|
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
إِذَا السَّمَاءُ انْشَقَّتْ
﴿۱﴾
انصاریان: هنگامی که آسمان بشکافد
خرمشاهی: آنگاه كه آسمان بشكافد فولادوند: آنگاه كه آسمان زهم بشكافد قمشه‌ای: هنگامی که آسمان شکافته شود. مکارم شیرازی: در آن هنگام كه آسمان (كرات آسماني) شكافته شود.
وَأَذِنَتْ لِرَبِّهَا وَحُقَّتْ
﴿۲﴾
انصاریان: و فرمان پروردگارش را اطاعت کند، و [به این اطاعت از فرمان،] سزاوارتر گردد
خرمشاهی: و به [امر] پروردگارش گوش بسپارد و خود چنين سزد فولادوند: و پروردگارش را فرمان برد و [چنين] سزد قمشه‌ای: و به فرمان حق گوش فرا دارد و البته سزد که فرمان او پذیرد. مکارم شیرازی: و تسليم فرمان پروردگارش شود، و سزاوار است چنين باشد.
وَإِذَا الْأَرْضُ مُدَّتْ
﴿۳﴾
انصاریان: و هنگامی که زمین گسترده شود
خرمشاهی: و آنگاه كه زمين بازكشيده گردد فولادوند: و آنگاه كه زمين كشيده شود قمشه‌ای: و هنگامی که زمین وسیع و منبسط شود. مکارم شیرازی: و در آن هنگام كه زمين گسترده شود.
وَأَلْقَتْ مَا فِيهَا وَتَخَلَّتْ
﴿۴﴾
انصاریان: و آنچه را در درون دارد بیرون افکند، و تهی گردد
خرمشاهی: و هر چه در دل آن است بيرون اندازد و تهى گردد فولادوند: و آنچه را كه در آن است بيرون افكند و تهى شود قمشه‌ای: و هر چه در درون دل پنهان داشته (از مردگان و گنجها و معادن) همه را به کلی بیرون افکند و تهی گردد. مکارم شیرازی: و آنچه در درون دارد بيرون افكنده و خالي شود.
وَأَذِنَتْ لِرَبِّهَا وَحُقَّتْ
﴿۵﴾
انصاریان: و فرمان پروردگارش را اطاعت کند، و [به این اطاعتِ از فرمان،] سزاوارتر گردد،
خرمشاهی: و به [امر] پروردگارش گوش بسپارد و خود چنين سزد فولادوند: و پروردگارش را فرمان برد و [چنين] سزد قمشه‌ای: و به فرمان خدا گوش فرا دهد د البته سزد که فرمان او پذیرد (در آن هنگام قیامت بر پا شود). مکارم شیرازی: و تسليم فرمان پروردگارش گردد، و شايسته است كه چنين باشد.
يَا أَيُّهَا الْإِنْسَانُ إِنَّكَ كَادِحٌ إِلَى رَبِّكَ كَدْحًا فَمُلَاقِيهِ
﴿۶﴾
انصاریان: ای انسان! یقیناً تو با کوشش و تلاشی سخت به سوی پروردگارت در حرکتی، پس او را [در حالی که مقام فرمانروایی مطلق و حکومت بر همه چیز ویژه اوست و هیچ حکومتی در برابرش وجود ندارد،] دیدار می کنی،
خرمشاهی: هان اى انسان تو در راه پروردگارت سخت كوشيدهاى [و رنج بردهاى] و به لقاى او نايل خواهى شد فولادوند: اى انسان حقا كه تو به سوى پروردگار خود بسختى در تلاشى و او را ملاقات خواهى كرد قمشه‌ای: ای انسان البته با هر رنج و مشقت (در راه طاعت و عبادت حق بکوش که) عاقبت حضور پروردگار خود می‌روی. مکارم شیرازی: اي انسان! تو با تلاش و رنج به سوي پروردگارت ميروي و او را ملاقات خواهي كرد.
فَأَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ بِيَمِينِهِ
﴿۷﴾
انصاریان: اما کسی که نامه اعمالش را به دست راستش دهند،
خرمشاهی: اما هر كس كه كارنامهاش به دست راستش داده شود فولادوند: اما كسى كه كارنامه اش به دست راستش داده شود قمشه‌ای: اما آن کس که (در آن روز) نامه اعمالش به دست راست دهند. مکارم شیرازی: اما كسي كه نامه اعمالش به دست راستش داده شده.
فَسَوْفَ يُحَاسَبُ حِسَابًا يَسِيرًا
﴿۸﴾
انصاریان: به زودی با حسابی آسان به حسابش رسیدگیشود،
خرمشاهی: زودا كه حسابى آسان، با او محاسبه گردد فولادوند: بزودى اش حسابى بس آسان كنند قمشه‌ای: آن کس بسیار حسابش آسان کنند. مکارم شیرازی: به زودي حساب آساني براي او ميشود.
وَيَنْقَلِبُ إِلَى أَهْلِهِ مَسْرُورًا
﴿۹﴾
انصاریان: و خوشحال و شادمان به سوی خانواده اش [در بهشت] باز گردد،
خرمشاهی: و شادمان به سوى خانوادهاش بازگردد فولادوند: و شادمان به سوى كسانش باز گردد قمشه‌ای: و او به سوی کسان و خویشانش (در بهشت) مسرور و شادمان خواهد رفت. مکارم شیرازی: و خوشحال به اهل و خانواده اش باز ميگردد.
وَأَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ وَرَاءَ ظَهْرِهِ
﴿۱۰﴾
انصاریان: و اما کسی که نامه اعمالش را از پشت سرش دهند،
خرمشاهی: و اما هر كس كه كارنامهاش از پس پشتش به او داده شود فولادوند: و اما كسى كه كارنامه اش از پشت سرش به او داده شود قمشه‌ای: و اما آن کس که نامه اعمالش را از پشت سر (به دست چپ) دهند. مکارم شیرازی: و اما كسي كه نامه اعمالش پشت سرش داده شده. |
||
تغيير سوره و ترجمه
تلاوت
جستجو