وَإِذَا قُرِئَ عَلَيْهِمُ الْقُرْآنُ لَا يَسْجُدُونَ
﴿۲۱﴾
انصاریان: و هرگاه قرآن را بر آنان خوانند، خاضع و تسلیم نمی شوند؟!
خرمشاهی: و چون بر آنان قرآن خوانند، به سجده نيفتند فولادوند: و چون بر آنان قرآن تلاوت مى شود چهره بر خاك نمى سايند قمشهای: و چون بر آنان آیات قرآن تلاوت شود سجده حق نمیکنند؟ مکارم شیرازی: و هنگامي كه قرآن بر آنها خوانده شود سجده نميكنند؟
بَلِ الَّذِينَ كَفَرُوا يُكَذِّبُونَ
﴿۲۲﴾
انصاریان: بلکه کافران همواره انکار هم می کنند!
خرمشاهی: بلكه كافران انكار مىورزند فولادوند: [نه] بلكه آنان كه كفر ورزيده اند تكذيب مى كنند قمشهای: بلکه آن مردم کافر (قرآن خدا را) تکذیب میکنند. مکارم شیرازی: بلكه كافران پيوسته آيات الهي را تكذيب ميكنند.
وَاللَّهُ أَعْلَمُ بِمَا يُوعُونَ
﴿۲۳﴾
انصاریان: و خدا به آنچه [از انکار، کفر، نفاق، حسد و...] در دل خود جمع می کنند، داناتر است.
خرمشاهی: و خداوند به آنچه در دل مىدارند داناتر است فولادوند: و خدا به آنچه در سينه دارند داناتر است قمشهای: و خدا به آنچه در دل پنهان میدارند (از خود آنها) داناتر است. مکارم شیرازی: و خداوند آنچه را در دل پنهان ميدارند به خوبي ميداند.
فَبَشِّرْهُمْ بِعَذَابٍ أَلِيمٍ
﴿۲۴﴾
انصاریان: پس آنان را به عذابی دردناک بشارت ده. ….
خرمشاهی: پس ايشان را از عذابى دردناك خبر ده فولادوند: پس آنان را از عذابى دردناك خبر ده قمشهای: پس آنها را به عذاب دردناک (دوزخ) بشارت ده. مکارم شیرازی: پس آنها را به عذاب دردناك بشارت ده.
إِلَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَهُمْ أَجْرٌ غَيْرُ مَمْنُونٍ
﴿۲۵﴾
انصاریان: مگر آنان را که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام داده اند، که آنان را پاداشی جاودان و بی منت است.
خرمشاهی: مگر كسانى كه ايمان آوردهاند و كارهاى شايسته كردهاند، كه ايشان را پاداشى است ناكاسته [/بىمنت] فولادوند: مگر كسانى كه گرويده و كارهاى شايسته كرده اند كه آنان را پاداشى بى منت خواهد بود قمشهای: مگر آنان که ایمان آرند و نیکوکار شوند که آنها را اجری بی منّت و ثوابی بی نهایت (در بهشت جاودانی) خواهد بود. مکارم شیرازی: مگر آنها كه ايمان آورده اند و اعمال صالح انجام داده اند كه براي آنها پاداشي است قطع نشدني. |
||