنى ارجمند است قمشهای: بلکه این کتاب قرآن بزرگوار و ارجمند الهی است. مکارم شیرازی: (اين سخن سحر و دروغ نيست) بلكه قرآن با عظمت است.
فِي لَوْحٍ مَحْفُوظٍ
﴿۲۲﴾
انصاریان: که در لوح محفوظ است [به همین خاطر از دستبرد هر تحریف گری مصون است.]
خرمشاهی: در لوحى محفوظ فولادوند: كه در لوحى محفوظ است قمشهای: که در لوح محفوظ حق (و صفحه عالم ازلی) نگاشته است. مکارم شیرازی: كه در لوح محفوظ جاي دارد. |
||