|
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
إِذَا الشَّمْسُ كُوِّرَتْ
﴿۱﴾
انصاریان: هنگامی که خورشید را به هم درپیچند
خرمشاهی: آنگاه كه خورشيد تاريك شود فولادوند: آنگاه كه خورشيد به هم درپيچد قمشه‌ای: هنگامی که آفتاب تابان تاریک شود. مکارم شیرازی: در آن هنگام كه خورشيد درهم پيچيده شود.
وَإِذَا النُّجُومُ انْكَدَرَتْ
﴿۲﴾
انصاریان: و هنگامی که ستارگان تیره و بی نور شوند
خرمشاهی: و آنگاه كه ستارگان رو به خاموشى نهند فولادوند: و آنگه كه ستارگان همى تيره شوند قمشه‌ای: و هنگامی که ستارگان آسمان تیره شوند (و فرو ریزند). مکارم شیرازی: و در آن هنگام كه ستارگان بيفروغ شوند.
وَإِذَا الْجِبَالُ سُيِّرَتْ
﴿۳﴾
انصاریان: و هنگامی که کوه ها را به حرکت آرند و از جا برکنند
خرمشاهی: و آنگاه كه كوهها روان كرده شوند فولادوند: و آنگاه كه كوهها به رفتار آيند قمشه‌ای: و آن گاه که گوهها به رفتار آیند. مکارم شیرازی: و در آن هنگام كه كوهها بحركت در آيند.
وَإِذَا الْعِشَارُ عُطِّلَتْ
﴿۴﴾
انصاریان: و هنگامی که اموال نفیس و با ارزش رها و بی صاحب شود
خرمشاهی: و آنگاه كه شتران آبستن دهماهه[ى بس عزيز] وانهاده گردند فولادوند: وقتى شتران ماده وانهاده شوند قمشه‌ای: و آن گاه که شتران ده ماهه آبستن را (که نزد عرب بسیار عزیز است) به کلی رها کنند. مکارم شیرازی: و در آن هنگام كه باارزشترين اموال به دست فراموشي سپرده شود.
وَإِذَا الْوُحُوشُ حُشِرَتْ
﴿۵﴾
انصاریان: و هنگامی که همه حیوانات وحشی محشور شوند
خرمشاهی: و آنگاه كه جانوران گرد آورده شوند فولادوند: و آنگه كه وحوش را همى گرد آرند قمشه‌ای: و هنگامی که وحوش (و طیور نیز به عرصه قیامت) محشور شوند. مکارم شیرازی: و در آن هنگام كه وحوش جمع شوند.
وَإِذَا الْبِحَارُ سُجِّرَتْ
﴿۶﴾
انصاریان: و هنگامی که دریاها مشتعل و برافروخته گردند
خرمشاهی: و آنگاه كه درياها افروخته گردد فولادوند: درياها آنگه كه جوشان گردند قمشه‌ای: و هنگامی که دریاهای آب (چون آتش سوزان) شعله‌ور گردد. مکارم شیرازی: و در آن هنگام كه درياها بر افروخته شوند.
وَإِذَا النُّفُوسُ زُوِّجَتْ
﴿۷﴾
انصاریان: و هنگامی که هرکس [با همسان خود] قرین و جفت شوند [خوبان با خوبان و بدان با بدان]
خرمشاهی: و آنگاه كه جانها را قرين همدگر كنند فولادوند: و آنگاه كه جانها به هم درپيوندند قمشه‌ای: و هنگامی که نفوس خلق همه با همجنس خود در پیوندند. مکارم شیرازی: و در آن هنگام كه هر كس با همسان خود قرين گردد.
وَإِذَا الْمَوْءُودَةُ سُئِلَتْ
﴿۸﴾
انصاریان: و هنگامی که از [دختر] زنده به گور بپرسند
خرمشاهی: و آنگاه كه از دختر زنده به گور شده پرسيده شود فولادوند: پرسند چو زان دخترك زنده به گور قمشه‌ای: و هنگامی که از دختران زنده به گور شده باز پرسند. مکارم شیرازی: و در آن هنگام كه از دختران زنده به گور شده سؤ ال شود،
بِأَيِّ ذَنْبٍ قُتِلَتْ
﴿۹﴾
انصاریان: به کدام گناه کشته شده؟
خرمشاهی: كه به كدامين گناه [به ناحق] كشته شده است فولادوند: به كدامين گناه كشته شده است قمشه‌ای: که (آن بی گناهان) به چه جرم و گناه کشته شدند؟! مکارم شیرازی: كه به كدامين گناه كشته شدند؟!
وَإِذَا الصُّحُفُ نُشِرَتْ
﴿۱۰﴾
انصاریان: و هنگامی که نامه های اعمال را بگشایند….
خرمشاهی: و چون كارنامهها گشوده شود فولادوند: و آنگاه كه نامه ها زهم بگشايند قمشه‌ای: و هنگامی که نامه اعمال خلق گشوده شود. مکارم شیرازی: و در آن هنگام كه نامه هاي اعمال گشوده شود. |
||
تغيير سوره و ترجمه
تلاوت
جستجو